Dit weekend was de eerste Canal Pride in Utrecht. Dennis Bontje was ook aanwezig op een boot en vertelt over zijn ervaringen via een open brief.
“Afgelopen zaterdag was de eerste Utrechtse Canal Pride een feit. Een mijlpaal, en wat was het een feest! De kades stonden vol met mensen, er was een en al positiviteit en er waren regenboogvlaggen zover het oog reikte. Het doet toch wat met je om vanaf zo’n boot een hele hoop mensen langs de gracht te zien die daar duidelijk staan omdat ze je steun willen betuigen. En er werd natuurlijk lekker gedanst en gejuicht. Wat een feest! Toch heb ik er gemengde gevoelens over.
Waar ging dit feest eigenlijk over? Het was een reactie op de Amsterdamse Canal Pride, die helemaal is overgenomen door grote bedrijven, waardoor LHBT-organisaties niet meer de kosten kunnen opbrengen om mee te varen. Terechte kritiek, want de pride is er niet voor bedrijven om te laten zien hoe homo-vriendelijk ze wel niet zouden zijn.
Waarvoor dan wel? Representatie van de LHBTQ-gemeenschap? Het vieren van diversiteit? Een nobel streven, maar in hoeverre is dat gelukt? Vanaf de boot heb ik niet alle andere boten gezien, maar mijn schatting is dat zo’n 80% procent van de opvarenden witte homomannen waren. Hoe divers is dat? Hoe representatief is de pride wanneer er geen aandacht is besteed aan toegankelijkheid voor mensen met een handicap? Waar konden bijvoorbeeld de LHBTQ’ers in een rolstoel terecht?
Daarbij vind ik het heel wrang dat bij het vieren van diversiteit een boot van de VVD meedoet. De VVD, de partij die de verkiezingen heeft gewonnen met de slogan ‘Je moet normaal doen, anders rot je maar op.’ De partij die homorechten vooral als stok gebruikt om de moslimgemeenschap mee te slaan. Hoe kunnen die beweren voor diversiteit te staan? Gelukkig heb ik mij laten vertellen dat hun boot dan ook veelal werd ontvangen met een ongemakkelijk zwijgen. Ook typisch dat D66 heeft gevaren met de slogan “zichtbaar jezelf kunnen zijn”, waarbij alle opvarenden dezelfde witte polo droegen.
Gaat de pride dan over jezelf kunnen zijn? Acceptatie en respect vragen? Ik heb op de boot heerlijk mezelf kunnen zijn, omringd door mijn fijne queer-kameraden. Eenmaal aangemeerd bleek mijn uiterlijk echter aanleiding voor mensen om van alles naar mijn hoofd te roepen. Mensen verwachtten van me dat ik met ze op de foto ging. Als ik daar geen zin in had vonden ze dat flauw. Mijn uiterlijk bleek ook een vrijbrief om aan me te zitten. Ik ben bij het feest voor Café Kalff meerdere keren betast. Ook onder de homo’s geldt dus dat een ander uiterlijk betekent dat je ‘erom vraagt’ dat mensen aan je zitten. Mijn uiterlijk veroorzaakte onderweg naar huis letterlijk verkeersopstoppingen, omdat auto’s midden op een kruispunt stopten om een foto van me te maken. In hoeverre kan ik mezelf zijn wanneer dit tot gevolg heeft dat ik keihard geobjectiveerd word? Ik heb me in Utrecht nog nooit zo onveilig gevoeld als na de pride onderweg naar huis. Ik word een soort publiekelijk bezit ter vermaak van het volk. ‘Leuk dat je jezelf bent, maar wel voor ons entertainment.’ Dit werd ook duidelijk bij vrienden van mij op een andere boot. Wanneer zij niet aan het dansen waren kregen zij vanaf de kade toegeschreeuwd dat ze meer moesten dansen. Is dat waarom we op een boot in de pride staan? Om voor jullie te dansen?
