Als broer en zus samen een proeflokaal runnen: Menno en Kayleigh de Bruin doen het inmiddels bijna tweeënhalf jaar. Sinds februari 2022 zijn zij de nieuwe eigenaren van de Drie Dorstige Herten. Kayleigh en Menno omschrijven het zelf als een klein huiskamerlokaal. Degenen die wel eens een drankje hebben gedronken in het knusse pand zijn het zeer waarschijnlijk eens met die omschrijving.
Menno (29) en Kayleigh (28) namen het stokje over Maurits en Doinja. Ongeveer tien jaar lang stonden zij als eigenaren in het proeflokaal, dat zowel aan de smalle Dorstige Hartsteeg als de Lange Nieuwstraat grenst. Zij wilden hun zaak verkopen en waren blij met de interesse van Kayleigh en Menno. “Het waren best wel grote schoenen om te vullen”, zegt Menno. “In al die jaren hebben zij, zeker ook in de bierwereld, een naam opgebouwd. Die moet je ook maar waar zien te maken.” Gelukkig zijn broer en zus heel tevreden met hoe het gaat. “Het is een mooi plekje”, zegt Kayleigh.
Onder meer de naam bleef in stand, net als het proeflokaal zelf. “Dat wilden we ook graag”, zegt Kayleigh. “Dat gold ook voor de vorige eigenaren.” Ook aan het interieur is niet veel veranderd. Zo zullen velen de wit-blauwe tegeltjes op de vloer nog herkennen. “We hebben er geen moment over nagedacht om het helemaal opnieuw in te richten”, zegt Kayleigh. “Nu we er wat langer zijn, ga je wel merken dat het tijd is voor een opfrisbeurt: de bar opnieuw lakken en de muren opnieuw witten. Verder vinden we het knus zo. Als je het hier helemaal modern maakt, gaat de sfeer verloren.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Hertengewei
De twee weten nog als de dag van gisteren hoe het was om te starten met hun eigen zaak. “We hebben de afgelopen twee jaar veel ervaring en expertise opgedaan, maar de tijd vliegt gewoon voorbij”, zegt Menno. De twee komen uit een horecagezin. Zo hadden hun ouders vroeger een restaurant aan de Oudegracht. Het houten bankje dat nu in de hoek staat, komt daar vandaan. Verder hangt er onder meer een hertengewei aan de muur, gemaakt door een van hun gasten. Daarop zijn de namen van zowel de vorige eigenaren als die van Kayleigh en Menno te lezen.
Menno werkte inmiddels al twaalf jaar in de horeca. “Horeca is er wel een beetje met de paplepel in gegoten”, zegt Kayleigh. Toch dacht zij zelf altijd dat ze niet in de horeca terecht zou komen. Haar studies hadden daar dan ook niet echt wat mee te maken. Toch belandde ze er uiteindelijk wel. “Ik vind het stiekem toch wel heel erg leuk.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Huisgemaakte gehaktballen
De Drie Dorstige Herten is een plek voor bier- en wijnproeverijen, maar vooral ook een plek waar je aan de bar of aan een van de tafels kan genieten van ruim honderd wisselende bieren, wijnen, sake of bijvoorbeeld gedistilleerd. En voor wie wil kan dat worden aangevuld met hapjes als ambachtelijke kazen en worsten uit Nederland en huisgemaakte, in bier gegaarde, (vegetarische) gehaktballen.
De muziek is daarbij zacht op de achtergrond te horen. Soms staat die ook helemaal uit. Dat vinden ze erg belangrijk, omdat mensen anders de neiging hebben om de muziek te overstemmen. En dus steeds harder gaan praten. Kayleigh: “Mensen vinden het fijn dat ze hier gewoon met elkaar kunnen praten. Steeds meer jongeren die hier komen, waarderen dat. Dat vind ik leuk om te zien.” Verder is het niet de bedoeling dat er gasten staan, maar dat ze gewoon lekker gaan zitten.
