De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal, DUIC gaat op pad om deze verhalen op te sporen. Annabel van Heesbeen ging deze week op bezoek bij Romana De Lorenzo (46) van ijskiosk Venezia op de Jansbrug in Utrecht tegenover Oudegracht 105.

De opa van Romana De Lorenzo, Guido De Lorenzo, opende in 1928 als eerste Italiaan een ijssalon in Nederland. Hij was eerder, samen met een compagnon, vetrokken uit het Italiaanse bergdorpje Pieve di Cadore om een ijssalon in Breda te starten. Al snel wilde Guido De Lorenzo iets voor zichzelf beginnen: “Hij wilde verder met het ijs, maar niet met de ijskarren waar hij in Breda mee was begonnen. Hij ging kijken in Amsterdam, maar dat vond hij te groot. Op de terugweg kwam hij langs Utrecht, zodoende is hij hier neergestreken. In 1928 opende hij z’n eerste salon op het Jansveld. Mijn ouders openden later in 1971 de ijssalon op de Oudegracht.”

Familiebedrijf

Venezia is uitgegroeid tot een begrip in Utrecht. De zus van Romana De Lorenzo, Carlina De Lorenzo, begon in Wittevrouwen ijssalon Roberto. Ook heeft haar oom een ijssalon op de Adriaen van Ostadelaan. De ijssalons onder de naam ‘Venezia’ zijn verdwenen uit Utrecht, maar het ijs is nog steeds te proeven bij de ijskiosk Venezia. “De salon van mijn ouders aan de Oudegracht is nu al 14 jaar dicht, maar ik krijg nog minstens 12 keer per dag de vraag of ‘de winkel aan de Oudegracht’ nou weg is”, vertelt De Lorenzo lachend.

Zelf was Romana De Lorenzo op zevenjarige leeftijd al te vinden achter de toonbank in de salon van haar ouders. “Ik kon goed rekenen, dus ik zat dan achter de kassa op een hoge kruk. Ik vond het toen al geweldig om een praatje te maken met mensen.” Toch was het voor Romana niet direct duidelijk dat ze ook verder zou gaan met het ijs: “Ik zag bij mijn ouders hoe hard ze altijd moesten werken. Daarom dacht ik altijd, ik ga iets anders doen. Maar later kwam ik er achter dat je overal hard moet werken, dus dan kan je beter iets doen wat je leuk vindt. Voor mij is dat het ijs, het contact met de klanten.”

Ouders komen nog elke dag

Door de plek van de ijskiosk, komen er veel toeristen en passanten een ijsje halen. “Maar we hebben ook heel veel vaste klanten hoor”, vertelt Romana. “Zo komen er veel kantoormensen elke dag tijdens hun pauze een ijsje halen. Het 9292 kantoor zit hier vlakbij bijvoorbeeld. Maar we hebben ook een man die elke week een liter ijs komt halen, dat zijn dus 16 bollen in een bak. Die eet hij dan in één keer helemaal op, bij ons hier op het bankje. Of twee buurmannen die hier op de Oudegracht wonen. Zij komen standaard 1 minuut voor 22.00 uur nog een ijsje halen. Als het lekker weer is ook op blote voeten.” Maar de trouwste klanten zijn toch wel de ouders van Romana, Italo De Lorenzo en zijn vrouw. Zij wonen nog steeds boven de plek van hun oude ijssalon, op de Oudegracht 105 tegenover de ijskiosk van Romana, en komen elke dag even het ijs proeven.

Volgens traditioneel recept

Romana De Lorenzo maakt het ijs nog steeds volgens de basisrecepten die ze van haar opa heeft gekregen. “Maar die heb ik wel aangepast. Vroeger waren de bolletjes veel kleiner, ik denk een vierde van wat de klanten nu krijgen. Daarom was het ijs vroeger veel zoeter. Dat zou nu niet meer kunnen. Sowieso raken mensen gewend aan steeds minder suiker, dus elk jaar gaat er minder suiker in het ijs.” Romana spreekt vol trots over haar ijs: “We gebruiken alleen natuurlijke grondstoffen, nooit kleurstof. Smurfenijs zal je bij ons dus nooit zien.”

Het is moeilijk te zeggen welke smaak het populairst is bij klanten: “Vroeger was dat altijd heel duidelijk: citroen en stracciatella. Maar nu verandert het elk jaar, ik denk dat het dit seizoen de oreo-smaak is.” Zelf geniet Romana het meest van een bolletje hazelnoot, “of als het warm weer is van de framboos met verse munt”. Het weer is trouwens Romana’s beste vriend, maar ook ergste vijand: “Ik kijk zo ongeveer iedere 3 minuten naar het weerbericht.” Wanneer Romana een andere ijssalon bezoekt, neemt ze standaard vanille-ijs. “Als je naar ijssalon gaat, proef dan eerst altijd het vanille-ijs. Daar kan zo weinig aan toegevoegd worden. Zo weet je direct of je goed ijs hebt”.

Van India tot Italië

De ingrediënten van het ijs worden overal ter wereld vandaan gehaald. Doordat een groot gedeelte van de familie van Romana De Lorenzo in het ijs zit, kunnen ze samen inkopen. “Zo halen we onze mango’s uit India. De hazelnoten komen uit Piëmont in Italie, dat zijn de goede hazelnoten. Ik proef gewoon wanneer een hazelnoot daar vandaan komt. Ook halen we onze citroenen uit Sicilië, die laten we daar al persen.”

De ijskiosk staat vanaf maart tot begin oktober zeven dagen per week op de Jansburg. Romana staat er zes dagen per week, haar man zeven dagen. Na het seizoen is het altijd even bijkomen. “Maar ook snel weer aan de slag hoor, dan beginnen we namelijk met uitproberen van nieuwe recepten.” Op de vraag of ze dan in de winter ook wat minder ijs eet, antwoordt Romana: “Nee, nog steeds elke dag.” Ze lacht: “Wij hebben altijd ijs in huis, al is het maar voor als er familie langskomt.”