De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal, DUIC gaat op pad om deze verhalen op te sporen. Jesse Holweg ging deze week op bezoek bij Henk de Kroon, eigenaar van buurtwinkel en kruidenier De Kroon.

In 1958 namen de ouders van Henk de Kroon het kleine winkeltje over van een kruidenier in de Jan van Scorelstraat 81. Toen was het winkeltje nog een stuk kleiner, want de kruideniers woonden zelf met hun kinderen in het pand. Later kochten ze ook boven de winkel het pand op en kon de winkel worden uitgebreid. Henk de Kroon wijzend: “Ik ben hier echt in de winkel opgegroeid, mijn broer en ik sliepen op de plek waar nu de groente ligt.”

In de tijd dat De Kroon in Utrecht zit is er wel wat veranderd in het straatbeeld. “Vroeger zaten hier twee slagers, drie drogisterijen, een groenteboer en een bakker. Als de groenteboer dan op vakantie was namen wij tijdelijk zijn koopwaar over. Het was een soort klein dorp waar de winkeliers elkaar ook wat gunden.” Dat mist De Kroon zelf nog wel eens, maar daarna vol zelfvertrouwen: “Wij doen hier niet aan de crisis. Mensen moeten toch eten, hè.”

De vrolijke eigenaar van de winkel kent dan ook bijna al zijn klanten. Dan lachend: “Van naam niet allemaal, maar zij mij wel.” Aan de naam van de winkel is dan ook nooit iets veranderd. Het begon ooit als een familiebedrijf, doordat de familie achter/in de winkel woonde. Van de familiaire omgeving is ook tegenwoordig nog sprake. “Mijn vrouw is vandaag onze dochter ophalen van school en morgen wisselen we dat weer om. Het hele gezin werkt hier nog steeds.”

Klantenbinding

De klanten komen vanuit de wijde omtrek naar de winkel, volgens De Kroon is dat logisch. “De producten in de supermarkt veranderen nog wel eens. Steeds meer winkels hebben veel huismerken, maar wij hebben ook de echt klassieke merken. Mensen hebben het met vrienden wel eens over die lekkere koekjes bij De Kroon. Die vrienden komen dan vervolgens ook weer langs.”

De zaak  is in de loop van de jaren uitgegroeid tot een grotere winkel, maar is nog steeds wel een klein buurtwinkeltje te noemen. “Het loopt nog steeds goed. Dat komt door het lekkere eten, de goede spullen en vooral de persoonlijke benadering. Gisteren kwam er nog iemand binnen die vroeg om zoute bonen, toen zei ik: ‘Nee, maar vrijdag heb ik ze wel’. Dat is het geheim van de winkel.” Zelfs de gezinssituatie van klant en winkelier is bij beiden veelal bekend. Dan weer lachend: “Maar we blijven discreet hoor.”

‘Dat kan hier nog’

Tegenwoordig woont de eigenaar van de kruidenier niet meer boven de winkel. Naar eigen zeggen was de drempel om dan 24 uur met de winkel bezig te zijn te laag. “We zijn expres iets verder weg gaan wonen. Anders zit je op de bank en denk je: Toch nog even dit of dat.” Sinds vorig jaar zitten er appartementen boven in het pandje.

“In de ochtenden is het altijd volle bak. Dan zijn we met vier of vijf mensen bezig met het verse brood en de verse zuivel. In de middag is het dan wat minder druk.” Het welkomstgeluid van de deur blijft echter wel constant rinkelen. “Mijn vrouw heeft hier nog een schuld, want ze was haar geld vergeten”, zegt een net binnengelopen klant. “Die moet ik nog even aflossen.”

“Zie je wel, dat kan hier dus nog”, aldus de nog altijd lachende Henk de Kroon.