Er is nog geen definitieve nieuwe plek gevonden voor het kunstwerk Zeelandschap. De gemeente heeft tweemaal geprobeerd om het werk een nieuwe plek te geven, maar tweemaal kwamen omwonenden in verzet. Om de bouw van Smakkelaarspark niet in de weg te zitten, wordt het Zeelandschap naar de opslag verplaatst.
Het is groot, zwaar en het is kunst, maar niemand in Utrecht lijkt het in zijn buurt te willen hebben. De gemeente Utrecht is naarstig op zoek naar een nieuwe plek voor het Zeelandschap. Het kunstwerk, dat uit verschillende onderdelen bestaat waarvan het zwaarste ruim 35.000 kilo is, moet weg uit het Smakkelaarspark in het centrum omdat er gebouwd gaat worden.
Eerst werd een verhuizing naar Overvecht gepland, maar die plek kwam ter discussie te staan, waarna de zoektocht verderging. Toen lag er een plan voor herplaatsing in het Beatrixpark in Lunetten, maar ook daar kwamen omwonenden en gebruikers van het park in opstand. Toen was daar het idee van Charles Chamboné, om het kunstwerk te plaatsen in het beeldenpark aan de Willem Arntszkade. Maar de gemeente is nog niet overtuigd van een definitieve plek.
Opslag
Daarom heeft de gemeente nu besloten dat het werk maar tijdelijk naar de opslag moet. “Gezien de negatieve reactie bij de beheergroep van Park de Watertoren en bij de bewoners van Lunetten over de komst van het kunstwerk, zijn we verder gaan zoeken naar mogelijke locaties. We hebben nog geen definitief besluit genomen over een toekomstige locatie”, schrijft de gemeente.
Het kunstwerk moet eind dit jaar weg zijn. Omdat het zo groot en zwaar is, wordt het in stukken gezaagd, op de nieuwe definitieve locatie wordt het dan weer in elkaar gezet.
Over het kunstwerk
In 1983 schreef de gemeente een opdracht uit voor kunst in het park op het Smakkelaarsveld. Er werd gekozen voor het voorstel van David van de Kop (1937-1994). De kunstenaar wilde, zo lezen we op de website Kunst in de openbare ruimte Utrecht, met het kunstwerk een plek in de stad creëren waar men zich terug kan trekken en realiseren dat er meer bestaat dan de economische ruimte van de binnenstad. Zeelandschap bestaat uit vier abstracte, gemetselde en geglazuurde keramische objecten waarvan de hoogste bijna zes meter is en het zwaarste 35.000 kilo weegt.
Gekoppelde berichten

Gemeente Utrecht gaat onderzoeken of veelbesproken kunstwerk Zeelandschap kan verhuizen naar park voor verweesde beelden
De gemeente Utrecht wil onderzoek of het veelbesproken kunstwerk Zeelandschap kan verhuizen naar de beeldenroute…

Moet het betwiste kunstwerk Zeelandschap wellicht naar het park voor verweesde beelden in Utrecht?
Het is groot, zwaar en het is kunst, maar niemand in Utrecht lijkt het in…

Waar moet dit gigantische kunstwerk naartoe? Gemeente Utrecht wikt en weegt maar niet alle bewoners zitten erop te wachten
Het is groot, zwaar en het is kunst. De gemeente Utrecht is naarstig op zoek…
43 Reacties
ReagerenZe noemen alles kunst. Maar niemand wil het in z’n omgeving hebben.
Gewoon in stukken afvoeren. Want het is misschien nog te gebruiken als fundering voor het een of ander.
Naar hetzelfde depot als de X-Files van Mulder 😉 weg ermee
Opslag op de Cartesiusweg ?
Fijne gelegenheid om dit gedrocht van Vandekop nu voor eens altijd aan het zicht te onttrekken. En neem die andere rotzooi van hem ff mee!
In Utrecht wordt doorgaans slecht gezorgd voor de beeldende kunst in de openbare ruimte. Hier zien we een staaltje van uitermate slecht beleid. Heeft dat te maken met ooit een ondoordachte aanschaf, plaatsing of locatiekeuze? Andre Jas maakte al eerder een interessante inventarisatie van de Utrechtse beelden in de openbare ruimte en wees daarbij op de slechte staat, een onaangename verandering van de gekozen locatie of er waren beelden in het geheel niet meer te vinden. Het getoonde kunstwerk is onderdeel van een geheel dat meer ruimte behoeft en een goed gekozen plek. Pas dan kot het tot z’n recht. We weten dat cultuur een luitpost is op vele overheidsbegrotingen, hetgeen heeft geleid tot de keuze van incompetente verantwoordelijke ambtenaren en merkwaardige beslissingen. over onderhoud is nooit nagedacht. Dat moet beter kunnen.
Breng het naar Theo Pouw op de Isotopenweg. Daar weten ze er wel raad mee.
