Een van de leukste Utrechtse café’s dreigt haar vergunning kwijt te raken. Waarom? In elk geval niet omdat er drugs worden verhandeld, wapens zijn gevonden of vrouwen illegaal te werk zijn gesteld. Dus nog erger? Dat is een kwestie van interpretatie. Dit café is betrapt op overtreding van het terrassenreglement van onze gemeente. Niet één keer, maar liefst drie keer. Oplettende ambtenaren constateerden dat één of meerdere bezoekers met hun voet buiten “de pinnen” stonden. Zoals bekend is elk terras in Utrecht door pinnen afgebakend, daarbuiten mag niemand met een glas in zijn handen staan. Deze regel is ooit ingevoerd om voetgangers en hulpverleningsvoertuigen een vrije doorgang te garanderen. Niet zo’n gek idee natuurlijk. Maar hoe werkt zo iets in de praktijk? Terug naar dat leuke Utrechtse café. Nee, ik noem op nadrukkelijk verzoek geen naam. Het zou de irritatie van de toch al op dit etablissement gespitste controleurs kunnen wekken.
Dat café heeft een paar man in dienst die druk zijn met de bediening, zowel binnen als buiten. U kunt zich voorstellen dat het personeel niet permanent een oog op “de pinnen” kan houden. En dat is in dit geval gebeurd. Het personeel was met andere zaken bezig. Gevolg een waarschuwing. En toen het een tweede keer gebeurde, volgde er een terrasverbod voor een week. Vervolgens een terrasverbod van vier weken.. En bij een volgende keer, u leest het goed, wordt de horecavergunning ingetrokken. Einde café.
Regels zijn regels, maar mag er ook nog een menselijke maat zijn in handhaving en sancties? Restaurant Bresson aan de Oude Gracht kreeg ooit een boete van duizenden euro’s omdat mensen buiten de pinnen stonden. Er staan nog steeds stoeltjes buiten maar je mag er geen drankje meer drinken. De eigenaar van Café De Zaak , kreeg een boete omdat hij een meisje dat flauw was gevallen een glas water gaf, buiten de pinnen. Waar is de menselijke maat?
Hoe uitvoerbaar zijn deze regels? Een horecaondernemer die in zijn wanhoop vraagt hoe hij in godsnaam elke stap van zijn gasten in de gaten moet houden, krijgt het advies om een portier in dienst te nemen. Elk café een portier? Waar moet je dat van betalen als je een terras met acht stoelen hebt? En hoe leuk is het om op elk Utrechts terras een portier te zien staan?
Ik heb deze week met verschillende horecaondernemers gesproken over deze kwestie. Stuk voor stuk redelijke mensen die begrijpen dat hun trottoir veilig moet zijn. Ze doen hun uiterste best. Maar het blijft mensenwerk. Wie een paar keer door rood rijdt, raakt auto noch rijbewijs kwijt. Een horecaondernemer met een klant die even buiten de pinnen staat, dreigt zijn zaak te verliezen. Dat kan nooit de bedoeling zijn.
Dat de gemeente regelgeving wil is terecht. Maar dit werkt niet. Een oproep aan vertrekkend burgemeester Aleid Wolfsen: laten we het gezellig houden in de stad. Burgemeester, praat met de eigenaar van dit café. Begrijp de problemen en los het samen op. Welk café? Uw controleurs weten het. Morgen lopen ze waarschijnlijk langs om de laatste waarschuwing uit te delen. Regels zijn regels? Dat klinkt nooit goed!
28 Reacties
ReagerenEn dan spreken ze van 300 jaar Vrede van Utrecht. Zo te zien is het nog volop oorlog. Oorlog tussen Utrecht en de horeca. En dus ook oorlog tussen Utrecht en zijn burgers die straks geen vrije keuze van uitgaan meer hebben.
Zaken als redelijkheid en billijkheid komen al tijden niet meer voor in de boeken van onze autoriteiten. Waarom zou een controleur het zichzelf lastig maken, door in de “geest” van de wet te handelen? Dan zou deze elke keer de situatie moeten beoordelen, véél te lastig. Veel relaxeder om als een vleesgeworden boetemachine rond te lopen, waar geen Utrechter om heeft gevraagd.
