We waren er al weer een flinke tijd niet geweest. Goesting, dat prettige restaurant op het oude terrein van de Veeartsenijschool. Er staan ons prijzige maar heerlijke maaltijden voor de geest. En nu kregen we dan het advies om er vooral weer eens langs te gaan. Want, de zaak was toegankelijker geworden. Het streven naar een Michelin ster was opgegeven en de ambities dus iets naar beneden gesteld. Zeg maar bistro-niveau. Maar, zo werd ons verzekerd, het eten was nog steeds voortreffelijk. We gingen met hooggespannen verwachtingen naar de Veeartsenijstraat.

De eerste indruk

Allereerst. De plek is geweldig. Van de vlakbij gelegen drukke Biltstraat is niets te merken. Goesting bevindt zich in een oase van groen. Het regenachtige weer laat geen terrasbezoek toe maar het is duidelijk dat het hier op een mooie zomeravond buitengewoon aangenaam is. Goesting heeft geen last van de maandagavond-blues. De zaak zit op deze maandag stampvol. Families, zakelijke gezelschappen en stelletjes vormen het publiek. Tafels staan erg dicht op elkaar. Ontvangst door het jonge personeel is vriendelijk en ongedwongen. We hebben er zin in.

De kaart

De kaart biedt een aantrekkelijke combinatie van vis, vlees en een enkel vegetarisch gerecht. Goedkoop is het niet. Een bouillabaisse voor 23,75 euro, een dorade voor 23,75 euro, een tournedos voor 25 (!) euro. Zeker geen bistro-prijzen. Er is een ook een Wittevrouwenmenu van drie gangen voor 35 euro. Buiten de kaart mosselen met frites. Veel van de ingrediënten zijn afkomstig van lokale leveranciers. Dat we een biertje van de Utrechtse brouwerij De Leckere krijgen is dan ook niet meer dan logisch. Sympathiek beleid van dit restaurant.

We krijgen als amuses een soepstengel met parmaham en bladerdeeg met zongedroogde tomaatjes. Oei, wat saai en makkelijk. Dan liever geen amuse.

Als voorgerecht kiezen we de garnalenkroketten en kalfshaas met truffelsaucijsje. De kroketten zijn huisgemaakt dus een mooi gerecht om je als kok mee te onderscheiden. Helaas, ze zijn droog en de garnalensmaak moet je erbij verzinnen. Nee, dan kunnen ze beter de Spijkerskroketjes van de Hokras op de kaart zetten.

De in een royale portie aangeboden kalfshaas ligt op een eiersalade met truffeldressing. Smakelijk zonder dat het overigens tot opwinding aan tafel leidt. Het begeleidend truffelsaucijsje? Waar was de truffel?

Een tournedos voor 25 euro. Prijzig maar het kan zo’n bedrag waard zijn. Dat is het bij Goesting niet. Zeker, het vlees is prima. Maar de moriellessaus maakt geen enkele indruk. De sperzieboontjes als garnituur zijn gewoontjes. De heerlijke duxelles van champignons is op dit bord een aangename verrassing maar niet genoeg om het geheel te redden.

Opmerkelijk was de steak tartare die werd geserveerd. Een variant op deze klassieker kan interessant zijn. Maar een spiegelei in plaats van een rauw ei gaat ons te ver. Daarnaast is het bij een steak tartare essentieel dat je hem zelf op smaak kan maken. Dat was hier niet het geval. We kregen een kant en klaar-gerecht op ons bord dat qua volume ook nog eens tegenviel. En dat we voor de vanzelfsprekende frites extra moesten betalen, is natuurlijk een misser.

Het soepje van rood fruit en yoghurtijs als nagerecht mocht er zijn. Net niet te zoet. Een heerlijke frisse afsluiter.

Met de Irish Coffee hadden we een probleem. Dit drankje is toch een soort lakmoesproef voor de mensen achter de bar. Hij kwam weliswaar keurig op tafel maar de room was bedorven. Na onze klacht hierover werd het glas teruggebracht naar de bar, vervolgens werd ons meegedeeld dat de room niet over datum was. Kan zijn maar goed was het niet. We kwamen er niet uit. De bediening wilde alles doen wat ze kon doen om ons tevreden te stellen. Heel goed, maar we namen toch maar een cappuccino. De Irish Coffee stond niet op de rekening, de cappuccino wel.

De wijnkaart

Een kleine maar mooie kaart met enkele bijzondere wijnen uit het duurdere segment. Bij de aperitieven zien we een Lillet Blanc, die vind je niet vaak. De Saint Veran voor 7,50 euro per glas is pittig geprijsd. Jammer dat de lekkere en populaire Rueda niet per glas wordt verkocht. Wie zich zelf echt willen verwennen, moet de Condrieu nemen. Akkoord, 88,50 euro is niet niks maar het is een pareltje op deze kaart. Bij de afdeling rood valt de Rosso Piceno Viabore op, een lekkere soepele wijn uit het Italiaanse Marken die ook per glas wordt geserveerd. Voor een stevige rode wijn kom je niet met een paar tientjes weg. Een Seghesio Zinfandel voor 65 euro, een Brunello di Montalcino voor 99,50 euro.

Verder nog

• Gratis Wifi
• Open vanaf 12.00 uur, zondag gesloten
• Mooie voor- en achtertuin
• Parkeren aan het eind van de Veeartsenijstraat

De cijferlijst

Ambiance: 8

Bediening: 7

Keuken: 6,5

Het oordeel

We waren verbaasd over Goesting. Het restaurant kreeg de gouden pollepel 2011 van het AD, de onderscheiding voor het beste restaurant uit de regio. Vreemd. In onze culinaire zoektocht tot nu toe zijn we restaurants tegen waar heel wat creatiever en smakelijker wordt gekookt. Bij Goesting kun je aardig eten, meer niet. Er is geen gerecht geweest dat ons zal bijblijven. En dat was vroeger wel anders. Commercieel gezien is de downgrading een succes, want klanten genoeg. Maar wat ons betreft mag de lat weer wat hoger. Dan komen we weer eens terug.