Marlies Timmermans is nu ruim negen jaar directeur van EKKO. Ze solliciteerde in 2011, maar vond zichzelf toen vrij jong (34) voor een functie als directeur. Toch waagde ze de gok, en met succes. In 2021 bestaat het poppodium 35 jaar en werkt Marlies er tien jaar.

Vorige maand werd bekend dat het poppodium steun krijgt van het Rijk, de gemeente Utrecht en de provincie om de gevolgen van de coronacrisis op te vangen. De deuren blijven sowieso dicht tot 1 september. Het lijkt dus een rustige zomer te worden voor EKKO, maar stilzitten is er niet bij. DUIC vroeg Marlies waar EKKO nu mee bezig is en wat het beste optreden was dat ze ooit in Utrecht heeft gezien.

Hoe gaat het met EKKO?

“Op de korte termijn gaat het redelijk goed nu bekend is dat we steun hebben gekregen. Maar het is heel droevig wat er in de muziekindustrie gebeurt. Wat we om ons heen zien, raakt ons ook. Zoveel collega’s zijn hun baan kwijt. Er is een stille ramp gaande denk ik. Er is een hele groep uit de sector die je niet hoort: de makers en kleine boekingskantoren. In een gezond ecosysteem heb je kleine en grote spelers nodig. De kleine spelers hoor je eigenlijk niet, maar hun impact is evengoed groot. We werken veel met kleine en onafhankelijke boekingskantoren met veel internationaal aanbod. Die vertegenwoordigen bands die het relatief goed doen. Het geld dat bands verdienen met touren, investeren ze in een nieuwe plaat. Het is dus nog de vraag wat het gevolg is voor het aanbod als er geen nieuwe platen worden gemaakt. Hoe het met EKKO gaat, wordt ook bepaald door hoe het met de rest van de sector gaat. We zijn afhankelijk van elkaar.”

Waar zijn jullie nu vooral mee bezig?

“We gaan ervan uit dat we niet eerder dan september 2021 weer ‘normaal’ open mogen. Maar dit najaar gaan we weer dingen doen. Een deel van ons najaarsprogramma zal te zien zijn in TivoliVredenburg. Maar we zijn ook bezig met dingen op locaties, zoals de Nijverheid, het Filmcafé, de HTMU-loods en mogelijk in de Domtuin. Of bijvoorbeeld de ontwikkeling van een muzikale kerkdienst in het Stadsklooster. Ook willen we een leeromgeving blijven die muziekprofessionals opleidt. Momenteel gebruikt de Herman Brood Academie ons pand en zetten we het zelf in voor educatie en talentontwikkeling. Bijvoorbeeld het opleiden van dj’s.”

Wat vind je zo leuk aan jouw werk bij EKKO?

“Het is een hele eer om zo’n baan te mogen doen en te bouwen met een jonge club professionals. Het is daarbij altijd een uitdaging om te balanceren tussen een scherp en herkenbaar profiel neer te zetten en toegankelijk te zijn voor een breed publiek. Dat vind ik het moeilijkste, maar ook het leukste. Een deel van ons succes is namelijk ons scherpe profiel. Dat is meteen ook de valkuil. We zijn bijvoorbeeld een leeromgeving en werken met veel vrijwilligers. Dat vraagt enerzijds om mogelijkheden bieden, maar anderzijds hebben we ook strakke kaders en is de vrijheid om iets te bedenken soms beperkter. Verder groeit ons publiek mee met maatschappelijke ontwikkelingen, daar moet je als poppodium op reageren. Utrecht is een andere stad dan toen ik begon.”

Waar kan je culinair genieten in Utrecht?

“Ik denk dat ik iedere maand minstens één keer bij Japans restaurant Don Konousuke aan de Westerkade eet. Het was ook het eerste wat ik deed toen de regels versoepeld werden op 1 juni: een plekje reserveren bij Don. Ik neem ook altijd hetzelfde: de gyosa vooraf, de amakaru tofu Don als hoofdgerecht en het matcha-ijs na.”

Wat is je lievelingswinkel in Utrecht?

“The Domestic Botanist aan de Jansveld. Daar hebben ze bijzondere en duurzame kleding van onafhankelijke merken zoals Rita Row, Baserange en L.F. Markey. Eigenaar Marije heeft daar ook haar studio en verrast telkens weer met interessante context en creatieve acties.”

Wat was het beste optreden dat je ooit in Utrecht gezien hebt?

“Het ene concert blijft je bij omdat het sterke emoties oproept, zoals bijvoorbeeld Beverly Glenn-Copeland tijdens Le Guess Who? festival. Of Damien Jurado in de Geertekerk. Een ander concert kan juist onvergetelijk zijn, omdat het juist je kracht en strijdlust aanraakt, zoals bij Idles in EKKO in 2017 en 2018. En elektronische muziek zorgt weer voor een heel andere beleving en geluksmomenten, zoals ooit bij Kölsch in HAL16 of Floating Points in 2013 in EKKO. Dat is waarom werken in muziek zo bijzonder is: je ontdekt altijd weer nieuwe dingen, zowel muzikaal als in contact met mede bezoekers en bij jezelf in continue veranderende omstandigheden.”

Wat mist Utrecht?

“Grootstedelijke rauwheid. Dat hangt samen met een sterke underground; het is een katalysator voor vernieuwing. Het schuurt niet in Utrecht en daardoor ontstaan nieuwe dingen soms langzamer. Het is een beetje zoals pubers die ouders nodig hebben om zich tegen af te zetten. Zo kunnen ze zichzelf te ontwikkelen en een eigen identiteit krijgen.”

Utrecht is…

“… een prachtig dorp, maar ook erg comfortabel. Ik denk dat we soms een beetje in een bubbel zitten en daardoor niet altijd doorvoelen wat er in de rest Nederland of de wereld gebeurt.”