Op naar het depot! En als het daar niet binnen een maand wordt opgehaald graag doorverkopen aan een opkoper van ouwe meuk.
graag op de bodem van amsterdamrijnkanaal plaatsen
Op de bodem van de Oosterschelde zou het een mooie duikattractie zijn.
Zet het in de hal van gemeentehuis als bewoners het niet willen en gemeente probeert het toch ergens te slijten. Kunnen ze bij de gemeente genieten van dit voor hun mooie kunstwerk wat de rest van de bevolking liever naar de stort ziet gaan.
Bah wat een platte reacties hierboven.
Ze noemen tegenwoordig alles kunst.
Kan de maker niet gewoon een baan zoeken om echt te werken
Mooi. En dan straks terug op z’n originele plek, als alles klaar is.
Kunnen we het niet doneren? Aan Amsterdam ofzo?
@Rabe
David is al in 1994 overleden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/David_van_de_Kop
Misschien de meesten eerst eens een cursusje kunst voor beginners volgen?
Opslaan in de loods met zoekgeraakte spullen.
Dit was wellicht kunst maar inmiddels niet meer. Zonde om deze rommel op te slaan.
Zand erover en over een paar 2 eeuwen is het dan voer voor archeologen om dan een nieuwbouw weer stil te leggen 😉
Wat een onzin, ik wil het graag in het Beatrixpark, maar mij is nooit iets gevraagd. Paar schreeuwende zuurpruimen en de gemeente trekt zn keutel al weer in nog voor het fatsoenlijk heeft kunnen rijpen.
Zet die beelden voor een jaar of twee in het park, en kijk of t werkt. Als je dan nog serieus onderbouwde klachten krijgt hadden de zuurpruimen gelijk en kom ik persoonlijk helpen die dingen aan gort te slaan.
Je hoort ook niemand meer over dat dingetje op de gevel van t postkantoor. Dus kom op gemeente! Toon eens lef!
Het is misschien niet mooi, maar het is wel cult; en dat alleen al verdient een tweede leven op een andere locatie. Als het dan toch al verplaatst wordt, waarom niet meteen bij Paardenveld neergooien?
Misschien kunnen we er een paar parkeerplaatsen op één van de vele geestdodende ,armelijk saaie en tot zelfmoordgedachten aanzettende parkeerpleinen elders in de stad aan opofferen. Is iedereen dan stekeblind voor het feit hoezeer de lelijkheid en geestelijke armoe van dergelijke plekken en pleinen afspat? Alle blinde, deels onbewust ervaren woede over de lelijkheid van onze openbare ruimte lijkt zich nu te richten op dit onschuldige, originele en tevens kleurrijke kunstwerk.
@Otto Nelemans, Karl en Ton: blij dat er nog mensen zijn die de waarde van iets verstaan. Met jullie hoop ik dat het kunstwerk weer een goede plaats zal krijgen.
Doneren aan de gemeente Stadskanaal! Ter verfraaiing van het centrum aldaar, en als dank voor de intensieve betrokkenheid van hun inwoner @Scherpschutter bij het wel en wee in Utrecht.
Zodra het woord kunst valt, roert de onderbuik zich op dit forum.
Oorspronkelijke functie en locatie zijn weg, opzet als door de maker bedoeld daarmee ook. Moet een decoratie per definitie eeuwigheidswaarde hebben?
Sommige (ambetenaren) noem het kunst en sommige (normale mensen) noem het bouwafval…
…wie heeft gelijk? 😉
Vond het altijd maar een gek geplaatst, wat gedateerd aandoend bouwwerk, maar uit de beschrijving hierboven blijkt dat de kunstenaar het had bedoeld als werk om doorheen te lopen. Wist in al die tijd dat het tussen de fietsenrekken stond ook niet dat het zelfs zes meter hoog is. Zie je maar weer dat ook de omgeving (en oog voor de bedoeling van het werk/onderhoud) van belang is in de waardering van kunst.
@ Klaasjan 17/11/2023 – 14:26
Een cursusje kunst voor beginners?
Kunst voor ingewijden ?
Doe dat maar in je privé salon.
Ik zou zeggen: een open blik, een vrije geest en een beetje verwondering en nieuwsgierigheid (iets wat je bij ‘echte kunstliefhebbers’ helaas ook wel eens mist).
Dan komt het frisse kleurrijke werk van David van de Kop wel tot zijn recht.
Grauwe, semi-socialistische deprimerende jaren70-kunst zonder enkele finesse. Mis je niets aan, geef het een nuttig hergebruik als grind voor de wegenbouw.
Geweldige bloemlezing waar dit ” kunstwerk” allemaal heen kan. Mis de dumpplek Berlijnplein nog….
Ook aandienlijk hie een paar cutuurbewakets het nog opnemen.
Ondertussen zal de kunstenaar tevreden zijn, er wordt gepraat over zijn creatie.