Dat er bij het toekennen rekening gehouden wordt met looproutes is in de drieharingstraat niets van te merken. Ook de stoelen onder de tafels geschoven op de vismarkt staan standaard door de uitbaters al op de grens van de pinnen. Als er iemand gaat zitten zit die standaard buiten de pinnen en is er als voetganger geen fatsoenlijk doorkomen meer aan. Leuk terrassen en gezellig, maar die worden door de uitbaters wel heilig verklaard. Prima dus dat er gehandhaafd wordt, Als terrasuitbaters niet elke centimeter willen bezetten met lege tafels en stoelen, maar er rekening mee houden dat als iemand er gaat zitten er ruimte nodig is ontstaat er geen enkel probleem. En de rechtse kiezer is toch voorstander van het handhaven van regels, oogluikend toestaan en gedogen is toch links en dat willen wij toch niet. Dan dus ook hier. Geen medelijden dus, wij hebben voor een rechtsbeleid gekozen.
Het lijkt allemaal erg op cafeetje pesten. Geef sommige mensen macht en je kan je lol op. Neem een portier, zeggen ze. Wie kan dat betalen? Ja, de coffeeshops die alles “netjes” doen. Heeft iemand wel eens een bonnetje gekregen als hij daar wat kocht?
Het is een kwestie van prioriteiten.
Voorstel: praat MET de dienstdoende ambtenaren. Praat niet OVER hen.
En: maak het altijd Wederkerig.
Groet Jacques Hendrikx Vught. 0653187133
Echt een belachelijke regel. Hier moet echt iets aan gedaan worden.
Er zijn 2 kanten van het verhaal. De horeca “claimt” openbare ruimte om zaken te kunnen doen en “krijgt” die onder voorwaarden. Als dan niet aan de voorwaarden voldaan wordt , zijn ineens de handhavers de boosdoeners?
Ga voor de “grap” eens met een kinderwagen of in een rolstoel op een zonnige middag de stad in, lijkt me knap moeilijk vooruitkomen, zelfs met pinnetjes !!
Het is ook werkelijk waar totaal gelul die pinnen. Je woont in de stad. In de stad zijn mensen. Je zal af en toe om de mensen heen moeten lopen. Ook met kinderwagen, ook in de rolstoel, ook met de benenwagen. Bij de cafés aan de mariaplaats is er een pad door de terrasjes heen, deze is ook afgebakend met pinnen. Een baan van <1meter mag je dus niet in staan. En qua veiligheid is het ook onzin: die ene mogelijke dode per jaar (in het ergste geval), tjah, dat hoort bij het leven. Echt.. ECHT onzin die pinnen. In amsterdam hadden ze een initiatief: Stop de vertrutting. Zou in Utrecht ook eens tijd worden.
Het terras stond niet eens buiten toen de constatering werd gedaan. Het was midden in de nacht en bezoekers stonden met een drankje buiten te roken.
Erg sneu dat er zo met regels om moet worden gegaan in Utrecht. Dit is gewoon ondernemertje pesten door mensen die geen afwegingen kunnen maken. Daar kunnen ze ook niets aan doen, zo zijn ze geïnstrueerd. Jammer genoeg.
in 1 van de voorgaande reacties stond “lopen met ‘n rolstoel”Ooit weleens geprobeerd?
Trottoirs in Utrecht zijn over het algemeen al aardig ongelijk dus moeilijk berijdbaar vor rolstoelhouders & wat is er mis mee om rekening te houden met moeders die achter ‘n kinderwagen lopen of mensen in ‘n rolstoel?
Wanneer beginnen amtenaren nu eens met gewoon werk, dienstverlend zijn of zo iets?
Als de gemeente graag regels hanteert dan weet ik wel een voorbeeld waarmee veel winst te bereiken valt en het maakt meteen de Utrechtse leefomgeving een stuk prettiger.
Ga eens handhaven op het wegwerpen van afval.
Begin eens in het stationsgebied en in de winkelstraten.
De overheid die een vergunning afgeeft MOET er op kunnen vertrouwen dat de vergunninghouder zich houdt aan de voorwaarden die daaraan zijn gesteld.
