Sinds half oktober is Stichting Muziekeducatie Utrecht een feit. Het was volgens het kersverse bestuur tijd voor een positief geluid. Ciske van Oosterhout is de directeur van de stichting. Nadat de Utrechtse Muziekschool (DUMS) op het Domplein failliet ging, kwam er volgens haar een beweging in Utrecht tot stand die ervoor wil zorgen dat zoiets nooit meer kan gebeuren. Het doel: muzieklessen toegankelijk maken voor alle Utrechters en in kaart brengen wat er nodig is om de muziekeducatie te versterken en verbinden. 

Waarom hebben jullie Stichting Muziekeducatie Utrecht opgericht? 

“Muziek brengt positiviteit en verbinding, met jezelf, met elkaar en in de stad. Dat geldt niet alleen voor mensen onderling, maar ook voor je eigen hersenontwikkeling. Het is iets wat we allemaal nodig hebben. Door wat er bij DUMS gebeurde, viel een grote muziekschool weg. De afgelopen tijd heb ik veel gesprekken gevoerd met bijna alle muziekeducatiepartijen: van het Conservatorium tot partijen binnen het Utrechts Muziek Overleg en vrijwel alle muziekscholen. Iedereen is het erover eens dat muziekeducatie een betere fundatie nodig heeft. Er is besloten om Stichting Muziekeducatie Utrecht op te richten, zodat er een onafhankelijke partij is die kan zorgen voor verbinding. We zijn dus geen nieuwe muziekschool en hebben niks met het Domplein te maken. De stichting is geboren uit het feit dat ik heb gezien dat het niet overal goed gaat.”

Wat gaat er niet goed?

“Er zijn een heleboel dingen die wel goed gaan in een aantal wijken. Zo doen de vele culturele organisaties in Zuilen, zoals ZIMIHC, het fantastisch. Dat geldt ook voor Cultuur19 in Leidsche Rijn. Er zijn daarentegen ook plekken waar nog niet zoveel aanbod is. Laten we er nou voor zorgen dat muziekles overal en voor iedereen mogelijk is en blijft. Er waren 70 hele goede docenten aan het Domplein verbonden, maar het gros is daar weg. Ze kunnen de nieuwe huurprijzen op het Domplein niet betalen of vonden de gang van zaken rommelig. Als we niet zorgen voor een stevige fundering voor muziekeducatie raak je het langzaamaan kwijt. Muziek brengt iets belangrijks, zowel bij cursisten als het publiek.”

Wat staat er de komende tijd vooral op de planning van de stichting?

“Onder andere het organiseren van ‘De Grote Prijs van Utrecht’. Daarvoor willen we in de wijken  voorrondes voor muziekcursisten organiseren en eindigen met een grote stedelijke finale, een soort muziekfestival. Zo brengen we allerlei mensen die iets met muziekeducatie te maken hebben bij elkaar. Ook creëren we bijvoorbeeld leerwerkplekken voor studenten van de Herman Brood Academie en het Conservatorium en houden we muzieklessen in stand.”

Wat was het beste optreden dat je ooit in Utrecht gezien hebt?

“Dat was Prince in de Galgenwaard in 1987. Ik was mega Prince-fan. Het was mijn eerste ontmoeting met Utrecht. Ik was vijftien jaar. We stonden vooraan, want we hadden een hele dag en nacht voor de deur gelegen.”

En waar drink je het lekkerste biertje in Utrecht?

“Bij mijn stamkroeg Café de Stad. Die bestaat dit jaar 25 jaar. Bij Café de Stad speelt muziek een belangrijke rol. Er wordt vaak oude vinyl gedraaid en er treden leuke bands op. Verder komen er veel mensen die iets met muziek te maken hebben: een beetje de muzieknerds van de stad.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“Ik ging stagelopen bij de Stadsomroep. Het feest organiseren tijdens Koninginnedag in ‘97 was mijn afstudeerproject. De Stadsomroep had 24 uur lang een live radio- en tv-uitzending uit de hele stad. Voor de deur van het Kasteel van Antwerpen aan de Oudegracht dreef een ponton op de gracht. Daar speelden alle Utrechtse topbands en de burgemeester kwam langs. De hele stad stond daar te dansen.”

Wat mist Utrecht? 

“Ik gun onze stad, met alles wat er verdwijnt, een huis voor cultuur. Daarmee bedoel ik een plek waar je als Utrechter makkelijk naar binnen kunt lopen om cultuur te beleven of samen te maken. Het zou een plek moeten zijn waar je kunt repeteren, instrumenten lenen, les en informatie kan krijgen of mensen vinden om mee samen te werken, ook uit andere disciplines zoals dans en theater. De focus zou amateurkunst moeten zijn.”

Utrecht is… 

“…thuiskomen. Veel mensen die ik ontmoet, komen hier oorspronkelijk niet vandaan, ik ook niet. Daardoor zijn we allemaal een beetje één. Utrecht is een plek zonder veel poeha: het is wat je krijgt. Dat hoort bij mij.”