Misschien was het naïef van mij om te denken dat ik tijdens een pride mezelf kon zijn. Uiteindelijk bleek de Utrechtse pride net zo carnavalesk aapjes kijken als die in Amsterdam. Minder commercieel misschien, en lekker kleinschalig, maar net zo min politiek relevant. Zichtbaarheid van homo’s is niet genoeg. Wanneer je acceptatie van de LHBTQ-gemeenschap echt wil bevorderen is er meer nodig, moet je een politieke boodschap uitdragen van wat het betekent om mensen écht te accepteren, in al hun diversiteit. Daarom was ik deze pride het meest ontroerd door de jonge queers langs de kade. Queers van rond de 18 jaar die zich al wel bewust zijn van de politieke betekenis die een pride zou moeten hebben. Zij stonden daar met bordjes met politieke statements. “The first pride was a riot!” Precies.”
Door Dennis Bontje
Gekoppelde berichten
Foto’s: Utrecht kleurt roze tijdens eerste Canal Pride
De eerste Canal Pride door de Utrechtse grachten is een feit. Vanaf het Ledig Erf…
Filmpje: Nagenieten van Utrecht Canal Pride 2017
Utrecht Canal Pride heeft op haar Facebookpagina een aftermovie gepubliceerd over de Canal Pride van…
28 Reacties
ReagerenAls je de nadruk legt op het anders zijn, word er ook zo naar je gekeken. Zo’n Canal pride is vooral gezellig en leuk, maar plaats LHBT’ers enkel “buiten” de groep, terwijl ze juist “binnen” de groep zouden moeten acteren, dus gewoon onder de mensen en niet door middel van een soort aapjeskijk-event afstandelijk te zijn. Op dat moment ben je dan inderdaad entertainment!
De zin van Gay Pride is volgens mij, dat ook andersgeaarden op sexueel gebied getolereerd willen worden, hoewel volgens mij een groot gedeelte zo gemaakt zijn en niet zo geboren…Maar om het zó te vieren is bespottelijk en een teken van de zo langzamerhand verworden Wereld !!! H&S
Waarom is het altijd de schuld van de witte mannen dat voornamelijk witte mannen de tijd nemen en de moeite doen om iets te organiseren en mee te doen?
“Mijn uiterlijk veroorzaakte onderweg naar huis letterlijk verkeersopstoppingen, omdat auto’s midden op een kruispunt stopten om een foto van me te maken. In hoeverre kan ik mezelf zijn wanneer dit tot gevolg heeft dat ik keihard geobjectiveerd word?”
Ik kan me grotendeels in je brief vinden, maar dat je onderweg naar huis in full Pride outfit, verkeersopstoppingen veroorzaakt en het dan vreemd vind om zgn. ‘geobjectiveerd’ te worden, vind ik dan weer heel raar.
Mensen moeten natuurlijk wel met hun poten van je afblijven (no pun intended).
ik heb medelijden met je Dennis Bontje dat je pret en plezier niet kunt ondergaan
zonder altijd maar academische benadering geneuzel langs de kant ! gooi je er in doe mee ga eens uit je dak !
Dennis, waar was jouw zichtbare statement dan? Welke boodschap heb jij uitgedragen in een jurk en rode pruik? Wat heb jij die 20.000 mensen aan kant daarmee duidelijk gemaakt?
Tjonge, jongen, wat een negativiteit. Laten we eindelijk eens trots zijn dat er zo’n vrolijke uiting van LBJT -solidariteit in onze mooie Utrechtse binnenstad heeft plaatsgevonden! In een goede, ontspannen sfeer waarbij een belangrijk doel: LHBT’s meer zichtbaar maken, zodat dat bijdraagt aan de acceptatie bereikt is. Volgend jaar wellicht met andere groepen zoals LHBT gehandicapten en allochtonen erbij? Acceptatie kort tijd. En Dennis, ik vind het verder inderdaad nogal naief dat je klaagt dat men naar je keek. Als je als man in een soepjurk, met rode baard, politiepet op en nepborsten rond gaat lopen lijkt me dat nogal evident. Huilie, huilie dat er dan in je ballonnetjes wordt geknepen? Robbert Kalff en Burgemeester van Zanen verdienen een pluim. Volgend jaar weer!