Tekst gaat verder onder afbeelding
‘Binnen de familie’
De Drie Dorstige Herten is open van woensdag tot en met zondag. Alle vijf die dagen zijn Menno en Kayleigh met zijn tweeën in hun zaak te vinden, keurig gekleed in een witte blouse of overhemd en een zwart schort. “We willen echt het gezicht van de zaak zijn”, zegt Menno. En mocht een van hen toch een keer een andere verplichting hebben, zoals een bruiloft, dan is de kans groot dat hun moeder te hulp schiet. Kayleigh: “Dat is echt heel fijn. Zo hou je het toch binnen onze familie.” Ook hun vader komt regelmatig even binnen wandelen om te kijken hoe het gaat, en natuurlijk voor een drankje.
Naast de vaste gasten die er al kwamen voordat Menno en Kayleigh er waren, hebben ze inmiddels ook een eigen vaste klantenkring opgebouwd. Ze merken onder meer dat er wat meer jongere mensen het proeflokaal weten te vinden. “Het is nu een mooie mix van jong en oud”, zegt Kayleigh.
En als ze even mogen dromen over toekomstplannen, dan staat een eigen biertje brouwen als een van de opties wel op hun lijstje. Kayleigh: “Dat lijkt ons echt fantastisch.” Menno: “We krijgen best vaak de vraag van gasten of we een eigen bier hebben. Het lijkt ons heel leuk om daar ooit een keer mee aan de slag te gaan. Voor de rest gaan we lekker op deze voet verder.”
Geschiedenis
De geschiedenis van de Drie Dorstige Herten gaat honderden jaren terug, is te lezen op de site van het proeflokaal. “De steeg (Dorstige Hartsteeg, red.) loopt van de Oudegracht naar de Lange Nieuwstraat en dankt zijn naam aan Herberg De Drie Dorstige Herten. Mogelijk bestond de straat al rond 1300. De straatnaam dateert van rond 1687.” Dat jaartal is overigens ook terug te zien op de gevel boven de deur. “De herberg bevond zich in deze steeg en was gelieerd aan een kolfbaan.”
29 Reacties
ReagerenNieuwe eigenaren, goed om te weten. Voorheen leek het alsof niet iedereen altijd even welkom was.
@bvd: klopt, vooral de dame achter de toog was geen lachebekje. Het is dan ook goed om aan de grote klok te hangen dat er een andere wind waait.
Fijn cafe. In het verleden kon je hier Westvleteren drinken, best wel apart. Jammer van de vega-gehaktballen. Maar goed, het gaat om het bier.
@jdv: benieuwd wat je voor een flesje moest aftikken… lijkt me overigens sterk dat de vorige dat deden aangezien verkoop niet toegestaan was en zij zich doorgaans erg netjes opstelden. Lijkt me niks voor hun dus.
@JdV Je hoeft ze niet te bestellen hè. Dan neem je ze met vlees.
@martijn: o hebben ze die ook dan, dat wist ik niet, ben er nooit geweest maar heb wel graag een mening met name waar het vegetarische gehaktballen betreft
@Martijn als de keuze er is tussen vega en vlees zou dat fijn zijn maar het lijkt er niet op hoe het geschreven is en internet biedt ook geen uitkomst. Zelf een liefhebber van een goede bal uit de jus, iets lekkers te happen naast een biertje, zou mijn keuze voor bezoek bepalen.
Persoonlijk voel ik niet heel veel sjoege om een zaak te bezoeken die ‘vegetarische gehaktballen’ serveert (een vierkante cirkel), maar desalniettemin veel succes gewenst aan deze jonge ondernemers.
De markt zal haar oordeel vellen, genadeloos en goudeerlijk als altijd. Bonne chance en op naar baggervette winsten!
Niet goed op hun site gekeken: onze huisgemaakte in bier gegaarde gehaktballen, ook vegetarisch te verkrijgen.
Ga ik zeker proberen!
@ RonOv
Dan ga je lekker ergens anders heen, die keuze heb je gewoon. Ik ga niet naar plekken waar ze vette gore ballen in drijvend vet serveren.
Goed om te weten dat er nieuwe eigenaren zijn. Bij de vorige voelden niet iedereen zich gewenst, zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. We komen gewoon voor de gezelligheid!
Wat leuk om te weten, dat er nieuwe eigenaren zijn in dit authentieke pand aan de Lange Nieuwstraat. Bij de vorige voelden niet iedereen zich welkom. Wij komen vooral voor de gezelligheid!
