De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal, DUIC gaat op pad om deze verhalen op te sporen. Evi Guldemeester ging deze week op bezoek bij Jolanda Bostelaar (48) van Jac Bostelaar aan de Steenweg 21-23.

Op zondagen maakt Jolanda een typisch Engels ontbijt: worstjes, spek, witte bonen in tomatensaus, gegrilde tomaatjes, scrambled egg én toast. Doordeweeks start ze de dag met de Amerikaanse Apple Jacks Marshmallows. Tussendoor gaan haar kaken de hele dag op- en neer op ander typisch Engels en Amerikaans etenswaar dat verkrijgbaar is in haar winkel.

Luxeproducten als HAK

Jac Bostelaar is 80 jaar geleden opgericht door de opa en oma van Jolanda. Het was toen een zaak gespecialiseerd in koffie en thee. Na de oorlog kwamen daar onder andere de producten van HAK bij: “We verkochten alleen luxeproducten. Dat kun je je nu niet meer van HAK voorstellen he?”, lacht Jolanda. Toentertijd was de zaak tot elf uur in de avond geopend. De familie woonde in hetzelfde pand en als er een klant binnenkwam dan ging er een belletje. Dat belletje is nog steeds in gebruik.

Jolanda heeft als kind niet in hetzelfde pand gewoond. “Mijn vader wilde niet dat ik een centenkindje zou worden. Mijn vader kreeg altijd een paar cent, zodat hij buiten bleef spelen en geen kattenkwaad in de zaak uithaalde. Hij mocht thuiskomen als het avondeten klaar was.”

Als klein meisje was Jolanda wel veel aanwezig in de winkel. “Ik ben er nog net niet geboren!” De bakken achter de toonbank, gevuld met etenswaren, zijn het meest dierbaar voor haar. “Ik mocht altijd de producten uit de bakken wegen en zo leerde ik ook rekenen.”

De geschiedenis van de zaak is na 80 jaar nog steeds zichtbaar. Zo zijn de geliefde bakken van Jolanda nog steeds gevuld met etenswaar en staat de weegschaal die zij als kind gebruikte nog op de toonbank. Op verschillende planken staan diverse oude blikken uitgestald, ouderwetse leuzen hangen aan de muur en een nostalgische koffiesilo en koffiemaling staan tentoongesteld.

Voorloper op de supermarkten

De Engelse producten heeft de moeder van Jolanda ingebracht na de overname van de zaak. “Mijn moeder vond het Engelse eten fantastisch.” De zaak vertegenwoordigt een breed assortiment aan Engels etenswaar: van Engelse worstjes tot minced pie en white pudding tot de HP sauzen. “Met de HP sauzen gaan de Engelsen nog net niet mee in bad. Ze doen er alles mee, omdat ze het zo lekker vinden”, lacht Jolanda.

De ouders van Jolanda hebben ook Mexicaans eten aan het assortiment toegevoegd. “We zijn altijd een voorloper geweest van de supermarkten. Zodra Albert Heijn het gaat verkopen dan halen wij het eruit. Dat is gebeurd met de Mexicaanse producten en onlangs met de Amerikaanse Skippy pindakaas.”

Jolanda is nooit door haar ouders gedwongen om in de winkel te werken. Sterker nog: haar vader wilde dat ze eerst voor een andere baas zou werken. Toen haar moeder 27 jaar geleden overleed, is Jolanda werkzaam geworden in de zaak. “We brachten de melk naar Wimpie IJssalon. Mijn vader ging de melk brengen en vroeg of ik de winkel even in de gaten wilde houden.” Dat heeft Jolanda gedaan en ze is nooit meer vertrokken.

Samen met haar vader heeft ze de Amerikaanse producten aan het assortiment toegevoegd. “Niemand had het en de Mexicaanse producten verdwenen langzamerhand uit ons assortiment.” De Amerikaanse producten zijn soms moeilijk te verkrijgen, legt Jolanda uit: “We hebben er tien jaar over gedaan om Froot Loops Cereal in te kopen. De producten moeten eerst door de keuringsdienst en dat is lastig vanwege de felle kleuren in het Amerikaanse etenswaar.” De vader van Jolanda heeft tot zijn 82ste jaar in de winkel gewerkt en sinds 18 jaar is Jolanda de eigenaar.

Zoetekauw

Jolanda is een zoetekauw. Vandaag kauwt ze het liefst de hele dag op dropvisjes. “Ik verkoop Nederlands snoepgoed voor mijn Engelse en Amerikaanse klanten. Ze komen vaak met hun familie en nemen dan Nederlands snoepgoed mee voor thuis.” Jolanda ontvangt buiten de Amerikaanse en Nederlandse klanten ook mensen uit het hele land. “Ze komen van Roermond tot Friesland. Mijn oudste klant is 99 jaar, een voormalige lerares. Ze kwam al bij mijn opa en oma om vruchtengries te kopen en dat doet ze nu nog steeds.” Jolanda hoopt in ieder geval de komende 20 jaar klanten te mogen ontvangen, zodat ze het eeuwfeest kan vieren.