In 20 jaar tijd moet ze ongeveer elke inwoner van Utrecht voor haar lens hebben gehad. Angel van Spierenburg, eigenaar van de fotomobiel voor het loket burgerzaken, verhuist niet mee naar het nieuwe stadskantoor en gaat lekker met pensioen. “Ik word zelfs door mensen op vakantie herkend.”
Terwijl ze net een bosje bloemen van één van de omwonenden rond het loket burgerzaken in ontvangst heeft genomen vanwege haar laatste werkdag, maakt Van Spierenburg nog snel een pasfoto van een vrouw die haar foto was vergeten mee te nemen bij het aanvragen van een nieuw paspoort. “Hoeveel pasfoto’s ik gemaakt heb? Haha, geen idee hoor. Het waren er jarenlang duizend per week. Het gaat altijd de hele dag door.”
Sinds 1 oktober 1994 staat het busje elke doordeweekse dag voor het loket burgerzaken aan de Arthur van Schendelstraat. “Mensen vragen mij vaak hoe ik op dit idee gekomen ben en eigenlijk is het heel simpel. Er is hier ooit door de gemeente besloten om vanwege de dure appartementen geen winkelbestemming af te geven. Dus ik dacht: ik doe het wel in een busje. Dan is er ook geen last van bijvoorbeeld zwerfvuil. En de bewoners hebben ook nooit klachten gehad over mijn werkzaamheden. Zoals je ziet krijg ik zelfs bloemen.”
Sterker nog: Van Spierenburg wordt regelmatig herkend op straat én in het buitenland. “Op vakantie krijg ik regelmatig de vraag: ‘mevrouw, ken ik u niet ergens van?’ Dan zeg ik: ‘Je komt zeker uit Utrecht en je hebt laatst een paspoort aangevraagd’. Dan gaat er bij veel mensen wel een belletje rinkelen.”
Voor de voormalig fotojournalist, kinder- en reclamefotograaf valt alles mooi samen. De verhuizing van het loket, haar leeftijd en het feit dat er vanaf 2016 geen foto’s meer nodig zijn voor het paspoort, maar gezichtsherkenning. “De techniek gaat zo snel. Twintig jaar geleden stond daar verderop nog een telefooncel en tegenwoordig kan ik in mijn busje op mijn iPad programma’s terugkijken. Dat was destijds ondenkbaar.”
Wat van Spierenburg nu gaat doen? “Ik ga eerst lekker met vakantie en daarna ga ik meer tijd besteden aan dingen die ik graag doe zoals koken, sporten en yoga.”
6 Reacties
ReagerenToevallig een paar maanden terug een gesprek met haar. De commerciële drive trok mijn aandacht namelijk..
Samen met haar maakte we lachend een optelsommetje van de omzet per week.
Zij had het over minimaal 1000 fotos per week. (per pasfoto mapjes betaal je €10,-).
Geen slechte omzet voor een jaar lijkt me; ruim een half miljoen…. met een fotobus 🙂
20 x € 500.000,00. 10 miljoen in 20 jaar, maar fatsoenlijke professionele apparatuur kon er niet vanaf. Omdat mijn vaste pasfoto fotograaf gesloten was, ben ik onlangs ook noodgedwongen bij haar langs geweest. De foto’s voldoen waarschijnlijk aan de wettelijke criteria, maar lijken verder nergens op, ik ben nauwelijks herkenbaar.
Tjongejonge meteen weer uit afgunst en misplaatst verwijt gaan grafzeiken over een heel gewone hardwerkende vrouw met een briljant idee om haar geld te verdienen. Ik zeg; goed gedaan Angela! Geniet van je ” miljoenen” en je vrije tijd!
