Utrecht volgens de curator van tentoonstelling 25 jaar Leidsche Rijn Evalien van ’t Veen Utrecht volgens de curator van tentoonstelling 25 jaar Leidsche Rijn Evalien van ’t Veen

Utrecht volgens de curator van tentoonstelling 25 jaar Leidsche Rijn Evalien van ’t Veen

Utrecht volgens de curator van tentoonstelling 25 jaar Leidsche Rijn Evalien van ’t Veen
Foto: Bas van Setten
In de rubriek Utrecht Volgens spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaardvragen over het leven in Utrecht.

In de rubriek Utrecht Volgens spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaardvragen over het leven in Utrecht.

Evalien van ’t Veen (57) is curator van de nieuwe tentoonstelling over Leidsche Rijn. Het is namelijk alweer 25 jaar geleden dat de eerste bewoners van het Utrechtse stadsdeel Leidsche Rijn, de sleutel van hun nieuwe huis kregen. Begin jaren ’90 werd besloten om in het gebied ten westen van de stad een woonwijk met dertigduizend woningen te bouwen. Inmiddels heeft de vinexwijk zich in de afgelopen 25 jaar op nog veel meer gebieden ontwikkeld. Reden genoeg dus om in de geschiedenis te duiken van Leidsche Rijn én een kleine blik op de toekomst te werpen. 

Waar gaat de nieuwe tentoonstelling ‘Leidsche Rijn 25 jaar, het pionieren voorbij’ precies over?
“De tentoonstelling gaat over de ontwikkeling van Leidsche Rijn. Vanaf het eerste vinex-plan in de jaren ‘90 tot en met nu. Dus van het maken van het plan, hoe het hier de eerste jaren was, welke voorzieningen er wel of niet waren en waar we heel erg naar uitkeken. Daarnaast blikken we ook wat vooruit. Er wordt namelijk nog steeds bijgebouwd in Leidsche Rijn. De nieuwe bewoners die daar komen te wonen, beginnen eigenlijk weer het pioniersleven zoals wij dat als vinex-bewoners ook in het begin hadden.”

Wat is er in de expositie allemaal te zien? 
“We laten via een aantal grote wanden met foto’s, overzichtskaarten, uitleg en informatie de jonge geschiedenis van Leidsche Rijn zien. Ook tonen we wat er veranderde voor de bewoners die woonden in Vleuten-De Meern. Daar is namelijk ook veel veranderd en dat wilden we zeker laten zien. Daarnaast vertellen we in kleinere panelen over allerlei mijlpalen of onmisbare dingen die Leidsche Rijn hebben gemaakt tot wat het nu is. En we hebben prachtige luchtfoto’s, plattegronden en filmpjes. Er is van alles om te vertellen en te laten zien over de geschiedenis.”

Waar ging je aandacht naar uit tijdens het samenstellen van de tentoonstelling?
“Ik wilde een veelzijdig verhaal vertellen en eigenlijk was mijn kapstok het masterplan waarin een aantal uitgangspunten staan. Daarnaast wilde ik proberen om vanuit een aantal bewoners te laten zien waarom het hier in Leidsche Rijn geslaagd is. Daarom hangt er een paneel waarop evenementen te zien zijn die bewoners hebben bedacht. Dus het zijn niet alleen maar projectontwikkelaars en de gemeente die bepaalden waar wat moest komen. Want uiteindelijk moeten bewoners hier fijn wonen.”

Op welk gebied is Leidsche Rijn het meest veranderd in een kwarteeuw?
“Het landschap en de bebouwing is natuurlijk enorm veranderd. Als je van twintigduizend bewoners naar nu honderdduizend gaat, dan moet ergens gebouwd worden. Waar nu gebouwd is, stonden eerst vooral glazen kassen en tuinderijen. Dat is veranderd naar moderne woningen met veel glas erin of naar traditionelere architectuur. Daarnaast komen er nieuwe, jonge gezinnen en die hebben scholen en ziekenhuizen nodig. Dus er is ook veel aan voorzieningen bijgekomen, zoals een bioscoop, theater, museum en een park.”

