In de rubriek staat een creatief, ambachtelijk of historisch product uit de stad centraal. In deze editie: de schilderijen van Hannie Rieuwerts

Hannie Rieuwerts (64) kwam op jonge leeftijd al in aanraking met het kunstenaarschap. Het begon op 12-jarige leeftijd met portretten maken van klasgenoten. Daarna is Rieuwerts blijven schilderen en sindsdien exposeert ze met haar werken in Nederland en in het buitenland. 

Op 21-jarige leeftijd, tijdens het derde jaar van de lerarenopleiding Tekenen en Handvaardigheid, kwam Rieuwerts een aquarellist tegen. “Ik wilde graag van hem leren en toen ben ik veel met hem mee geweest terwijl hij ter plekke, in het landschap schilderde.” Rieuwerts is dat nog jaren blijven doen, zowel zomers en ’s winters.

“In de winter bevroor je kwast”, vertelt Rieuwerts lachend. Uiteindelijk is ze toch een atelierschilder geworden en schildert ze op basis van aquarelverf diverse onderwerpen, zoals portretten, stillevens, stadsgezichten, bloemen en dieren. “Alles heeft gewoon mijn interesse.”

Na eerst landschappen geschilderd te hebben, is Rieuwerts ook begonnen met het maken van stadsgezichten, zoals van de Zadelstraat en Oudegracht in Utrecht. “Je hoeft niet ver te zoeken voor dingen die mooi zijn. Schoonheid is overal om je heen.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Contrast

Rieuwerts zoekt in haar schilderijen heel erg het tegenlicht op. “Ik overdrijf de schaduwen en het licht zodat je een soort ‘wauw’-factor krijgt. Dat het je aandacht blijft trekken en ernaar blijft kijken.” Wat Rieuwerts zelf aantrekt in het aquarelleren is de power die ze ermee kan geven. “Ik werk vaak met contrasten: zachte en scherpe randen, licht en donker, scherp en vaag, voor- en achtergrond en warme en koude kleuren. Contrast is een van de belangrijke dingen in mijn schilderijen.”  

Ook let Rieuwerts op focuspunten in de schilderijen. “Je moet ergens op scherp stellen, waar je oog naar getrokken wordt. Dat kan een kleur zijn, zoals de kleur rood bij achterlichten van fietsen in een koele achtergrond. Of een poortje waar je onderdoor kan kijken of juist de voorgrond waar het licht heel erg glinstert.”

Bovendien vindt Rieuwerts compositie belangrijk. “De compositie in een schilderij moet evenwichtig zijn en de kleuren mooi verdeeld.” Daarnaast is sfeer van belang. “Bij een winters tafereel, als het dan heel koud is, wil je dat voelen als je naar het schilderij kijkt.” 

Buitenland

In 2015 heeft Rieuwerts de Nederlandse tak van de International Watercolor Society (IWS) Holland opgericht. Het doel van de vereniging is om de aquarelkunst in Nederland onder de aandacht te brengen van een groter publiek en aquarellisten met elkaar in contact brengen. Eind mei hebben ze hun tweede Internationale expositie waar werken komen te hangen van een stuk of 75 kunstenaars van over de hele wereld.

Ook Rieuwerts schilderijen hebben op meer dan dertig verschillende plekken in het buitenland gehangen. Werk van haar is aangekocht door musea in Shanghai (China), Fabriano (Italië) en Coevorden (museum Tijnhof). “Eigenlijk exposeer ik meer in het buitenland dan in Nederland”, zegt Rieuwerts lachend. Momenteel is haar werk voor de tweede keer te zien op 5th Avenue in New York, bij de jaarlijkse tentoonstelling van de American Watercolor Society. “Dat is echt het hoogst haalbare voor mij, dus daar ben ik heel trots op.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Auto als schilderplek

Ondanks de vele stadsgezichten van Utrecht die Rieuwerts heeft gemaakt zal je haar niet zo veel aantreffen met een schildersezel in de binnenstad. “Mensen laten je niet echt met rust als je buiten schildert. Iedereen heeft wel wat te zeggen of te vragen, zo van: ‘Kijk eens Jantje, wat zou die mevrouw nou aan het doen zijn? Vraag het maar aan haar’. Dan krijg je dat soort gesprekken wat mij heel erg afleidt van het schilderen.”

Om die reden heeft Rieuwerts vaak in de auto geschilderd. “Dan zat ik gewoon lekker in de auto, mijn stuur als schildersezel, in de blazertjes deed ik al mijn kwasten, op de handrem mijn bak met water en op de stoel ernaast mijn verf. Dan kon ik in de auto lekker schilderen, ben je een soort van afgesloten en zit je toch plein-air te schilderen.” Ook maakt Rieuwerts vaak foto’s van de plekken om vervolgens in haar atelier in Vleuten aan de slag te gaan met schilderen. “Het is gewoon zo heerlijk om je in je atelier terug te trekken en je helemaal te verliezen in het schilderen.”

Vrij schilderen

Binnenkort gaat Rieuwerts exposeren met haar werk in Nederland. Rieuwerts vindt het moeilijk om te zeggen op welk werken ze het meest trots is. “Het zijn allemaal mijn kindjes, overal heb ik mijn ziel en zaligheid in gestopt.” 

De afgelopen weken heeft ze portretten van haar kleinkinderen gemaakt. “Die zijn zo mooi en er zit zoveel liefde in. Ik heb zoveel opdrachten voor anderen gedaan dat ik daar geen tijd meer voor had. Nou heb ik gewoon gezegd: ‘ik doe geen opdrachten meer’. Nu neem ik echt de tijd om dingen te schilderen die ik zelf graag wil. Ik heb nog zoveel ideeën voor onderwerpen die ik nog wil gaan schilderen.” Rieuwerts pakt haar kwast alweer op en schildert verder aan een nieuw werk, dit keer een stadsgezicht van Amsterdam. 

Rieuwerts komende expositie in Nederland is 6, 7, 13 en 14 mei te zien in De CultuurHoek in Driebergen-Rijsenburg.