Met een stijging van 13,6 procent groeien er nu 8600 Utrechtse kinderen op in gezinnen met lage inkomens. In 2010 waren dat er nog 6.200. Dit blijkt uit de armoedemonitor 2013.
Zo’n 15.400 huishoudens in Utrecht hebben een laag inkomen. Dit is 11,7 procent van de Utrechtse huishoudens. In 2010 was dit nog 9,2 procent. Toch zegt maar 7,4 procent van de Utrechters dat ze slecht kunnen rondkomen.
Een laag inkomen word in het onderzoek gedefinieerd als een inkomen tot maximaal 110 procent van het sociaal minimum. Dit is voor een alleenstaande onder de 65 jaar een netto maandinkomen van 960 euro. In Overvecht wonen de meeste Utrechters met een sociaal minimum inkomen. In Leidsche Rijn wonen de minste mensen die van een laag inkomen rond moeten komen.
Het aandeel huishoudens met een laag inkomen ligt in Utrecht hoger dan het landelijke gemiddelde van 7,6 procent. De kans op een laag inkomen is in Utrecht echter wel lager dan in de andere 3 grote steden: 14,4% in Amsterdam, 14,1% in Rotterdam en 12,9% in den Haag.
3 Reacties
ReagerenIk zou de kop veranderen in ‘Steeds meer Utrechters hebben financiële problemen.’ Zoals het er nu staat, komt het over als een claim die moeilijk waar te maken is.
Steeds meer Utrechters hebben zwaar te leiden onder de bezuinigingsdrang opgelegd door de EU in Brussel.
Steeds meer Utrechters gaan zich weerbaarder opstellen tegen de complete afbraak van een zwaar bevochten sociaal stelsel dat aan alle kanten afgebroken word.
Dat betekend dus dat steeds meer Utrechters in 2014 de extreme kantjes gaan verkennen omdat zij zich volledig in de steek gelaten voelen door een politiek beleid wat alleen de financiële wereld ten goede gaat komen.
Hierbij wens ik dan dat er in 2014 onverantwoord politiek handelen plaats gaat maken voor “bezinning”.
Geachte heer De Groen,
Halverwege jaren 80 van de vorige eeuw dienden zich hervormingen van het sociale verzekeringsstelsel aan; verzet hiertegen werd beschimpt als zijnde afkomstig van zich links noemende knoflook-etende vegetariërs. In dat kader wil ik u er fijntjes op wijzen dat het toch Dhr Joris Linschoten is die mede voor de afbraak verantwoordelijk is. Je kan immers van veel kikkers weinig veren plukken…
De financiële crisis -ahum- is door weinigen die veel kunnen dragen afgeschoven op velen die weinig kunnen dragen; een banken-unie zal daar hoegenaamd niets aan kunnen verhelpen.
Geld -zo u wilt kapitaal- staat niet per definitie borg voor onderdrukking, al zijn er nederlandse werkgevers die hun werknemers een uurloon betalen gelijk aan het parkeertarief ter plaatse.
De kiezer -bekend van het rode potlood- wordt in zoverre bedrogen dat politiek meerdere malen een zaak is van alliantie dan van daadkracht.
… en dat terwijl ik mijzelf een writers-block toedichtte…