@León, wat een mooie, terechte vaststelling. Nooit gedacht dat er (veel) mensen zullen zijn die het kunstwerk inderdaad niet meer in de oude omgeving hebben gekend. Zo zag het er toen uit, de blauwe golf tegen de kademuur hoorde er ook bij (daar kon je ook nog onderlangs lopen) en ik meen dat er iets verderop nog ergens een derde (en zelfs nog ergens een vierde?) element stond. Tussen de verfoeide grauwe steenmassa van kantoren aan de ene en Hoog Catharijne aan de andere kant van het parkje was dit echt wel een welkom kleurrijk plekje.
Of er een andere plek gevonden kan worden waar het tot z’n recht komt, weet ik niet. Maar dankzij jouw opmerking begrijp ik ineens waarom zoveel mensen zo lelijk praten over het zeelandschap. Zij kennen het niet (meer) in de oude glorie.
net als de meeste mensen niet voor de eeuwigheid bestaan, in woord of gedachte, geldt dat voor de meeste kunst evenmin!
Het was een mooie pisplek … midden in het centrum. Vaak genoeg er achter lopen zeiken en nu word er over gezeikt 🙂
@Ton
U las mijn reactie niet met een open blik. Ik ben het nl. eens met uw laatste zin. Tenminste als u daar meent wat u zegt.
Als ik alle berichten lees krijg ik sterk de indruk dat het merendeel van de schrijvers het kunstwerk alleen kennen jaren staande midden in de fietsen ghaos. Maar goed hoe nu verder……. Persoonlijk zie ik nog steeds een mogelijkheid het kunstwerk te plaatsen maar dan wel op een andere manier. Ik zou dan b.v. graag in gesprek gaan met de erven en met hun willen kijken naar een nieuwe benadering van het kunstwerk. De gemeente had nu te maken met een kunstwerk wat bestaat uit vier veel ruimte vragende delen wat op zich niet verkeerd is maar een herplaatsing wel heel erg moeilijk maakt. Nu er een situatie is ontstaan dat het nergens gewild is zou ik willen kijken naar een oplossing om het oorspronkelijke los te laten en te kijken naar de plaatsing van alleen het grote gekleurde deel. Mochten de erven hierin mee willen gaan dan zie ik nog steeds een mogelijkheid want ik heb tot op heden niet een direct aanwonenden gesproken die tegen een eventuele plaatsing laat staan tegen plaatsing van alleen het kleurrijke deel is.
Wat hier boven allemaal als bagger over het kunstwerk wordt uitgestoord geeft blijk van geen enkele kennis of kunde over kunst. Dat het de meerderheid van de reacties niet aanspreekt is geen probleem maar de agressie die in de reacties naar voren komt verbaasd mij.
Ik begrijp niet dat je op dit artikel reageert als je echt niets weet over kunst en je dit onderwerp ziet als even lekker je hart luchten terwijl je waarschijnlijk een andere (groot) probleem hebt.
Ik zou het beeld graag zien op het jaarbeursplein wat een kaal en leeg plein is. Ruimte genoeg en slechts een paar honderd meter van de huidige plek.
Ook op de Crouselaan, waar nu ook beelden staan, zou het een goede plek kunnen krijgen. Ik hoop dat dit in overweging wordt genomen.
@Oeth
Helemaal mee eens!
Alsof we elk kunstwerk ooit gemaakt op de wereld kunnen bewaren.
We kunnen ook niet iedereen die ooit leefde een eeuwigdurend graf bieden. Get real.
Iets mooi of niet mooi vinden staat volgens mij los van de kwalificatie “kunst”, wat niets anders betekend dan ” niet op natuurlijke wijze tot stand gekomen”,dan wel “kundigheid”.
De vraag is of een al of niet mooi gevonden decoratie als dit eeuwigheidswaarde moet hebben, als de oorspronkelijke functie verloren is gegaan. Ikzelf betwijfel of gesleep met deze tonnenzware objecten-waarvan een deel al verloren gegaan is – erg zinnig is. En waarschijnlijk geen recht doet aan de oorspronkelijke bedoeling van de maker. Een gesprek met de erfgenamen voegt m.i. hierin niets toe.
@Nina
Maar ja, wie bepaalt op basis van welke normen en waarden welk kunstwerk zinvol is om te bewaren resp. welk graf al dan niet mag worden geruimd? Gelukkig zijn u en ik dat meestal niet.
Vond het maar een raar ding, doet me denken aan de wc ruimte van een oude universiteitsgebouw met die felle kleuren.
Zal me niet verassen als het onder gedroogde urinevlekken zit van drugsverslaafden. Heb liever een beeld van mijn favoriete Duitse muziekgroep als echte kunst.
@Pragmatist:
die van Sneeuwwitje en de zeven mijnwerkertjes?
Met vriendelijke groet,
PeterH