Mijn klanten willen een idee voor een nieuwe dienst of een vernieuwend onderzoek opzetten en uitvoeren. Of ze maken een maatschappelijk statement middels design en dat moet concreet worden uitgewerkt. De afgelopen jaren verdiende ik mijn basisinkomen het creëren van samenwerkingsverbanden en het werven van fondsen voor ongelooflijk mooie, ondernemende design projecten.
Toch bekroop me het onbehagelijke gevoel dat ik dit niet meer voor anderen wilde doen, maar juist ook voor mezelf. Dat leek me veel interessanter. Tegelijkertijd vind ik het businessmodel van fondsenwerven, zeker in deze tijden van ruige bezuinigingen niet echt lekker; to put it mildly. Mensen verwachten vaak dat ik werk op een no cure, no pay basis. En ik vind mijn investering en het risico al snel te groot, als het niet mijn eigen project is. Dit gevoel werd steeds sterker. Tegelijkertijd kwamen er steeds meer interessante fondsenwervingsverzoeken op me af. En ik had het gevoel inkomen te moeten genereren. Ik kwam in een steeds grotere spagaat te zitten, want door ‘ja’ te zeggen tegen deze mooie en gepassioneerde projecten, kwam het uitvoeren van mijn eigen ideeën in gedrang.
Ik hield wel zes projecten in de lucht, die allemaal precies gingen over wat ik inhoudelijk interessant vind: hoe breng je design, ondernemen en innovatie logischerwijs bij elkaar? Helaas was mijn rol precies wat ik minder leuk vond: het aanvragen van fondsen. En toch nam ik deze opdrachten aan, waardoor ik in een vicieuze cirkel terecht leek te komen. Meer aanvragen voor anderen en minder tijd voor eigen bedrijf. Ik had er letterlijk niet de woorden voor om netjes ‘nee dank je’ te zeggen.
Gelukkig zit ik in een intervisiegroep van ZZP’ers en was ik onlangs aan de beurt een case in te brengen. Een van de adviezen die ik daar kreeg is inmiddels een lijfregel: ‘Bedenk dat als je nee zegt, je ja zegt tegen iets anders. Of als je ja zegt, je nee zegt tegen andere dingen. Zeg je ja tegen een avond op de bank, of zeg je ja tegen een avond doorknallen met werken?’ Of in mijn geval: zeg je ja tegen een opdracht die nu geld oplevert of zeg je ja tegen nu geen geld en een droom verwezenlijken die straks veel meer oplevert? Het lijkt simpel maar deze omkering werkt – voor mij – als een tierelier. ‘Wat een mind-fucker’ stelde een van de andere intervisieleden.
De laatste week sprak ik hierover met andere ondernemers. En wat blijkt; ik ben niet de enige ;-). Ik deel nu al drie dagen achter elkaar zinnen met anderen over oprecht en vriendelijk nee zeggen: ‘Wat ontzettend goed en leuk dat je aan me denkt! Ik voel me echt vereerd. Maar weet je, ik ben de afgelopen tijd die en die kant op ontwikkeld en daar wil ik al mijn energie aan besteden. Maar echt goed dat je aan me dacht, dank je! Of: ‘Wat een geweldig idee en wat een tijd heb je al in de ontwikkeling ervan zitten. Momenteel ben ik gepassioneerd over A en B en daar concentreer ik me op. Daarom kan ik je niet helpen, maar jee wat ben ik benieuwd hoe je dit verder ontwikkeld!’. Het is zo geestig om de verschillende aanpakken te horen van anderen.
Het kost energie om nee te zeggen, maar de energie die het kost om het niet te doen, is vele malen groter. En wat geeft het energie om ja! te zeggen voor mezelf!
geen Reacties
ReagerenEr zijn nog geen reacties geplaatst.