Een vergunninghouder die de grenzen opzoekt in plaats van zich aan deze grenzen te houden vraagt zelf om controle en handhaving.
Net als bij een puntenrijbewijs volgt intrekking van de vergunning als ultieme sanctie.
Het besef dient door te dringen dat alleen als iedereen zich houdt aan de door hem of haar geaccepteerde regels de samenleving inherent veilig wordt.
Met name geldt dat voor basaal gedrag. Daar moet je op kunnen vertrouwen.
Als het waar is dat de Zaak een boete heeft gekregen omdat men een glaasje water gaf aan een een flauwgevallen meid schaam ik mij diep voor deze stad. Regels prima, maar er zijn grenzen en als er iets buiten de lijnen van alle fatsoen gaat is het deze vorm van repressie.
Ja hoor Toine. Regels zijn regels. En Befehl ist Befehl. Vooral van het laatste zijn deze ambtenaren goed doordrongen.
Berend, dit is misselijk makende stemmingmakerij.
In de binnenstad ‘lopen’ terrasbezoekers, wandelaars en fietsers elkaar continue voor de voeten. De ene keer ben jij het die daar last van heeft en de andere keer ik.
Wij hebben beiden een grondwettelijk recht op veiligheid en de uitvoering van die veiligheid is bij uitsluiting van ieder ander aan de overheid.
Als wij, burgers, niet in staat zijn om ons vrijwillig aan regels te houden, dan moet de overheid optreden.
Ook jij vertrouwt er, terecht, op dat de overheid Nederland veilig inricht. Als wij niet op kunnen brengen daar vrijwillig uitvoering aan te geven, komen we vanzelf in een politiestaat terecht.
Ik wil dat niet en, naar ik aaneem, jij ook niet.
Wat voor regels zijn dat als je een boete krijgt omdat je iemand een glas water geeft?
Toine,
Wellicht heb je nog niet in de gaten dat je met dit soort handhavende ambtenaren al aardig op weg bent naar een politiestaat.
Louis,
Als terrasbezoekers zich spontaan aan de regels houden, dan heb je die ambtenaren niet nodig.
Het lijkt me dat jullie het probleem in de discussie helderder gekregen hebben: nl.: er zijn 3 partijen. Terrashouder, vergunningverlener en terraszitter. De terrashouder is via de vergunning verantwoordelijk gemaakt voor het gedrag van de terraszitter. Dat lukt natuurlijk maar ten dele. Er zijn terraszitters die ook na manen nog gewoon buiten de pinnetjes blijven zitten, bijvoorbeeld omdat ze op een kluitje willen, of in het zonnetje. Ik geef de vergunningverlener in overweging om de terrashouder verantwoordelijk te houden voor het opstellen van het terras, het terugstellen van leeg meubilair buiten de pinnen en het niet bedienen van publiek buiten de pinnen (flauwgevallen meisjes horen niet bij publiek, en eerste hulp verlenen is geen bedienen). Vervolgens de terraszitters verantwoordelijk houden voor het “buitenpinnelijk” gedrag. Anders moet je namelijk de terrashouders tot verlengstuk van de gewapende macht maken, en dat lijkt me helemaal geen goed idee. Succes en veel wijsheid gewenst.
Ik vind de opmerking hierboven over De Vrede van Utrecht wel sterk. Al maanden horen we via allerlei prominenten (o.a. de burgemeester) dat het zo geweldig is dat in onze stad conflicten konden worden opgelost. Begrip voor elkaars standpunten stond daarin centraal. Voeg de daad bij het woord. Deze ondernemers kunnen vanuit begrijpelijke angst het gesprek niet meer aangaan, onze burgemeester wel. Laat Aleid zich er mee bemoeien. Misschien krijgen we dan nog eens spijt dat hij de stad verlaat.
Er is zo’n storende discrepantie in handhaving in Utrecht. Op geparkeerde auto’s en terrassen wordt streng gecontroleerd, maar bijv. op fietsers en bromfietsers dwars door wandelend publiek in voetgangersgebied weer helemaal niet, het lijkt me zo’n willekeur van toezicht en handhaving…
Natuurlijk moet er gecontroleerd worden op terrassen, men zet z’n meubilair vaak zo neer dat je zoveel mogelijk stoelen kwijt kan, met als gevolg dat als er iemand gaat zitten je al meteen over de “grens” bent.
