Het ondernemersklimaat in Leidsche Rijn is verre van ideaal. Dat constateert de Wijkraad Leidsche Rijn (WLR) in een bericht op de website. In de afgelopen jaren is de WLR vaak in contact gekomen met ondernemers die klachten hadden over het soms ronduit negatieve ondernemersklimaat in Leidsche Rijn. Sinds 2006 heeft de Wijkraad daarover meerdere malen met de gemeente contact gehad en verschillende adviezen over uitgebracht. Daarbij is de reactie vanuit de gemeente bijna onveranderd geweest dat zij erkend dat de situatie niet ideaal is maar dat er in de nabije toekomst oplossingen voorhanden zijn. 

De WLR is ervan overtuigd dat de urgentie binnen het gemeentebestuur niet groot genoeg is en dat er te vaak wordt gesproken wordt over de eindsituatie, terwijl er binnen de wijk ook nu behoefte is aan horeca-, winkel-, werk- en vrijetijdsvoorzieningen. Daarnaast lijken de cijfers en data die de gemeente presenteert niet te kloppen. Recentelijk werd door de gemeente bijvoorbeeld aangegeven dat er 89 detaillisten zijn in Leidsche Rijn, maar uit eigen onderzoek van de Wijkraad blijkt dat dat aantal bijna de helft is. Niet alleen kloppen de cijfers niet, concludeert de Wijkraad, ook zijn alle data rond de oplevering van ondernemersvoorzieningen, zoals winkelcentra en andere winkellocaties, die genoemd zijn in de adviezen sinds 2006 vaak veel later gehaald of zelfs nog steeds niet opgeleverd. Op verzoek van zowel ondernemers, gemeente als bewoners heeft de WLR daarom een inventarisatie gemaakt van concrete problemen die ondernemers in de wijk tegenkomen in relatie tot de gemeente.

Uit de inventarisatie, volgens de Wijkraad nog maar het topje van de ijsberg, kwam een aantal knelpunten naar voren, waarbij veelvuldig limiterende bestemmingsplannen een belemmering lijken te vormen. Eén van de voorbeelden is de eigenaar van een oliebollenkraam die voor The Wall een oliebollen wilde verkopen tijdens de feestdagen. Omdat deze ambulante handel niet in de bestemmingsplannen voorkwam kreeg hij geen toestemming en zag hij zich genoodzaakt zijn heil ergens anders te zoeken. Of het cateringbedrijf, vanuit huis begonnen en al snel uit zijn jasje gegroeid. Bij de zoektocht naar een passende locatie in Leidsche Rijn (oa De Balije, op industrieterrein Lage Weide, in de plinten) bleken de bestemmingsplannen niet toereikend en/of er waren geen parkeerplaatsen voorhanden of de gemeente vroeg teveel geld voor een locatie. Inmiddels werd een locatie gekocht buiten de wijk die druk wordt bezocht door klanten.

Conclusie volgens de Wijkraad is, dat er ondanks de crisis nog voldoende ondernemers zijn die in Leidsche Rijn aan de slag willen. Maar door plannen uit 1994, door een lastig te bereiken gemeente en door te rigide bestemmingsplannen blijft Leidsche Rijn een lastige plaats om te ondernemen. Een versoepeling van de regelgeving lijkt dan ook gewenst. De Wijkraad is overigens niet de eerste die het ondernemersklimaat in Leidsche Rijn ter discussie stelt. Zo vroeg de lokale fractie van het CDA al in januari dit jaar om een versnelde uitvoering van voorzieningen in de wijk. De gemeente Utrecht heeft aangegeven de inventarisatie in behandeling te hebben genomen.