Op bezoek bij viswinkel Visjes: “Je komt zelf ook thuis als een lekkerbekje!” | De Utrechtse Internet Courant Op bezoek bij viswinkel Visjes: “Je komt zelf ook thuis als een lekkerbekje!” | De Utrechtse Internet Courant

Op bezoek bij viswinkel Visjes: “Je komt zelf ook thuis als een lekkerbekje!”

Op bezoek bij viswinkel Visjes: “Je komt zelf ook thuis als een lekkerbekje!”
Ron Kievits van Visjes strijdt om de Kibbeling Cup 2017. Foto: DUIC
De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal, DUIC gaat op pad om deze verhalen op te sporen. Zita Eijzenbach ging deze week op bezoek bij Ron Kievits van viswinkel Visjes aan de Twijnstraat 24.

De stad zit vol bijzondere winkels met een interessant verhaal, DUIC gaat op pad om deze verhalen op te sporen. Zita Eijzenbach ging deze week op bezoek bij Ron Kievits van viswinkel Visjes aan de Twijnstraat 24.

“Als je mij had verteld dat ik visboer zou worden, had ik je voor gek verklaard!” lacht Ron Kievits (49) met dik Haags accent. “Nu zou ik niets anders meer willen.”

Als kind stond Ron regelmatig ‘wat te klooien’ en zijn moeder te vervelen in de keuken. School vond hij niet interessant, maar koekjes bakken wel en dus stuurden zijn ouders hem naar de ‘koekjesschool’ Francois Vatel in Den Haag, waar hij werd opgeleid tot kok.

“Toen ik verliefd werd op een Utrechtse mevrouw ben ik verhuisd en met haar bistro Kiekepot begonnen in Maarssen (inmiddels gesloten, red.). Dat is lang geleden hoor: toen had ik nog haar!” zegt hij, wijzend naar zijn kalende hoofd.

De horeca wordt steeds zwaarder voor Ron: de dagen zijn lang, de lat ligt hoog en de druk is groot. Bovendien wordt zoon Lars geboren en wil Ron gas terug nemen. De bistro gaat van de hand en Ron gaat bij de horeca op station Den Haag Centraal aan de slag. Na een aantal jaar is het mooi geweest; het klantencontact is hem te vluchtig en de producten kunnen beter.

Visjes aan de Twijnstraat. Foto: Renzo Gerritsen / DUIC
Visjes aan de Twijnstraat. Foto: Renzo Gerritsen / DUIC

Als een bevriende ondernemer de eerste Fishes viswinkel in Amsterdam begint, vraagt hij Ron om eens te komen kijken. Ron is enthousiast en van het een komt het ander: in 2009 wordt Fishes geopend op de Twijnstraat. Drie jaar later gaat het moederbedrijf failliet, maar Ron’s liefde voor de vis zit inmiddels in zijn bloed. Hij besluit zelfstandig verder te gaan onder de naam Visjes.

“De klanten vonden het hier net de Jumbo.”

“Dat was wel handig; dan kunnen we de telefoon gewoon hetzelfde opnemen! Het grijs van de muren werd geel, zwart en wit, geïnspireerd door de Hogeweidebrug waar ik iedere dag overheen rij. Het werd niet direct goed ontvangen hoor: de mensen zeiden dat ze het net de Jumbo vonden hier! Daar hadden ze op zich wel een punt…”

Fish & Chips

“Met een koksachtergrond, is frituren eigenlijk uit den boze. Ik had er helemaal geen zin in: wil je iets uit de frituur, dan ga je maar naar de patatzaak hier verderop. Je komt zelf ook thuis als een lekkerbekje van de lucht!”

Met kookworkshops, proeverijen en de verkoop van soepen houdt Ron zijn hoofd net boven water. Het is tijd voor een beter plan, dus dan maar ‘voor een keer een frituurpan aan’ op de streekmarkt. Kibbeling, lekkerbekken, gebakken garnalen en mosselen…

“Het was rammen! De hele dag een lange rij aan die kraam! Niet nor-maal! Dus toen moest ik er binnen ook maar aan, maar wel volgens mijn eigen formule. We maken alle sauzen, het beslag en de patat zelf en je krijgt hier dus geen mayonaise.”

RGER_20160513_Visjes_0003

Ron noemt de Twijnstraat een klein dorp. Er is goed contact tussen de ondernemers en er zijn veel vaste klanten. De verse vis gaat goed en de gebakken vis is inmiddels niet meer weg te denken uit de winkel.

Diervriendelijke visboer

Af en toe kookt Ron voor de dak- en thuislozen van het Smulhuis. Zijn huisgemaakt paella is geliefd. “Het is toch mooi om iets te doen voor die mensen? Ze krijgen daar goed te eten, maar met mijn paella weet ik zeker dat het goed zit. Ik kan niet zo heel veel, maar ik kan wel lekker koken.”

Ron is een grote dierenliefhebber. Naast de vis, komen er regelmatig andere beesten in de zaak. “Alle honden die hier binnen komen krijgen een gerookte haring. De honden worden vaak eerder geholpen dan hun baasjes. Ik herken hen niet, maar zij herkennen mij wel op straat. Als ze me tegen komen, gaan ze vol in de ankers in de hoop dat ze wat krijgen.”

Een andere vaste klant van Visjes is Bertus van Eetcafé de Poort aan het Ledig Erf. Hij betaalt niet, maar komt wel iedere ochtend tussen 9 en 11 naar Rons winkel voor zijn ontbijt. De dikke rood-witte kater eet zijn buikje snorrend vol.

“Hij vindt sashimi van zalm erg lekker, maar hij heeft het liefste sashimi van tonijn. Soms zit hij voor de deur te wachten als ik aan kom.” De liefde is complex. “Hier ben ik zijn grootste vriend en zijn allerliefste visboer, maar toen ik eens in de Poort zat liep hij me straal voorbij toen ik hem riep. Dat deed wel even pijn hoor: ik weet zeker dat hij me herkende!”

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).