In deze rubriek spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaard vragen over het leven in Utrecht.

Nadat de Utrecht Canal Pride in 2020 werd afgelast, en na een kleinschalige versie in 2021, is de botenparade dit jaar terug in volle glorie. Robbert Kalff is initiatiefnemer van dit evenement en voorzitter van de stichting die het organiseert: Utrecht Pride.

Op zaterdag 4 juni varen vijftig boten, van grote en kleine organisaties die zich inzetten voor de LHBTQI+-gemeenschap, door de Utrechtse grachten. Het doel van de parade: de LHBTQI+-gemeenschap zichtbaar maken. Na de botenparade zijn er die avond vier straatfeesten. We vroegen Robbert naar zijn favoriete editie tot nu toe en wat zijn lievelingsplek is in Utrecht.

Hoe verliepen de voorbereidingen?
“Het moest allemaal in veel kortere tijd. Begin maart wisten we pas dat het door zou kunnen gaan. Normaal zijn we vanaf november fulltime bezig, maar toen kwam de volgende lockdown. Sponsoren vinden was ook spannend. Daar begin je normaal gesproken een jaar van tevoren mee. Het was snel schakelen, maar gelukkig is het allemaal gelukt.”

De eerste Utrechtse Canal Pride was in 2017. Heb je een favoriete editie?
“In drie jaar tijd zijn we qua aantal bezoekers elk jaar verdubbeld. Ook kwamen er elk jaar meer boten. De Canal Pride in 2019 was mijn favoriet. Het was prachtig weer en er waren bijna honderdduizend mensen. Bij de eerste editie was het niet zo druk, maar wel heel leuk. Het tweede jaar was het een stuk drukker en de sfeer alsnog gemoedelijk. Dat wilden we volhouden. In 2019 waren er weer meer mensen en was iedereen opnieuw blij met de sfeer. Dat vond ik goed om te horen. De stad zorgt voor het intieme en het gemoedelijke. We zijn geen toeristenstad, geen Amsterdam, Parijs of Berlijn. We zijn een provinciestad die altijd als gemoedelijk wordt gezien. Die sfeer straalt ook af op de Pride.”

Wat vind je van de edities tot nu?
“We zijn in drie jaar tijd het tweede grootste evenement van de stad geworden, na Koningsdag. Het is inmiddels een evenement geworden van Utrecht en niet per se alleen van de stichting. Er wordt goed meegedacht door de gemeente. Daar zijn we blij mee. De tocht is niet alleen ter entertainment, maar ook ter voorlichting. Ik krijg wel eens kritiek van mensen die sommige boten saai vonden. Die zijn dan niet per se voor hen bedoeld: zij wisten bijvoorbeeld al dat een bepaalde organisatie bestond. Het gaat erom dat mensen zien dat er veel verschillende organisaties zijn: van nachtclubs tot boekhandels en alles ertussenin. Vijftig keer een grote feestboot trek je niet. Een beetje afwisseling is juist de charme.”

Zijn er nog dingen anders dit jaar?
“Café Kalff, mijn eigen café, heeft voor het eerst een buitenbar. En PANN gaat voor het eerst een straatfeest organiseren op de Sint Jacobsstraat. We zijn de eerste grote Pride van het seizoen en na corona. Dat is heel leuk. Verder ben ik met de burgemeester nog de laatste details aan het doornemen. Sharon verwelkomt de parade op de trappen voor TivoliVredenburg. Daarna stapt ze op een ludieke manier aan boord bij de gemeenteboot. Officieel mag je niet op- en afstappen, maar daar hebben we wat op bedacht…”

Hoe en wanneer was je voor de eerste keer in Utrecht?
“Dat was als 16-jarig jongetje in de Roze Wolk op de Oudegracht (de eerste en enige homodiscotheek van Utrecht, red.). Ik had net een brommertje. Vanuit Woudenberg reed ik toen drie kwartier lang naar Utrecht. Ik vond het feestje doodeng. Er waren mensen die in mijn ogen al erg zelfverzekerd leken. Het gaf een hoop indrukken.”

Wat is je droomhuis in Utrecht?
“Daar woon ik nu: aan Twijnstraat aan de Werf. Ik woon er nu achttien jaar. Dat vind ik nog steeds een van de allerleukste plekjes in Utrecht.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?
“Voor mijn eigen deur. Het allerleukste daaraan is dat je een soort privé zit, maar toch ook weer niet. Er gebeurt altijd wat: bootjes die langskomen en wat roepen. Of ze mogen mee-eten bijvoorbeeld als je zit te barbecueën.”

Wat mist Utrecht?
“Ik mis een goed, groot, open-minded discofeest. Het zit eraan te komen, maar nog niet zoals ik het graag zie. Glitterbox op Ibiza, en af en toe ook in Nederland, is mijn grote voorbeeld. Het mooie daarvan is dat het echt open-minded is. Ze noemen het woord ‘gay’ en ‘LHBT’ niet, maar je ziet in alle uitingen wel drag queen-achtige types. Op Ibiza komen er wekelijks 6.000 mensen op af en is het elke keer uitverkocht. Dat hebben ze in een paar jaar tijd voor elkaar gekregen.”

Waar beleef je de leukste avond in Utrecht?
“Borrelen op een goed terras, zoals bij Café De Zaak. Daarna lekker eten, zoals bij Brass op het Janskerkhof. En naborrelen in mijn eigen kroeg.”

Utrecht is…
“…is een stad die alles heeft, maar toch aardig blijft.”