Canal pride draait in mijn beleving niet om jou als persoon maar om iedereen in de stad bewust te maken van de samenleving zoals die in werkelijkheid is, en dat is inclusief allerlei mensensoorten en niet exclusief. En daar komt , net zoals in een toneelstuk of in een film, de act van manifestatie als noodzakelijke tussenstap: mensen op iets wijzen is alleen mogelijk door ernaar te wijzen. Acteurs zijn ook aapjes, en daar is niks mis mee.
En dat er in die outfit naar je gekeken wordt is normaal en lijkt me ook de bedoeling; het zou niet anders geweest zijn als in die outfit een heteroman of -vrouw gezeten had.
Het woord diversiteit werd in de reclame voor de Utrechtste Canal beperkt tot LHBT. Daar stoor ik me aan. Diversiteit en discriminatie onder mensen is veel breder: naar huidskleur, religie, al of niet handicap etc. Zolang dat allemaal niet betrokken wordt bij de Canal pride blijft het voor mij een LHBT carnaval. Waarbij ik me afvraag waarom LHBT zonodig een eigen carnaval moet. En waarom ik in de stad moet worden geconfronteerd met oorverdovende muziek en naakte met verf besmeurde lichamen deels rechtstreeks uit de tv serie over wanstaltige lijven.
Het enige antwoord dat bij me opkomt: meer dan 10.000 extra bezoekers verwacht in de stad, dus goed voor de horeca en de winkeliers.
Ieder heeft zn eigen persoonlijke doel om aan de canalparade mee te doen of deze te bezoeken. De een zal dat doel zaterdag bereikt hebben. De ander wellicht niet. Volgend jaar weer een kans. Zo simpel is het. Maak het niet te moeilijk.
@Frans: hear hear! 🙂
Goede open brief die hopenlijk vele grijze mensen of de zwart wit denkers tot nadenken stemt.
We leven in een enorm keurslijf (dogma, plaatjesboek) door het calvinisme en overige religie. Een dag wat meer ware identiteit. De massa kan het nog niet aan zichzelf in ware aard te tonen. Een kleine massa wel op die ene dag
Nou Frans, waar ligt dan precies de grens om niet als een gekooide aap te worden behandeld? Laat staan te worden aangerand? Is het de rode pruik, de nepborsten, politiepet of de jurk? Best goed om te weten waar precies dat kantelpuntje zit wanneer je wordt aangezien voor dorpsgek en overal wordt uitgekotst omdat je er anders uitziet. Zoals bij solliciteren.
‘Doe maar normaal, dat is gek genoeg’ . Het motto van reaguurders Frans en vriend Jasper, de VVD en eigenlijk heel burgerlijk en bekrompen Nederland. Gek doen mag namelijk alleen op vooraf gestelde dagen, zoals Koninginnedag en carnaval. Beetje jammer als je anders in elkaar steekt en meteen wordt gedegradeerd tot een soort Gerard Joling met gratis fotomomenten op ieder moment van de dag. Of de paria die met de nek wordt aangekeken, want je bent een man in een jurk.
Om het anders te zeggen: wie denk je wel niet wie je bent om te bepalen hoe een ander eruit moet zien of moet leven?
Ik heb een gay pride altijd al raar gevonden. Mensen die geaccepteerd willen worden, gaan zich afzonderen met een eigen feest. Prima als je een feestje wil, zag er gezellig uit, maar ik hoop dan niet dat acceptatie de doelstelling is. Bovendien dossen mensen zich zodanig uit dat ze nog meer afwijken van wat men als normaal ervaard. Dat is niet echt verzoenend met de hetero gemeenschap. En ja, die mensen die het wel kunnen waarderen zien het als entertainment, want serieus komt je outfit niet over.
Als ik vanaf nu ieder niet gender specifiek feestje waar ik ben, kerels met elkaar zie zoenen en elke dag normaal geklede mannen hand in hand zie lopen, vergroot dat de accceptatie op den duur veel meer, dan een extravagante parade die verschillen uitvergroot.
