DUIC brengt naast elke dag online het laatste nieuws ook achtergronden in de papieren krant. Hieronder kan je een van de verhalen lezen die de afgelopen week in de krant is verschenen. Wil je de hele krant nog eens in zijn geheel nalezen? Kijk dan onderaan dit bericht.

Op het hoekje aan de Lange Nieuwstraat is het langverwachte restaurant Syr geopend. Een Syrisch restaurant waar nieuwkomers naast Utrechters in de keuken staan. “De meesten zijn zo enthousiast dat ze een uur voor hun dienst al aanwezig zijn”, vertelt de 27-jarige bedrijfsleider Joffrey Mulder.

Het idee voor restaurant Syr ontstond acht maanden geleden. Gijs Werschkull, bekend van restaurant Gys, kreeg samen met een groep actieve Utrechters het idee om een restaurant op te zetten dat mede-gerund zou gaan worden door ex-vluchtelingen. Een crowdfundingactie zorgde ervoor dat het minimumbedrag van 150.000 euro binnen drie weken was opgehaald. Er zijn veel mensen die Syr een warm hart toedragen. Zo ook Joffrey Mulder. Hij hoorde via vrienden van het project. Op dat moment was hij nog leidinggevende bij ‘t Oude Pothuys en bij EKKO. “Eigenlijk veel te leuk om weg te gaan, maar deze kans moest ik grijpen.”

Inmiddels is Joffrey samen met zijn assistent-bedrijfsleider Eva druk bezig om het restaurant draaiende te houden. “Het is niet niks om een restaurant vanaf nul op te bouwen, daar ben ik nu wel achter”, lacht hij. Naast de ‘normale’ zaken die geregeld moeten worden, zoals kassasystemen en roosters, gaat er extra veel aandacht naar de werknemers. In Syr werken deels statushouders: asielzoekers die een verblijfsvergunning hebben ontvangen en dus mogen wonen en werken in Nederland. Maar dat gaat vaak lastig, vooral als je de taal niet spreekt. Daarom proberen ze de nieuwkomers in Syr te helpen met de Nederlandse taal, maar ook met onze arbeidscultuur. “We leggen bijvoorbeeld uit hoe een contract werkt, of hoe wij uitbetalen.” Al dit soort praktische hulp moet ervoor zorgen dat ze binnen een jaar kunnen doorgroeien naar een andere baan.

Vredesduif met koriander

De inrichting van Syr is gedaan door Malou van Het Groene Kabinet. Vanwege het kleine budget zijn veel dingen overgenomen van het vorige restaurant, zoals de bar en de stoelen. Toch zie je daar niet veel van terug; alles heeft een nieuwe uitstraling gekregen, waarbij de kleuren geel en wit domineren. Boven iedere tafel hangt een gouden vredesduif als lamp. Op de shirts van de werknemers staat een andere variant: de Utrechtse stadsduif, niet met olijftak maar met koriander. Zo straalt het restaurant een vredelievende sfeer uit.

Op de kaart staan Syrische gerechten met een Hollandse twist. Waar moet je dan aan denken? Nou, bijvoorbeeld aan een Hollands mosselpotje, maar dan wel gekruid met kurkuma. “We proberen hier het beste van twee werelden te combineren”, vertelt Joffrey trots. Voor 25 euro heb je al een driegangenmenu (vlees, vis of vegetarisch). Je krijgt dan een soort Arabische tapas, want iedere gang bestaat uit vier hapjes. “Het menu is erop gericht om zoveel mogelijk smaken te proeven, maar ook om het met elkaar te kunnen delen.” Het streven is om de menukaart iedere maand te wisselen. Favoriet van Joffrey zelf is nu de burger met pulled lamb. “Pulled pork begint nu steeds populairder te worden in Nederland, maar wij maken er dan lam van.”

Met de nieuwkomers wordt zoveel mogelijk Nederlands gesproken. Wanneer ze aan je tafel verschijnen om te bedienen zullen ze je dan ook vragen om rustig te spreken, want de uitspraak van ‘vlees’ en ‘vis’ lijkt zo op elkaar dat het nog eens mis kan gaan. Ze doen in ieder geval hun uiterste best om zich verstaanbaar te maken, wat een diepe buiging waard is. “Het is bizar hoe veel woorden en grammatica ze moeten leren voor hun inburgeringscursus”, vertelt Joffrey. “Ik denk dat ik het met al die grammaticaregels niet eens zou halen, en dan woon ik al m’n hele leven in Nederland.”

De nieuwkomers zijn in ieder geval ontzettend enthousiast, dat is volgens Joffrey het belangrijkst. “In Nederland zien mensen werk in de horeca vaak als een bijbaantje. Dat is bij hen zeker niet het geval. Ze zijn apetrots en noemen het vaak ‘ons’ restaurant.”

Mahmoud Almasri, werkt in de keuken

“Via mijn vrienden hoorde ik van Syr, toen heb ik gelijk gesolliciteerd. Ik ben blij dat ik uitgekozen ben, want het is echt heel leuk. Ik heb aardige collega’s en mijn Nederlands wordt steeds beter. Voordat ik hier terecht kwam heb ik twee jaar Syrische snoepjes verkocht in Damascus, daarna heb ik ook nog drie jaar in Beiroet gewerkt. Ik hoop dat ik hier in Syr mijn Nederlands steeds beter kan ontwikkelen, maar ook Nederlandse gerechten leer koken. Mijn favoriete gerecht op de menukaart is basmashkat, een vleesrol gevuld met rijst en groente. De saus is precies zoals in Syrië. Mijn droom is om in Utrecht mijn eigen bedrijf te starten en zo de lekkerste Syrische snoepjes en gebakjes te verkopen!”

Saskia Beertsen, werkt als souschef

“Syr is geen opleidingsrestaurant, wij zijn in de keuken ook geen echte trainers, maar toch hoop ik wel dat we hen heel veel kunnen leren. Iedereen hier heeft een andere achtergrond, dat vind ik heel interessant. In de keuken is het supergezellig. Iedereen staat er positief in: we staan continu te zingen en te dansen in de keuken. Ik leer ook veel van hen, ze zijn echt trots op hun culinaire cultuur. Wanneer je erover begint, veranderen ze in een spraakwaterval en blijven ze maar vertellen hoe fantastisch hun eten is. Ik probeer dat mee te nemen in de menukaart, mijn favoriet is de hummus-tompouce. Syrisch met een Hollandse twist.”

Tekst: Annabel van Heesbeen, Foto’s: Robert Oosterbroek