Maar al redelijk met elkaar in gesprek gaan, moet je hier toch uit kunnen komen, zonder idiote boetes? Een van de redenen waarom er nog bezoekers naar het centrum van Utrecht komen is juist omdat er zoveel leuke terrasjes zijn. Ambtenaren vergeten vaak voor wie ze werken.
Ton, dank voor je reactie. Ik heb een concreet voorstel om er ook echt iets aan te gaan doen.
Wie een dag door die delen van de binnenstad wandelt waar voetgangers, fietsers en terraszitters tegelijk zijn, kan een boek volschrijven over de kleine en grote conflicten die het omgaan met elkaar met zich meebrengt (idee voor je?). Je bent bijna abnormaal als je rekening met een ander houdt.
Ik roep de binnenstad horeca op om een initiatief te nemen om daar iets aan te doen. Logische partners zijn de binnenstedelijke winkeliers, de gemeente Utrecht en handhavingspartijen.
Het doel is burgers er van te doordringen dat het voor een veilige samenleving essentieel is om met elkaar rekening te houden en ons te houden aan de regels die daarvoor nodig zijn. Dus geen onderzoek, maar actie. Actie gericht op het beïnvloeden van gedrag.
Het initiatief wordt ondergebracht in een Bedrijfs Investerings Zone. Zo nodig komt er een BIZ die de hele binnenstad omvat. Behalve reguliere inkomsten van de BIZ worden er ook gelden aangetrokken via rijks fondsen voor sociale innovatie en via lokale fondsen die een band met Utrecht hebben. Provincie, EU en BRU willen beslist ook wel een duit in het zakje doen.
Toine, omdat ik op 650 km afstand van Utrecht woon, ga ik je suggestie niet opvolgen, wel van commentaar voorzien.
(1) Burgers doordringen. Hoe zie je dat concreet voor je?
(2) Wat is mijn verantwoordelijkheidsverdelingsvoorstel waard – en past het in jouw “burgerdoordringing”?
(3) Wil jij dat boek niet schrijven?
Ik denk dat ik weet over welke zaak dit gaat. De naam hou ik ook maar even voor me. Ik word heel verdrietig van dit verhaal. Wie lost dit op? Waar is de redelijkheid? Het zal toch niet zo zijn dat een fijn café ten onder gaat aan rigide regelgeving. Ik wil dat niet geloven.
Probeer eens met een kinderwagen langs Broers te lopen. En dan niet over het fietspad. Ik ga graag in de binnenstad een biertje drinken en ik fiets er ook nog wel eens, maar het valt me op dat veel cafe’s/restaurants hun stoelen echt helemaal tot het randje plaatsen. En inderdaad, als je dan wil zitten zit je over het randje. Het zijn mijn inziens toch echt de terrashouders zelf die het doen. Ze kunnen ook een kleiner terras vragen en dan maar 1 rij stoelen neerzetten in plaats van perse de hele stoep vol te willen zetten. En overigens kan de gemeente dat natuurlijk ook afdwingen door te brede terrassen niet te accepteren in de vergunningprocedure c.q. voorwaarden te verbinden zoals het aantal rijen stoelen. Dat lijkt me ook wel zo handig.
Ik schaam me bijna voor alle mensen die dus dondersgoed weten dat de vergunning van hun kroeg wordt ingetrokken als zij buiten de pinnen staat, er toch buiten gaan staan. De vergunning is niet aan de gasten afgegeven, maar aan de kroeg. En als de kroeg denkt zich niet aan de afspraak te kunnen houden, moet hij de afspraak niet maken. En hou eens op met zeuren dat ergens anders meer gehandhaafd moet worden. Gedraag je gewoon zoals je dat van anderen ook verwacht en hou op met wijzen naar anderen.
Niet stoelen e/o tafels stonden buiten de pinnen, maar het artikel meldt “dat één of meerdere bezoekers met hun voet buiten “de pinnen” stonden”. Zie daarom mijn suggestie van mei 11, 18.23 uur.