Utrecht volgens filmmaker Monique Lesterhuis: ‘Er zit een bijzonder verhaal achter familie De Lorenzo’ | De Utrechtse Internet Courant Utrecht volgens filmmaker Monique Lesterhuis: ‘Er zit een bijzonder verhaal achter familie De Lorenzo’ | De Utrechtse Internet Courant

Utrecht volgens filmmaker Monique Lesterhuis: ‘Er zit een bijzonder verhaal achter familie De Lorenzo’

Utrecht volgens filmmaker Monique Lesterhuis: ‘Er zit een bijzonder verhaal achter familie De Lorenzo’
Monique Lesterhuis (52) is researcher, regisseur en documentairemaker. In 2015 won ze een Gouden Kalf voor de Beste Korte Documentaire voor De Tegenprestatie. Nu is ze bezig met een documentaire over de familie achter de ijskiosk op de Oudegracht: Venezia. Familie De Lorenzo opende de eerste echte Italiaanse ijssalon in Nederland. In het voorjaar van 2020 komt Venezia uit. We vroegen Monique waarom ze deze documentaire wil maken en wat haar lievelingsplek is in Utrecht.

Monique Lesterhuis (52) is researcher, regisseur en documentairemaker. In 2015 won ze een Gouden Kalf voor de Beste Korte Documentaire voor De Tegenprestatie. Nu is ze bezig met een documentaire over de familie achter de ijskiosk op de Oudegracht: Venezia. Familie De Lorenzo opende de eerste echte Italiaanse ijssalon in Nederland. In het voorjaar van 2020 komt Venezia uit. We vroegen Monique waarom ze deze documentaire wil maken en wat haar lievelingsplek is in Utrecht.

Waarom wil je deze documentaire maken?
“Ik vind het altijd heel leuk om iets te maken in mijn eigen stad. En er zit een bijzonder verhaal achter de familie De Lorenzo. De eerste generatie kwam meer dan negentig jaar geleden naar Nederland. Guido De Lorenzo begon met ijs verkopen en dat werd uiteindelijk de eerste Italiaanse ijssalon in Nederland. Die zat op de Voorstraat, maar sloot in 2011. Het hele interieur is overgenomen door het Openluchtmuseum in Arnhem. Zij willen de salon weer gaan opbouwen. Daarmee is het echt onderdeel geworden van het Nederlandse cultuurgoed. IJs is iets waar bijna iedereen blij van wordt, maar het is ook hartstikke hard werken. De ijssalon is gesloten, maar Venezia bestaat nog steeds: als kiosk op de Oudegracht. Inmiddels is de derde generatie actief in het familiebedrijf. Daar zit wel een verhaal in.”

Hoe ben je begonnen als filmmaker?
“Tijdens mijn studie Algemene Letteren ben ik als vrijwilliger bij de Stadsomroep Utrecht gaan werken. Daar werkten bijna alleen maar vrijwilligers en een van de weinige betaalde krachten van toen is altijd producent gebleven. Hij is ook degene die mij voor deze documentaire heeft gevraagd en het produceert. De Stadsomroep was een speeltuin, want je kon van alles uitproberen. Redactie, verslaggeving en presenteren. Dat was geweldig. Toen ik was afgestudeerd, wilde ik kijken of het me zou lukken om dit ‘in het echt’ te doen. Ik gaf mezelf een jaar de tijd. Ik ben redactiewerk voor allerlei programma’s gaan doen. Langzamerhand groeide ik richting de documentaires.”

Wat vind je zo leuk aan jouw werk?
“Ik duik in allerlei werelden als ik research doe. Daar zou ik anders niet terechtkomen. En je ontmoet allerlei mensen die je anders nooit zou spreken. Het is een geweldig excuus om overal rond te neuzen en nieuwsgierig te zijn. En tegelijk van alles te leren.”

Hoe ver zijn jullie nu met de documentaire?
“Met de opnames zijn we ongeveer halverwege. We zijn bijvoorbeeld met de familie in het museum in Arnhem geweest: op de plek waar de ijssalon komt te staan. Dat was voor hen best ontroerend. ‘Dat zou onze vader toch eens moeten weten, dat hij nog in een museum terecht komt’, werd gezegd. Verder is de zomer voor hen een drukke periode. Dat wil ik ook filmen. Ze hebben nu alleen niet de tijd om uitgebreid met mij te gaan zitten. Dat doen we als het seizoen erop zit. Het is juist leuk om ook te laten zien wat er buiten het hoogseizoen gebeurt.”

Waar kan je culinair genieten in Utrecht?
“Als ik iets te vieren heb, vind ik het leuk om naar Restaurant Blauw te gaan. Dat is zo feestelijk, ook als vegetariër. Het is Indonesisch en als je dan een rijsttafel neemt, wordt de hele tafel volgezet met schaaltjes. Het lijken allemaal kleine bakjes, maar alles bij elkaar is het zat. Ik vind het heel lekker, echt goed eten. Je moet wel reserveren: het is vrij klein en altijd druk.”

Waar beleef je de leukste avond in Utrecht?
“Vroeger was ik ieder weekend in de stad te vinden: in de De Vrije Vloer, Tivoli Oudegracht, EKKO en later de PLF. Nu is een avondje uit eten en naar de film. En een film kijken doe ik toch het liefst bij het Louis Hartlooper Complex. Ik hou niet zo van die megabioscopen met popcorn en mensen die er doorheen zitten te kletsen. Dat is een hele andere sfeer.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?
“Ik hou erg van de bloemenmarkt op zaterdag, want ik heb een tuin buiten Utrecht. Ik hou van buiten zijn en een beetje in de tuin klooien. Dus ik heb een tuin bij de Maarsseveense plassen in een klein volkstuinencomplex. Ik heb een stuk moes- en bloementuin en een huisje erop waar je kan slapen. Als ik dan over de bloemenmarkt loop, kan ik heerlijk rondkijken en me afvragen: zouden die het goed doen in mijn tuintje?”

Wat was het beste optreden dat je ooit in Utrecht gezien hebt?
“Ik heb Prince zien optreden in Utrecht. Eén keer was in de Galgenwaard. Ik woonde daar vlakbij en kon het de andere dagen vanuit mijn kamer horen. Dat heeft veel indruk gemaakt. Later heb ik hem nog een keer in de Jaarbeurs gezien. Hij speelde daarna in Tivoli Oudegracht. Dat deed hij altijd: na een concert in een kleine club spelen. Ik dacht dat het nooit ging lukken om daar binnen te komen, maar het lukte toch. Daar heeft hij een paar uur gespeeld. Eerst die grote, gelikte show en dan opeens een totaal andere sfeer. Je kon hem bijna aanraken. Dat was een legendarische avond.”

Utrecht is…
“… een prettige stad zonder kapsones.”

1 Reactie

Reageren
  1. maria

    niet alleen super ijs maar ook geweldige mensen!

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).