Rondom TivoliVredenburg is het zelden stil. Niet zozeer ten gevolge van vermaledijde geluidslekken. Zo goed zijn onze oren nu ook weer niet. Rumoer blijft, omdat we nog steeds versteld staan van dat bijzondere gebouw en wat daar allemaal gebeurt. En kennelijk heerst er ook verbazing over het verschijnsel dat alleen de zon voor niets opgaat.
Het dringt gelukkig inmiddels door dat het bij zo’n gebouw niet alleen gaat om de bouwkosten, maar ook en vooral om exploitatie. Sommige activiteiten brengen geld op, andere niet. En als je probeert te verdienen aan horeca, of zalen verhuurt, zijn er natuurlijk wel stemmen die zeggen dat je broodroof pleegt. Goed nadenken over de missie is dus aan de orde, naast nadenken over het verdienmodel.
Opleidingen en muziekeducatie
Op zijn Hollands benader je die dilemma’s met ‘een commissie’. Nog even en die Commissie van Wijzen gaat rapporteren. Dat zal ook wel weer spektakel opleveren, maar dat noemen we democratie en participatie. Wat weinig aandacht krijgt tot zover, is de taak die het gebouw op zich heeft genomen voor opleidingen en muziekeducatie.
Podium voor studenten
Zo zijn er speciale activiteiten om juist jonge kunstenaars de ruimte op het podium te geven. Artiesten in spé die op het conservatorium studeren bijvoorbeeld. Ergens moet je toch de zenuwen van een echt optreden leren beheersen, dat gaat niet in een repetitieruimte. TivoliVredenburg geeft gelegenheid, en brengt publiek in de zaal.
Amateurs op Open Podium
Ook amateurs krijgen de ruimte op het Open Podium. Zodat je niet alleen maar afhankelijk bent van je buren of van het Centraal Station om je kunnen te laten horen. In TivoliVredenburg ben je letterlijk al wat dichter bij het echte werk, en je dromen misschien.
Ik vrees dat voor die zaken niet veel geld gevraagd kan worden. Hier helpt alleen subsidie. Uw en mijn belastinggeld dus. Eerlijk gezegd lijkt dat me ook niet echt een probleem. Zeker niet als er dan in café Het Gegeven Paard nog extra koffie besteld wordt onder het luisteren. Dat levert immers weer wat op.
En we hoeven ons zo ook wat minder te schamen dat we muziek op school bijna geheel hebben wegbezuinigd met zijn allen. Ook democratie…
Jong en oud door elkaar
Het gebouw heeft vele zalen, en ook veel typen publiek. Dat is nu net het unieke.
Er zijn nu ook verschillende initiatieven om dat allemaal wat meer te mengen dan de elkaar kruisende roltrappen.
Zo is er een programma ontwikkeld om de generatie van Facebook en Twitter kennis te laten maken met de wereld van Jaap van Zweden, zal ik maar zeggen. Korte stukken muziek. Gewoon in je spijkerbroek en ondertussen niet per se uren stil hoeven zijn noch stil te zitten. Dat werkt, zo blijkt. Een nieuw publiek voor klassieke muziek. Misschien ook interessant voor de mensen die tot nu toe wel dat stilzitten kunnen opbrengen? Een meer gemengde groep is vast veel leuker dan altijd die krasse knarren op hun gereserveerde stoelen.
My First Festival
Omgekeerd wordt erover gedacht om die krasse knarren naar andere zalen te lokken. Zelfde formule: korte kennismaking, en heel divers. Een soort festivalmix, die gaat verleiden tot het verruimen van de muzikale blik. Interessant.
Om de jongsten het gebouw in te krijgen, is er nu ook My First Festival. Altijd snel uitverkocht. Tel daar nog eens het zelf componeren en uitvoeren in de schoolvakantie bij op, en de meer klassieke schoolbezoeken. Er gebeurt daar wel het een en ander.