De een komt voor een vegetarische gehaktbal, de ander voor een bal uit de jus. Persoonlijk kom ik voor Kayleigh. Smaken verschillen
@wil: euro of 13 dacht ik, is al paar jaar geleden.
Op de website staat duidelijk dat de gehaktballen ook als vegetarische optie beschikbaar zijn.
De ‘normale’ zijn dus gewoon van vlees.
Proost.
Wat een gezeur toch over de kwaliteit van de gehaktballen en de vorige eigenaren! Alsof zeuren en mekkeren hier op Duic het nieuwe normaal is geworden!
Wees toch eens blij dat we sinds enige tijd een jong stel daar hebben staan en dat stel gewoon op een heel leuke, frisse en bovenal met veel product kennis manier doen!
Ik kom toch al veel te lang in diverse horecapanden in de binnenstad maar overal waar ik kom zit het barvolk op een kruk op de telefoon te gluren en op mijn vragen over bier aan hen zal ik verder maar niets zeggen hier.
En de lokale en dus kleinere brouwerijen komen ook nog eens ruim aan bod!
Waar zie je dat nog tegenwoordig.
Nee, Menno en Kayleigh doen het wat mij betreft echt geweldig!
Fijne gastheer en gastvrouw met veel kennis en kunde.
Een aanwinst voor de het kleine cafe segment in de Utrechtse binnenstad als je het mij vraagt.
Hopelijk blijven ze de Drie Dorstige Herten nog lang uitbaten.
En oh ja, naast de keuze tussen de gehaktballen is de kaart met andere happen ook zeer aan te raden!
De paar keer dat ik daar geweest ben werd ik gastvrij ontvangen (na een bezoek aan Catharijneconvent). Met hun kennis over het bier kreeg ik het biertje wat bij mijn smaak past. Complimenten aan deze ondernmers.
Leuk dat jonge mensen met verstand van zaken deze mooie tent overnemen! Dat dit soort kroegen maar mogen blijven bestaan.
Wat een gezanik over wel-of-niet-vegetarische gehaktballen, hou toch op! Deze 2 begrijpen het, schenken een lekker biertje op een mooie sfeervolle plek zonder poespas, keiharde ‘muziek’ en andere moderniteiten. En je wordt gewoon in het Nederlands aangesproken. Tegenwoordig ook al een gotspé in de horeca.
@jdv: nette prijs!
Guusjes vroeg enige tijd geleden 22 euro… 😱
‘Ik ga hier niet heen want ze serveren vegetarische gehaktballen’.
De huidige staat van ons land… te vergelijken met die van een kleuter in de supermarkt die stampvoetend weigert mee naar huis te gaan omdat ie geen snoep mag als avondeten.
Aanstellers!
Ze hebben meer dan 100 verschillende bieren, een knusse tent, kaas, worst en zelfs (vlees)gehaktballen (dat is wat tussen haakjes inhoudt namelijk, zo moeilijk is het niet). En niet onbelangrijk een gastvrije houding, een kunst die de vorige eigenaresse niet beheerste.
Veel gezeten met me Ierse, (katholieken )en Schotse Engelse vrienden en collega painters begin jaren tachtig ging prima onderling alleen Maggie T moest het regelmatig ontgelden, met vriend Jimmy cuddy rip de rest zit tegenwoordig in O,learys hopakker Paddy Dikky fantastische tijd.
@Jaap Klien 10:16
Het begint ermee dat veel mensen het simpelweg helemaal zat om als 4-jarigen behandeld te worden, hè…? Dat moet u niet onderschatten. Die niet-aflatende deug-propagandabom (of het nu gaat om vega-troep, woke-idioterie, etc etc) wekt intussen bij miljoenen volwassen zelfstandig-denkenden irritatie op….
Belangrijker, daarnaast vind ik het persoonlijk ook vooral een integriteitskwestie en ik denk dat ik daar niet de enige in ben…. Een gehaktbal bestaat per definitie uit vlees! Zit er geen vlees in, dan is het geen gehaktbal. Punt. Noem het dan ook niet zo…Er bestaat niet zoiets als een ‘vegetarische gehaktbal’. Dat is een contradictio in terminis en misleidend. Een restaurant dat verpulverde sojatroep (oid) verkoopt als ‘gehaktballen’ is wat mij betreft een restaurant dat integriteit/eerlijkheid niet hoog in het vaandel heeft staan, of ze er nu het woord ‘vega’ voor plakken of niet. Ik hoef ook geen Carni Bloemkool op een menu te zien; een kip-bal die is gemaskeerd om een bloemkool te imiteren, waarbij niet aangegeven wordt dat er kip in zit…. Geef me simpelweg een eerlijke beschrijving van wat het is, zodat ik als consument een weloverwogen keuze kan maken. That’s all i’m asking.
