‘Het weekend van’ is een wekelijkse rubriek waarbij DUIC een Utrechter spreekt over zijn of haar ideale weekend en favoriete plekken in de stad.

Aan de Jutfaseweg 156 staan zo’n 25 caravans. Allemaal verschillend beschilderd met daarin aparte verzamelingen: van knuffels tot knikkerbanen en Barbie’s. Zaterdag kan iedereen – gratis – een kijkje komen nemen op het Verzamelfestival. Initiatiefnemer en kunstenaar Pet van de Luijtgaarden vertelt DUIC over zijn vreemdste spullen, zijn weekend en de stad.

Waar haal je ze allemaal vandaan, die caravans?

“Van mensen via internet. Ik heb er een aantal gekregen en een aantal gekocht op bijvoorbeeld Marktplaats. Hier staan er 25, maar ik heb er nog meer. Deze komen net terug van Vrijland Festival bij IJburg, dus ze zitten nog een beetje onder het zand.”

En iedere caravan heeft een andere collectie van binnen?

“Ja, het zijn een soort mini-museumpjes. We hebben bijvoorbeeld een breicaravan, spiegelcaravan, legocaravan, Barbiecaravan, spelletjescaravan en selfiecaravan. Op Vrijland Festival was de bioscoopcaravan populair, vanwege de kussens. En de knuffelcaravan, volledig bekleed met allemaal knuffels, is ook altijd geliefd. De knikkercaravan heeft een knikkerbaan vanbinnen, dus daar kun je echt iets doen. Bij andere caravans is het vooral rondkijken en chillen.”

Een knikkerbaan?

“Ja, dat is wel een apart verhaal. Iemand op Marktplaats bood een gigantische lading K’nex aan. Toen ik daar aankwam, zei hij dat hij ook nog wel een knikkerbaan had. Dat ging om twee vrachtwagens vol, waarvan we een deel hebben gebruikt voor de knikkercaravan. Mijn eerste grote verzameling die ik ooit op ging halen, was een lading van ongeveer tienduizend puntenslijpers bij iemand in Rotterdam. Die man kon eindeloos praten over al die puntenslijpers. Toen dacht ik: ‘jeetje, dat er in puntenslijperland al zo veel variaties zijn.’ Vervolgens heb ik een modeontwerpster gevraagd er iets mee te doen. Die heeft er een jurk van gemaakt die nu in die welkomsthal van het kantoor van Marktplaats staat.”

Hoe is je verzameldrang begonnen?

“Als kind ben ik begonnen met stickers en postzegels verzamelen. Dat is langzaam veranderd in het verzamelen van petten, als een soort eerbetoon aan mijn moeder. Zij is gestorven en had een paar petten. Mijn opvallendste verzameling is te zien in de schedelcaravan. Het zijn geen echte schedels, ze komen van Het Nationale Toneel in Den Haag. En het was geen echte verzameling, want ze waren allemaal hetzelfde. Dus in samenwerking met allerlei scholen, vrijwilligers en kunstenaars hebben we ze beschilderd en er een verzameling van gemaakt.”

Waarom?

“Ik wil een andere kijk op spullen stimuleren. Mensen verbazen. We hebben zoveel spullen, mensen kopen zo snel dingen om het daarna weer weg te gooien. Dat is toch zonde! Probeer er iets mee te doen. Ik probeer de waarde van spullen te vergroten door ze een nieuwe bestemming te geven. Zo hebben we van oude platen en knuffels stoelen en een jurk gemaakt. En je merkt dat mensen veel sneller aan de praat raken in zo’n rare omgeving; ze raken uit hun comfortzone. Dat is heel grappig en mooi om te zien, ze komen even helemaal los en verbazen zich.”

En komende zaterdag?

“We stellen alle caravans open zodat iedereen kan komen kijken. En het is allemaal gratis. Mensen kunnen ook zelf spullen meenemen, waar een dichter dan iets over gaat schrijven en zal voordragen. We willen in plaats van de beleving van de mens een keer de spullen centraal laten staan. Je hebt Werelddierendag, maar misschien zouden we ook een Wereldspullendag moeten hebben.”

Hoe ziet jouw ideale weekend er uit?

“Het leukste is om op een festival te staan met de caravans, of om een eigen evenement te organiseren. En dan lekker in het zonnetje, dat mensen genieten van de caravans en dat iedereen blij is en zich verbaast over wat ze zien. Ik ga verder niet echt de kroeg in ofzo, dit doe ik dag in, dag uit.”

En wat zijn je favoriete plekken in Utrecht?

“Het Berlijnplein vind ik wel een bijzondere plek, het dak van de A2. Daar gaan we binnenkort ook een toren bouwen van caravans. Het is nog een vrij rauwe plek, wat ik juist mooi vind. Er gebeurt nog niet zo heel veel, afgezien van de bioscoop die er staat. Het is nog een soort onontgonnen gebied. Het wordt wel steeds moeilijker om nog zo’n terrein te vinden in Utrecht, want alles wordt volgebouwd.”