Aan de Burgemeester Reigerstraat zit sinds een aantal maanden ‘Gekke Broodjes’. Een kleine lunchroom op initiatief van twee jonge eigenaren: Kay en Robbert. Voor hun broodjes halen ze inspiratie uit de vele ingrediënten en smaken die de wereldkeuken te bieden heeft.

“Doe maar een broodje Don’t hete kip”, zegt een jongen van een jaar of 14 bij binnenkomst. Het is de klassieker van Gekke Broodjes. Het broodje is met Indische kip en met een eigen gemaakte saus van piccalilly en de Surinaamse Madame-Jeanette saus. Niet de combinatie die je meteen zou verwachten, maar dat is ook het typerende aan Gekke Broodjes: onverwachte combinaties van verschillende keukens.

In hun open keuken, achterin de zaak, wordt gewerkt met ingrediënten van over de hele wereld, van de Mediterraanse tot Indische en van de Surinaamse tot de Chinese keuken. “Tegenwoordig heet dat heel mooi fusion cooking.” Lachend vertelt Robbert: “We wisten niet dat we het deden, maar blijkbaar doen wij dus aan fusion cooking.”

Kay en Robbert kennen elkaar al bijna hun hele leven; al van jongs af aan. “Maar we waren niet super close”, vertelt Robbert. De liefde voor koken bracht hen uiteindelijk bij elkaar. “We kwamen erachter dat we allebei een passie voor eten deelden”, vertelt Robbert. “Kay was toen al bezig met een foodtruck. Toen dacht ik, misschien kunnen we samen wel iets starten.” Het bleek het begin van Gekke Broodjes.

Robbert verruilde zijn baan in de sales voor de lunchroom. Dat hij geen ervaring in de horeca had, hield hem niet tegen. Hij had altijd al de droom om iets voor zichzelf te beginnen. “Ik heb dit altijd al gewild. Al vanaf mijn allereerste baan al eigenlijk. Als er aan mij werd gevraag waar ik mijzelf over 5 jaar zag, zei ik altijd hetzelfde: ‘ik wil een eigen zaak beginnen’.”

(Tekst loopt door onder afbeelding)

Nachtwerk

Het ontwikkelen van hun broodjes was een lang proces waar Kay zijn hart en ziel in heeft gestoken. Het ging met vallen en opstaan. Robert vertelt: “Kay heeft thuis hele avonden en nachten geëxperimenteerd welke smaken lekker zijn met elkaar.”

“Ik ben eigenlijk vanaf mijn jeugd al, vanaf toen ik een jaartje of 10 was, bezig met experimenteren met eten. Het is een ongoing process,” vertelt Kay. “Ik wilde altijd al meekijken in een keuken. Op een gegeven moment ben ik zelf smaken gaan combineren. Dat lukte heel vaak ook niet, maar ik ben blijven uitproberen.”

“We hebben alle ingrediënten en smaakcombinaties die wij kennen op een hoop gegooid”, vertelt Robbert. “Daarna hebben we gekeken wat we zelf lekker vonden.” Hieruit ontstonden hun 4 unieke broodjes: Don’t hete kip, kip manis, gekke pinda gehakt en bali garnaal.

Over de vloer

Bij vriendjes over de vloer zagen ze ook andere keukens en culturen. “Ik kwam bij Hindoestaanse mensen thuis, of at bij Nederlandse en Chinese mensen. Ik vond het eten lekker ruiken en was benieuwd wat het precies was en hoe het gemaakt werd”, vertelt Robbert. “Maar eigenlijk was vooral Kay daar heel erg mee bezig. Die wilde van alle gerechten weten wat de basis van die keuken was, en of we dat ook konden combineren met andere keukens.”

Ook aan de minder gewaagde proever hebben Kay en Robbert gedacht. Naast hun bijzondere broodjes, hebben ze ook een aantal gangbare broodjes op hun lunchkaart staan. Hoewel Kay en Robbert nog maar net bezig zijn, hebben ze ambitieuze plannen met Gekke Broodjes. “Mijn droom is wel om de zaak verder uit te breiden. Maar daarvoor moeten we wel eerst de koning van de lunchrooms worden”, vertelt Robbert. “En dat is nog niet zo makkelijk.”