Utrecht kent vele kunstenaars. Kunstkenner en auteur Marcel Gieling heeft jarenlang een kunsthandel gehad in Utrecht en schrijft voor DUIC-portretten over deze makers.
De bijna onuitspreekbare achternaam doet vermoeden dat zij niet in Friesland is geboren en dit blijkt te kloppen. Anna is geboren in Minsk in Wit-Rusland. Op haar middelbare school in Minsk krijgt zij haar eerste schilder- en tekenlessen. Na het behalen van haar diploma wil ze naar de kunstacademie, het wordt de Academie Minerva in Groningen.
Anna Ulyashyna wordt in 1981 geboren. Zij groeit op met haar ouders en een oudere zus. Haar vader is wetenschapper, gespecialiseerd in alternatieve energie, haar moeder is juriste. Vader is verbonden aan een internationaal instituut voor energievraagstukken in Oslo. Haar moeder is daar en in Minsk als juriste actief op het gebied van mensenrechten.
Groningen
Als Anna achttien jaar is, het is dan 1999, begint zij aan een studie aan de academie Minerva in Groningen. Dat is geen toeval. Al een jaar eerder is haar oudere zus Marina daar aan een studie autonome kunst begonnen. Haar enthousiasme over de stad en Nederland is voldoende voor Anna om zich ook bij Minerva in te schrijven. Vanuit Minsk heeft zij een portfolio ingestuurd met daarin tekeningen die zij op de middelbare school in Minsk heeft gemaakt. Op basis daarvan wordt zij toegelaten tot de opleiding.
Zonder een woord Nederlands te spreken begint zij aan haar opleiding. Dat levert in het begin problemen op, maar gelukkig vertalen medestudenten de lesstof in het Engels. Ze volgt een spoedcursus Nederlandse taal en al snel spreekt en verstaat ze die voldoende om de lessen zelfstandig te volgen.
Realistische stijl
Ze schildert in een realistische stijl en dat verraadt haar Wit-Russische achtergrond. Het realisme in de schilderkunst kent in Rusland een lange traditie die vooral tot bloei komt aan het einde van de negentiende, begin twintigste eeuw. Het contrast tussen arm en rijk wordt verbeeld in schilderijen, het leven van de gewone mens wordt verheven tot kunst. Ook na de revolutie in 1919 blijft het realisme zichtbaar. Wie kent niet de schilderijen waarop landarbeiders met gebalde vuisten de revolutie en het communisme verheerlijken.
Anna begint haar opleiding bij Minerva in de richting autonome kunst, maar stapt op advies van haar docenten over naar de grafische opleiding. Dat Anna kan schilderen heeft ze wel bewezen, maar docenten zien veel meer een grafisch talent in haar. In 2004 sluit zij haar opleiding als grafisch vormgever met succes af.
Ze wil graag in ons land blijven en blijft in Groningen wonen. De Nederlandse vrijheid van denken en doen staat in schril contrast met die in haar vaderland. Daar zijn de Nederlandse vrijheden ver te zoeken. Haar keuze om in hier te blijven is om die reden makkelijk gemaakt. Het spreekt voor zich dat zij mede daarom solidair is met de huidige protesten tegen het nu heersende regime.
Tekst gaat door onder de afbeelding
In 2004 start zij samen met haar zus Marina, die ook als vormgever is afgestudeerd, in Groningen een reclamebureau. Het bureau verhuist in 2008 naar Utrecht, hier besluit Anna haar weg zelfstandig voort te zetten. Ze werkt als grafisch vormgever voor verschillende Utrechtse reclamebureaus, maar voert ook freelance talloze opdrachten uit.
Die werkzaamheden geven haar de vrijheid om in haar vrije tijd te blijven schilderen. Realistisch, dat wel, ze heeft ontdekt dat in haar geen tweede Karel Appel schuilgaat. Die ‘kinderlijke’ vrijheid van schilderen heeft ze niet in zich.
Misschien heeft dat te maken met de beperkte vrijheid van denken die haar vaderland de mensen oplegt. Zelf zegt Anna hierover: ‘Die onvrijheid in Wit-Rusland is verstikkend en juist daarom ervaar ik de vrijheid van denken en doen in Nederland als een bevrijding’.
Sinds 2017 werkt ze in Utrecht in vast dienstverband bij de Bijenkorf. Ze werkt hier in een creatief team dat strategieën bedenkt voor meerdere landelijke filialen van dit concern.
Anna is bijzondere vrouw met een on-Nederlandse achtergrond, maar die zich thuis voelt in Nederland en in Utrecht in het bijzonder. Om meer kennis te verkrijgen over de Utrechtse kunstwereld heeft ze zich gekandideerd voor een bestuursfunctie bij Genootschap Kunstliefde waar frisse ideeën welkom zijn.
1 Reactie
ReagerenI love Belarus and I love realistic art. beautiful