Noem het kikkererwt-vegaballen, wortel-knikkers, soja-knotsen, koolrabi-braakballen; i don’t care, maar ‘vegetarische gehaktballen’ is ronduit misleidend, en misleiding is niet netjes uiteraard.
Mensen snakken naar eerlijkheid in deze tijden van massa-misleiding. Weg met ‘vega gehaktballen’.
Een gezellig cafe. Voor wie wat anders wil dan waar de meutes heen gaan.
Prachtig hoe het wel/niet vegetarisch zijn van de gehaktballen nogal wat emoties te weeg brengt.
Als je gehaktbal maar goed is. Haha
Tijd over @scherpschutter ?
Nog geen 100 jaar geleden gingen de zangers van het koor in de Kathedraal onder de preek op zondag hier snel een borrel achter overslaan.
Historische locatie dus!
@ Mistoetert
O, eerlijke en niet mislijdende communicatie?!
O, maar in dat geval moeten we kipfilet met water ingespoten en aangelengde hormoontroep noemen.
Dan zijn frikandellen: separtorvleesstengels.
Gehaktballen: Resterend pulpvlees dat over was was vermengd met ander vlees.
Gemiddeld vlees: We stoppen lekker honderden varkens en koeien (en pluimvee) in een veel te kleine stal (gelet op de aantallen), waar de beesten voornamelijk de hele dag binnen in hun eigen stront mogen rondlopen op betonnen vloeren, we zorgen ervoor binnen te dringen bij de vrouwtjesdieren zodat de beestjes ongeveer 30x zwanger worden in hun levensloop en als dat niet meer kan jagen we een slagpin door de kop van de moeder. De babietjes halen we heel snel weg bij de moeders, met zwaar traumatisch gedrag bij de dieren tot gevolg. In de slachthuizen mishandelen op grote schaal medewerkers beesten uit plezier, omdat er nagenoeg geen controle is, puur om de beestjes even leuk op te jagen, bij het electrocuteren of bij het zetten van de slagpinnen in het hoofd gaat nog wel eens wat mis zodat beesten veel pijn lijden de laatste minuten van hun leven en soms koken/ verbranden we dus beesten die nog beetje bij bewust zijn. Allemaal zodat vlees massageproduceerd kan worden en lekker in bulk tegen dumprijzen de markt op gebracht kan worden. Lekkere borrelschaal!
En lekker alles wat je niet zint woke noemen ja, hoef je het nergens over te hebben, maar kan je gelijk de ander op de brandstapel gooien.
Leuk café trouwens en leuke eigenaren, die in een land waar vrijheid geldt op de menukaart mogen zetten wat ze willen. Kennelijk bestaat het begrip vrijheid niet bij reaguurders die zich aan de radicale kanten van het spectrum bevinden. Andere opvattiingen? Dan ben je de vijand die bestreden moet worden. Wat ze de ander verwijten doen ze veel erger, maar dan zelf.
Met enige verbazing de reacties hier gelezen, komt er tegenwoordig op neer dat als je ergens van overtuigd bent, je dat vooral zo hard mogelijk om je heen moet laten horen en wee de gebeente als iemand anders het oneens is want dan bega je een hoofd zonde. Het begrip “leven en laten leven” is zoek.
@ Henk en Scherpschutter, jullie hebben beide punten waar wat voor te zeggen valt en zeker waar zijn maar de maatschappij is niet zwart/wit maar eerder 50 tinten grijs en dat geeft conflicten door de verschillende kijk op zaken. Het hele woke en Gen-z ik ben er schijnbaar te oud voor want die slaan mijns inzien veel te ver door echter over tien jaar kan dat terugkijkend de goede richting geweest zijn. De tijd zal het leren, ik wens iedereen een fijn weekend en de nieuwe eigenaren veel succes met deze uitdaging