Ik vind het treurig om zo veel reacties te lezen met het sentiment: ‘Als je je zo kleedt vraag je er toch om?’ Waar vroeg ik om met mijn uiterlijk?
Ik wilde graag laten zien dat de LHBTQ-gemeenschap niet alleen maar uit de stereotype homo’s a la Will & Grace bestaat. Ik wilde laten zien dat er ook queers zijn die buiten de gendernormen treden en zich niet thuis voelen in de reguliere gay scene. Ik wilde laten zien dat je jezelf kunt zijn, hoe belachelijk dat er ook uit ziet.
Dat laatste bleek dus niet zo te zijn. Ik vroeg inderdaad om aandacht, maar niet alle aandacht is hetzelfde. In plaats van respectvolle aandacht werd ik behandeld als aapje om naar te wijzen en om te lachen. Of zelfs betast te worden. Ja Frans, vraag ik daarom door me anders te kleden? Als vrouwen een kort rokje dragen vragen ze er zeker ook om om verkracht te worden? Iemands uiterlijk is nooit een vrijbrief om ze respectloos te behandelen.
Er zijn nog tig van feesten, gaan we vanaf nu bij ieder feest de vraag stellen waarover het ging?
Laten we feesten feestelijk houden, nut en noodzaak is niet belangrijk, wel feesten!
Het woord diversiteit is hier niet aan de orde of zelf ongepast geen gender geen moslim geen “bruine” man/ vrouw enz.
Dus dit was een witte pride heel jammer, zo draag je niks uit naar je achterban.
Niet omdat ik al 2 x op de boot zat, maar het verschil is te groot en voeg niks toe. Ben zelf Hetro, maar door de diversiteit voel je allen maar liefde en de boodschap komt over.
Hoop dat jullie volgend jaar het beter en een boodschap hebben.
Ik vind de gay pride een leuk feestje om te zien hoor. Het is alleen geen feest dat gaat over acceptatie. Als je voor een minderheidsgroep in de samenleving acceptatie wil creëren moet je niet het beeld afspiegelen dat de Gay groepering een stelletje extroverte over de top seksueel getinte groepering is die het liefst zich laat zien in schaar geklede exotische kleding. Kort gezegd: de hele dag in zijn blote reet met leren string loopt en suggestieve gebaren maakt over de zoveelste vorm wat op een harde p*nis lijkt.
Robin schreef: “Als ik vanaf nu ieder niet gender specifiek feestje waar ik ben, kerels met elkaar zie zoenen en elke dag normaal geklede mannen hand in hand zie lopen, vergroot dat de accceptatie op den duur veel meer… ”
Het probleem is dus juist dat dat in Nederland niet kan…
”waar ging dit feest eigenlijk over?” vraagt Dennis Bontje zich af in zijn open brief over de eerste Utrechtse Canal Pride. Een volstrekt legitieme vraag, maar wel een die beladen is met de interpretatie en de doelen van diegene die ‘m stelt.
Hele delen van wat Bontje schrijft zijn sterk en duidelijk: het gedrag van sommige omstanders en deelnemers kan echt, maar dan ook echt, niet door de beugel. Het is absurd dat je je in mijn stad niet veilig voelt in de kroeg of op straat, en ik vind dat iets wat alle Utrechters zich persoonlijk zouden moeten aantrekken. Als dit het enige punt van de brief was geweest had ik me volledig achter Bontje kunnen scharen. Dat is helaas niet het geval.
Lezend door de brief ontwaar ik namelijk een soort scorebord van diversiteit. De deelnemers en toeschouwers worden opgedeeld in seksuele voorkeur, huidskleur, geslacht en politieke stroming. Het lijkt bijna alsof de positieve boodschap niet geldig is omdat er ”80% witte homomannen” aanwezig waren. Met alle respect: ik heb deze passages met kromme tenen zitten lezen.
