Kinderen groeien op in duistere tijden. Persoonlijk ben ik van mening dat zij daarover (nog) niet altijd alles hoeven te weten. Ik vertel mijn dochters dan ook zeker niet alles wat er speelt en verstop soms stiekem de krant. Wat ik ze wel vertel is wat ik vind dat ze moeten weten. En als zij zelf aangeven iets te willen weten probeer ik ze dat op hun niveau te vertellen. Zo ongeveer denk ik dat ook de gemeente Utrecht omgaat met haar inwoners. Die moet je ook alleen vertellen wat jij als gemeente vindt dat ze moeten weten. Toch?

Afgelopen week kwam in het nieuws dat Marliz Schellekens binnenkort afscheid neemt als Gemeentelijke Ombudsman. Niet alleen Schellekens verdwijnt na zeven-en-een-half jaar uit beeld, maar ook het instituut dat zij vertegenwoordigt. Onlangs besloot de gemeenteraad dat Utrecht zich per 1 januari aansluit bij de Nationale Ombudsman in Den Haag. De eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat ik noch van het instituut noch van Schellekens ooit eerder had gehoord. Maar aan wie ligt dat?

Het verdwijnen van de Gemeentelijke Ombudsman werd door de gemeente niet via haar website met inwoners gedeeld. Dat had gekund via een nieuwsbericht in de rubriek ‘uitgelicht’ op de homepage. Dat is niet gebeurd en dat zegt wat over de gemeente. Er werd in die rubriek namelijk wél een bericht geplaatst over het ‘Internationaal Kamermuziekfestival’ van onze Janine Jansen, dat op 26 december van start ging. En ik las er een bericht over het lichtkunstwerk Domtoren als hoogtepunt van Trajectum Lumen. Maar geen bericht dus over de Gemeentelijke Ombudsman.

Ik weet niet of de vergelijking met mijn manier van opvoeden hier opgaat, maar naar aanleiding van de hierboven vermelde kwestie krijg ik de indruk dat de gemeente hier bewust niet alles vertelt wat er speelt. Heus wel, zal de gemeente daar waarschijnlijk zelf over zeggen. Over het verdwijnen van de Gemeentelijke Ombudsman is namelijk wél melding gedaan op de website.

Wie even de moeite neemt vindt die melding inderdaad. Maar waarom pas na een aantal keer klikken en niet op de homepage naast Janine Jansen en het lichtkunstwerk Domtoren. Want als dat het vermelden waard is, waarom dan het opheffen van een voor inwoners belangrijk instituut niet?

Gelukkig is er de pers, want zowel het Stadsblad als DUIC vonden dat Utrechters moeten weten, dat zij hun gelijk voortaan verder weg moeten halen. ‘De fysieke afstand naar de Nationale Ombudsman is groter’, beaamt ook Schellekens op ombudsman-utrecht.nl. Misschien niet zo’n fijne boodschap voor een gemeente om haar inwoners te vertellen? Ik weet het niet. Als ik Schellekens was zou ik het trouwens ook niet echt fijn vinden, dat mijn werk van de afgelopen jaren blijkbaar niet de moeite van het vermelden waard is. Dat is op zich al een klacht waard. Maar ja, bij wie moet je daarover klagen? Overigens ga ik mijn dochters hier dus ook mooi niks over vertellen.