Club Lunch: De korenbeurs | De Utrechtse Internet Courant Club Lunch: De korenbeurs | De Utrechtse Internet Courant

Club Lunch: De korenbeurs

Club Lunch: De korenbeurs

Club Lunch

Wie gaat lunchen verwacht in een lunchroom minimaal een omelet, een broodje kroket en een Club Sandwich op de kaart aan te treffen. En juist de Club Sandwich (CS voor kenners) is vaak de weerspiegeling van de creativiteit van de kok. De CS wordt daarom wel beschouwd als het ultieme onderscheidende element in de vergelijking tussen restaurants met een fatsoenlijke lunchkaart.

DUIC stuurt elke week een culinaire verslaggever op pad die op zoek gaat naar de beste Club Sandwich in Utrecht. Niet alleen de CS wordt beoordeeld, maar ook de omgeving waarin deze gegeten wordt. Drankjes die erbij gedronken worden zijn een koffie verkeerd, Cola Light en een (liefst verse) jus.

Historie

De originele CS werd voor het eerst geserveerd in 1894 in het Saratago Club House in New York. Deze moeder aller Club Sandwiches bestond uit 3 lagen getoaste witte boterhammen, met daartussen: kalkoenfilet, bacon, (gekookt) ei, sla en tomaat. Naast de CS lag er friet op het bord.

Deze week: De Korenbeurs, Croeselaan 91

  • Omgeving: Gelegen aan de Croeselaan ligt de Korenbeurs op loopafstand van het Centraal Station. Gratis parkeermogelijkheid in dezelfde straat en vanuit het centrum een klein stukje fietsen. De Croeselaan is een drukke straat, maar daar merk je niets van als je binnen zit.
  • Atmosfeer: Het restaurant bestaat uit een grote zaal met een functionele indeling. Tafels worden verschoven, terwijl je eet, voor de volgende bedrijfsborrel. Het doet sterk denken aan een zaaltje waar je oma haar 80 jarige verjaardag viert.
  • Bediening: Ouderwetse obers met een vriendelijke lach. Attent, vlug en constant in beweging. Er worden wat grappen gemaakt en veel gelachen.
  • Publiek: Verassend druk bij de Korenbeurs. Een groep van een man of 20 verlaat net het pand als wij binnenkomen. Er zitten groepen vrienden te lunchen en veel zakenmensen te genieten van de lunch.
  • Toiletten: Schoon, fris en hygiënisch. Achterin de zaak als je door de ‘zaal’ loopt.
  • Drankjes: De koffie verkeerd wordt geserveerd in een enorme kop en bestaat uit slappe koffie aangevuld met veel melk. Geen schuim of iets wat doet denken aan de reguliere koffie verkeerd. De Cola Light smaakt prima. De jus is vers en komt in een groot wijnglas.
  • Opvallend: Het wordt duidelijk dat de Korenbeurs rond deze kerstijd zich erg richt op de verschillende borrels. Tijdens de lunch worden de tafels en stoelen verschoven om ruimte te maken voor de volgende twee kerstborrels. De lunchende mensen worden tegen de muur geschoven en de ruimte in het midden wordt geprepareerd met sta-tafels en krukken. Er hangen een paar magazines aan de muur, maar een krant heb ik niet kunnen ontdekken. Er was mij op de site beloofd dat er maar liefst 3 biljarttafels aanwezig zouden zijn. Deze heb ik niet kunnen ontdekken. Het restaurant is leuk aangekleed in echte kerstsferen. Zelfs de muziek bestaat uit slechts kerstliederen. Wat verder opvalt is dat bij de Korenbeurs aan het uiterlijk niet veel gedaan is om het te moderniseren. Heerlijk ouderwets genieten moeten ze hebben gedacht. Mijn Engelse collega vond het ruiken naar een ‘retirement home’.

De Clubsandwich

De CS staat op de kaart onder het kopje ‘luxe broodjes’. De Cs ligt op een groot bord met een kleine garnering op de rand. Het brood van mijn collega heeft duidelijk langer in de toaster gezeten dan de mijne en is wat zwart. De CS bestaat netjes uit de lagen die je mag verwachten. Op de 1e de kaas en een gekookt eitje met daaronder een bedje sla. En op de tweede kipfilet, bacon en tomaat weer op een bedje van sla. De CS is doormidden gesneden en wordt bij elkaar gehouden door een prikker met een half cherry tomaatje. Tussen de helften in liggen nog een paar naturel chips.

Voor een bedrag van €6,75 kan ik niet klagen. De ingrediënten zijn echter niet van hoge kwaliteit. Het zijn plakjes kipfilet, een plakje bacon en een plakje kaas waar niet veel bijzonderheid aan gegeven is. De kruidenmayonaise proef ik er flauw doorheen en de ijsbergsla overheerst. Een ‘luxebroodje’ is dit allerminst te noemen.

Nogmaals, met een aantal kleine aanpassingen kan zo’n CS makkelijk worden uitgebreid tot een luxebroodje wat hij eigenlijk moet zijn. Begin dan klein en leg er geen naturel chips meer naast maar een paar huisgemaakte frieten. Dat scheelt zo een ster. Het kaf wordt hier van de korenbeurs gescheiden en met meer dan twee sterren kan ik de beurs niet op.

Beoordeling

 

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).