Afgelopen week was ik met mijn gezin op Texel waar ik als klein jochie menige vakantie heb doorgebracht. Met mijn ouders en broers logeerde ik daar destijds onder andere bij boer de Graaf in zijn tot vakantiehuisjes omgebouwde boerenschuur. Eén van de dingen die me nog helder voor de geest staan is het fluisterspel dat wij daar samen met alle ‘vakantiekinderen’ speelden. Naast elkaar gezeten fluisterde één van ons een woord door aan de volgende in de rij. Zelden wist het laatste kind hetzelfde woord te produceren als waar we mee begonnen waren. 

‘Vrijheid Geef Je Door’ was dit keer het thema van de jaarlijkse Bevrijdingsfestivals. De vraag die daarbij rijst is wat we precies doorgeven en hoe dat wordt opgepikt. Vrijheid wordt meestal gezien als ‘de mogelijkheid om te doen en laten wat men wil terwijl een ander dat ook kan, zowel in lichamelijke als in geestelijke zin.’ En hoewel we in Nederland natuurlijk niet (meer) worden onderdrukt en in relatieve vrijheid ons ding kunnen doen manifesteren zich in brede lagen van de bevolking toch regelmatig gevoelens van onzekerheid, opgelegde beperking, onveiligheid en zelfs onvrijheid. 

Toen ik vorig jaar met mijn gezin het Bevrijdingsfestival in Park Transwijk wilde bezoeken liepen we vast in een enorme mensenmenigte die zich door een krappe toegangspoort langs fouillerende beveiligers moest wurmen om het festivalterrein te betreden. Dat stak nogal schril af tegen een eerdere editie van het festival waarbij van beveiliging bij de poort nog totaal geen sprake was. Leg je kinderen dan maar eens uit dat je daar bent om de vrijheid te vieren. Ongewild geef je daarmee mijns inziens een verwrongen beeld van vrijheid door. Ook dit jaar viel op bevrijdingsfestivalutrecht.nl een uitgebreide lijst met ‘huisregels’ te raadplegen, die op zijn zachtst gezegd het gevoel van vrijheid niet versterken. 

Ondanks de kou was er volgens de organisatie zaterdag sprake van een hartverwarmend Bevrijdingsfestival Utrecht. ‘Ruim 25.000 bezoekers lieten zich door het koude en natte weer niet ontmoedigen. In een modderig maar sfeervol Park Transwijk vierden bezoekers dat zij in vrijheid kunnen leven. Men kon de hele dag genieten van een programma vol muziek, dialoog en inhoud. Of zoals een bezoeker samenvatte: ‘Koud, maar wel een feestje.’ AD/UN bracht vandaag een verslag van de VIP-borrel backstage met korte commentaren van Utrechtse prominenten. Een aantal van hen blikten al gretig vooruit op de volgende editie, waarbij nog meer bedrijven zullen worden betrokken. Ook de geringe inkomsten door het tegenvallende bezoekersaantal werden belicht. RTV Utrecht gaf een overzicht van de, gelukkig beperkte, ongeregeldheden. Verbale belediging van een agent, ruzie en een mishandeling. 3voor12 tenslotte bracht een verslag van de acts. Daarmee wordt duidelijk wat we doorgeven rond het thema vrijheid… 

Op bevrijdingsfestivalutrecht.nl lees ik onder programma zaken als het ‘Rabo Vrijheidspodium’, de ‘Vrijheid Sowieshow’, het ‘Plein van de Vrijheid’, ‘Debatten’ over het thema ‘Vrijheid is…’ en een ‘Kinderfestival’. De organisatie moet er een hele kluif aan hebben gehad om dat allemaal op poten te zetten. Nergens heb ik er echter iets over gelezen. Wel las ik in AD/UN dat voor één van de bezoekers de bevrijding niet centraal stond. ‘Dat staat ver van me af.’ Een tegenvaller wellicht, maar hé…we hadden Nick en Simon. Geef het door!