Hoe heeft Leidsche Rijn zich in de afgelopen 25 jaar in jouw beleving ontwikkeld?
“Voor de opening van Castellum Hoge Woerd in 2015, waren er nog niet zo heel veel bewoners en hadden we echt een pioniersinstelling. Als er nieuwe mensen kwamen, in de straat en in de wijk, dan hielpen we elkaar. We hadden ook een Facebookgroep, de Vinex Vrienden, opgericht voor aankondigingen als er iets nieuws werd geopend. Daar gingen we dan met zijn allen naartoe en kwam je elkaar tegen. We keken erg uit naar de opening van Castellum, maar realiseerden ons niet wat voor impact het zou hebben. Na de opening kwam ik meer nieuwe mensen tegen dan dat ik oude bekenden, mijn pioniersgroepje, tegenkwam. Op dat moment konden mensen ook kiezen, dus bijvoorbeeld naar de bioscoop of naar het theater gaan. Daardoor kwam je elkaar minder makkelijk tegen. Het werd een stad waarin het anoniemer werd. Van toch een bepaalde knusheid, naar een stadsleven. Op een gegeven moment zijn er zoveel voorzieningen, dat mensen gaan uitwaaieren binnen hun eigen gebied.”

Hoe en wanneer was je voor de eerste keer in Utrecht?
“Ik denk tijdens mijn studententijd, rond 1988. Ik studeerde in Amsterdam, maar herinner mij dat we weleens gingen stappen in een discotheek aan de Utrechtse werven. Volgens mij was het in de buurt van de Winkel van Sinkel.” 

Waar beleef je de leukste avond in Utrecht?
“Een jaar of tien geleden ontdekte ik muziekpodium Azotod in De Meern. Daar ga ik een paar keer per jaar heen om te dansen met wijkgenoten tijdens ‘dance classic avonden’. En zeker tijdens het jaarlijkse event waar de fameuze Ben Liebrand mixt. Ik heb de kaarten alweer voor zijn volgende komst dit najaar.”

Wat mist Utrecht?
“Ondanks de vele expats en mensen van verschillende achtergronden mis ik in Leidsche Rijn plekken om samen te eten en te genieten van elkaars cultuur en feesten. Om zo van elkaar te leren en elkaar meer te waarderen.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?
“Ons trouwen in museum en sterrenwacht Sonnenborgh aan de singel. Ik vind het een bijzondere, historische en intieme locatie. Daarna natuurlijk de geboorte van mijn twee kinderen. Want door mijn man kwam ik naar Utrecht en door mijn kids ben ik gebleven.”

Wat is je droomhuis in Utrecht?
“Het feit dat ik al zeventien jaar lang in hetzelfde nieuwbouw koophuis woon in Leidsche Rijn, Terwijde, zegt wel genoeg. Een fijn huis, rustig hofje, leuke wijkbewoners en gelukkig met alles wat Leidsche Rijn mij te bieden heeft. Als ik hier ooit wegga, dan ga ik naar een boerderij of iets dergelijks, waar ook mijn kinderen kunnen wonen als die later zelf geen huis kunnen bemachtigen.” 

Utrecht is…
“…een leuke stad, die nu wel heel snel groeit en moet oppassen dat het niet alleen voor jonge mensen leuk is, maar ook voor vijftigplussers. Zowel op het gebied van wonen als activiteiten.”

De tentoonstelling ‘Leidsche Rijn 25 jaar, het pionieren voorbij’ is t/m eind oktober 2023 gratis te zien in het streekmuseum de Broederschapshuisjes in Vleuten

1 Reactie

Reageren
  1. jan

    Leidsche Rijn is wel heeeel veel op jonge mensen gericht. Voornamelijk is het voor gezinnen met kinderen. Daardoor is het een soort enclave geworden die niet toegankelijk is voor andere bewoners. En dat is niet goed bedacht door de gemeente Utrecht

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).