De jongste stad
Het is te hopen dat de Commissie van Wijzen die binnenkort gaat rapporteren, goed heeft nagedacht over het specifieke karakter van deze stad. De jongste stad van Nederland immers. Beetje gesegregeerd ook: iedereen op zijn eigen veilige eiland. En ook: iedereen in zijn eigen zaal. Ontmoeting daartussen gaat niet vanzelf. Ik zie wel wat in een picknick in het gebouw, waar intussen Kyteman naast Jaap van Zweden optreedt. En Janine Jansen Vrouwkje Tuinman begeleidt. Met die opbrengst kan dan weer een Open Podium worden betaald.
Of was dat Paasontbijt er al en heb ik dat gemist?
Muziekgebouw voor allemaal
Bij zo’n unieke stad hoort een muziekgebouw voor alle leeftijden en alle gezindten. Met de mix als doelstelling. Laten we de uitkomst dus vooral toetsen op dat aspect:
- Doet TivoliVredenburg wel genoeg voor (jonge) mensen die niet zo maar een kaartje kopen.
- Hoe kunnen we de exploitanten helpen nog meer te doen aan die maatschappelijke cross over taak?
Benieuwd of de bekostiging van My First Festival de kern van het debat gaat worden, of dat de discussie zal gaan draaien om de prijs van het glas bier.
Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board
5 Reacties
ReagerenTenenkrommende onwetendheid. Alsof die kop koffie die iemand besteld geld oplevert. Die opbrengst van die kop koffie van een paar euro kost tientallen euro’s…. Het personeel, de locatie, de apparatuur enz..
Dit gebouw kost enorm veel gemeensschapgeld, die bijdrage heeft onaanvaardbare hoogte bereikt, dit is niet langer te rechtvaardigen.
Bezuinigen dus, zalen deels sluiten, personeel vervangen door goedkoop en flexibel personeel en zo commercieel mogelijk programmeren.
We willen veel grotere geluidslekken begrijp ik? Ik zie een Minimalfestival, de uitvoering van Steve Reich in de oude grote zaal lekt dank alle openstaande deuren gelijk schoorsteenrook de gangen en vides in en mengt zich met wat minimalvormen die de house kent, bijv. techno uit de doos van Pandora, deephouse uit Ronda en die mengen zich weer met de klanken van Philiph Glass die dankzij open deuren uit de nieuwe klassieke zaal Hertz lekken. En op de kruispunten waar de geluiden met elkaar mengen ontstaan evenzovele muziekstijlen, ergens onderin naast de oude zaal rept een fantast over deepReich en bij de bar boven ratelt iemand in kennelijke staat over deepGlass. Eén grote multi mash-up.
Ach Herman toch, over tenenkrommende onwetendheid…
Marginale opbrengst heet dat in de economie. Het personeel, die locatie, die apparatuur, die zijn er toch al. En dan is de opbrengst van een extra kopje koffie een rechtstreekse bijdrage aan vermindering van het exploitatieverlies. Omdat daar bijna geen extra kosten tegenover staan. En heel veel extra kopjes dragen héél veel bij aan vermindering van het exploitatieverlies. En heel veel biertjes overigens nog veeeeel meer.
@herman: Lul niet zo stroef. Dit werkt bij elke onderneming zo. Pas bij een aantal koppen koffie wordt een onderneming winstgevend. Het is niet zo dat er voor elke kop koffie een apart personeelslid aangenomen moet worden.
Het grote probleem is dat de gemeente TivoliVredenburg wil laten opdraaien voor de kosten van de bouwfouten. Dit is de enige reden dat momenteel de begroting niet klopt en precies de reden dat ongeveer 8 jaar geleden de toenmalige baas van Tivoli uit het project wilde stappen. De kosten liepen maar op zonder dat het te verantwoorden was. Helaas is toen onder dreiging van het stopzetten van subsidie door de gemeente Tivoli toch meegegaan in dit megalomane project.
@Erik Stekelenburg: In de gangen en foyers mengt het geluid inderdaad. In de zalen zelf heb ik hier nog nooit wat van gemerkt?
Mbt Jong en oud door elkaar: het Cross-linx festival strijkt niet langer neer in Utrecht begrijp ik, iemand enig idee waarom niet? Dat was een perfecte match met TivoliVredenburg vond ik, jammer!