Voor alle rekenaars: 1000 pasfoto’s per week zal vast voorgekomen zijn, maar is gedurende de openingstijden van burgerzaken godsonmogelijk om gedurende langere tijd vol te houden. Het veronderstelt dat je de gehele week elke week elke 2,4 minuut een foto maakt en elke periode waarin dat niet lukt de verloren tijd goed kunt maken door tweemaal zoveel opnamen te maken. 1 per minuut dus. Inclusief afrekenen.
En er stond wel eens een rij, maar heel vaak stond er ook een hele tijd helemaal geen rij.
Ook is het niet zo dat dat een omzet van een half miljoen oplevert, want er zitten wegens feestdagen, vakanties etc. normaal gesproken ruwweg 40 werkbare weken in een jaar.
Daarnaast zal de gemeente er ook een flink graantje van meegepikt hebben in de vorm van een royale standplaatsvergoeding. Los daarvan kosten de bus, de mapjes en het materiaal ook niet niks en levert een bepaald percentage afgekeurde opnamen tijd- en materiaalverlies op.
Begrijp me goed. Het was een gouden idee en ik heb er alle respect voor en zal niet zeggen dat ze er geen (zeer) goede boterham aan gehad heeft. Maar er blijft geen half miljoen per jaar over. En de vraag is ook of je gelukkig wordt van 20 jaar lopende band werk zonder enige inhoudelijke of intellectuele progressie.
HH heeft vervolgens zijn mond vol van apparatuur, maar is duidelijk geen fotograaf. De meeste merkflitsers zijn (en waren, zeker 10,20 jaar geleden) fysiek veel te groot voor zo’n bus en beginnen bovendien bij 250Ws. En zelfs op de laagste stand heb je op dat kleine oppervlakje van zo’n bus nog steeds veel te veel licht. De keuze voor een paar indirecte prutslampjes met hele kleine reflectortjes is dus zo gek nog niet.
@Milan: heb geen probleem, want het zal mij een zorg zijn hoe ik in mijn paspoort wordt afgebeeld, zolang de autoriteiten er evenmin een probleem mee hebben. Echter € 10,00 voor een slechte foto vind ik veel geld.
@Frank: Over de technische aspecten van het fotograferen ga ik maar niet in discussie, dat is gezien de inhoud van de opmerkingen onbegonnen werk. Die 1000 per week is haar eigen informatie, daar moet je dus op af gaan.
@HH
Sinds een aantal jaren geldt, als het om pasfoto’s gaat, dat inhoudelijkheid niet van belang is. Hij voldoet aan de eisen of niet. Voldoet-ie aan de eisen, dan is-ie goed. Zelfs glimlachen mag niet meer.
En wat jij duur vindt, daar is niemand in geïnteresseerd. Die fotomobiel staat daar niet om leuke of mooie portretten te maken, maar om bliksemsnel een correcte pasfoto te maken zonder dat je ervoor om hoeft te rijden naar je ‘vaste pasfoto fotograaf’ die niet open is tijdens de openingsuren van burgerzaken. Die luxe kost geld. En zoals ik eerder zei: de gemeente zal er een flinke vergoeding voor gevraagd hebben. De huur van een vaste standplaats voor 5 dagen in de week voor een verkoopwagen zullen niet misselijk zijn.
Aan die technische aspecten zou ik inderdaad niet al te veel woorden vuil maken. Ik fotografeer met een korte onderbreking nu 30 jaar beroepsmatig en desondanks heb niet de illusie dat ik voor mijn collega’s in detail kan beslissen welke investeringen zij het beste (of juist niet) moeten doen, omdat geen fotograaf hetzelfde is. Maar aan een educated guess voor pasfoto’s in een bus kom ik nog wel.
Voor wat betreft die 1000 stuks:
“Gemiddeld 500” klinkt nu eenmaal niet zo lekker als “er zijn tijden geweest dat ik er 1000 per week maakte”. 1000 is een mooi rond getal dat lekker bekt en ontzag wekt.
CV’s van werknemers worden per definitie opgepoetst. Getallen van ondernemers ook.