Utrecht groeit in razend tempo. Het stationsgebied verandert ingrijpend, er stroomt weer water in de Catharijnesingel. Stadsdelen als De Uithof en Leidsche Rijn zijn volop in ontwikkeling. Al deze veranderingen roepen vragen op over de identiteit van Utrecht. Wat kenmerkt Utrecht en de Utrechter? In de tentoonstelling ‘Stadsgezichten. Utrecht in transitie‘ bij Het Utrechts Archief en in het gelijknamige boek laten tien fotografen in twaalf series zien hoe de stad de laatste jaren veranderde.

Stadsgezichten gaat over plekken én mensen. Lees komende dagen in DUIC over de fotografen en het verhaal achter de foto’s, opgetekend door Mireille de Putter van stichting Stedelijke Fotografie Utrecht. In deel 1 vertelt Hans Wilschut over zijn foto uit de serie Utrecht Centraal.

‘Dit beeld maakte ik om 6 uur ‘s ochtends vanuit een hoge bouwkraan. Om vroeg ter plaatse te zijn had ik de nacht doorgebracht in mijn busje vlakbij de bouwplaats van TivoliVredenburg, zodat ik op tijd was om in alle vroegte met de kraanmachinist omhoog te gaan. Ik zal het nooit vergeten dat we in de lift omhoog gingen en de lift het opeens begaf. Nog slaapdronken moest ik met camerakoffer en statief in de stam van de kraan omhoog klimmen. Ik had zoiets nog nooit eerder gedaan, maar ik hield me groot hoewel ik ontzettende last van hoogtevrees had. Uiteindelijk aangekomen op de giek van de kraan stond ik bij te komen van de klim toen opeens het ochtendlicht doorbrak. Het was een warme gloed waar ik regelrecht inkeek en vanaf de hoge kraan kon ik de stad met een lagere kraan en de Domtoren fotograferen. Het beeld is terloops ontstaan, maar later zag ik dat het een mooie metafoor is voor Utrecht in transitie.’

Stadsgezichten is het laatste project van stichting Stedelijke Fotografie Utrecht, die dertig jaar documentaire foto-opdrachten verstrekte met de stad en haar inwoners als onderwerp.