Het zal er wellicht aan liggen dat ik als buitenstaander (hetero) geen inzicht heb ik het wel en wee van de LHBTQ gemeenschap, maar mijn god man, waar heb je het over? Moet iedere uiting van steun of feestelijkheden een perfecte doorsnede zijn van de groep? Is een beweging pas legitiem als ieder klein deel van haar leden exact vertegenwoordigd is? Sinds wanneer is de gemeenschap zo bezig met de labels die er op mensen geplakt kunnen worden, en waarom hou je in ‘s hemelsnaam de score bij tijdens een evenement als dit?
Ik denk niet dat iemand de Pride ziet als het moment waarop de positie van de LHBTQ gemeenschap sterker wordt. Geen homofobe Imam of streng Christen kijkt naar de optocht en denkt: ”goh, toch wel leuke mensen eigenlijk”. Dat is niet de overwinning die er geboekt wordt. De overwinning is het feit dat de gemeenschap in-your-face en vol overtuiging zichzelf viert. De Pride an sich is het statement, ongeacht de diversiteit van de deelnemers.
Dus stop alsjeblieft de labelmaker weg, vier de vrijheid die er is en vecht voor de vrijheid die nog gewonnen kan worden. Ik ken de organisatoren niet, maar ik durf te wedden dat ze graag willen meewerken aan meer toegankelijkheid voor mindervaliden. En nodig vooral mensen van allerlei afkomst uit om mee te doen.
Maar verzand niet in identiteitspolitiek. Als het doel is om jezelf te zijn op een feest als dit, laat het ‘zelf’ van anderen dan ook genoeg zijn.
Dáár gaat het feest over.
Hoi Dennis,
Hopelijk waren er wel een-benige shagrokende ghanese mannen met bril aanwezig, want anders mag je er geen label diversiteit op plakken toch? En uiteraard hoop ik ook dat er voldoende aziatische vrouwen met groene ogen en een kunstgebit op de boot stonden, want anders is er duidelijk niet voldoende nagedacht over de invulling van dit levenswerk.
What Vincent said.
<3
Vincent: halleluja!
Je verwoordt precies mijn gevoel bij dit stuk.
@Dennis:
Allereerst: onacceptabel hoe je bent behandeld. Helder.
je schrijft verder het volgende:
Dat is klaarblijkelijk jouw interpretatie. Ik kijk er heel anders naar: zij strijden al jaren, samen met o.a. D66 en Groenlinks voor de positie van de LHTBI’er.
Weet je, dit statement doet mij zeer. Je mag best weten: ik ben lid van de VVD en ik vind het (en velen met mij) dat LHTBI niet moeten worden getolereerd.
Elk individu (LHBTI of niet) is waardevol en is onderdeel van de samenleving. Elk individu beoordeel ik op gedrag en niet op hoe iemand eruit ziet, en niet op wie iemand verliefd wordt of niet.
Dat vraagt niet om tolerantie. Dat vraagt om acceptatie zonder voorwaarden. En in mijn beleving staat de VVD (maar ook D66 en Groenlinks) daar pal voor. Ook in witte shirts.
Fijne avond.
Edwin
Als ik de laatste zin van het artikel lees, denk ik dat het antwoord er al in staat. Die jonge, idealistische toeschouwers? Dáárom dus! Voor alle mensen die (nog) niet uit de kast zijn, (nog) geen relatie hebben, zich om de een of andere reden in het dagelijks leven niet verbonden voelen met de wijdere LHBTgemeenschap om hen heen. Omdat ze nog te jong zijn, of geen andere LHBT’ers kennen, of in een klein plaatsje wonen waar geen roze uitgaansleven is, of omdat hun rolstoel de trap niet af kan van de kelder waar dat leuke queerfeest in hun stad gehouden wordt.
(Mijn rolstoel kon trouwens prima over de stoepen van Utrecht, en aan de reling van een brug staan om alle boten van bovenaf te bekijken)
En ja, de opvarenden van de boten waren voornamelijk wit. Of ze ook 80% man waren durf ik niet te zeggen, volgens mij viel dat wel mee.
Maar als je in je dagelijks leven maar weinig mogelijkheden hebt om je verbonden te voelen, dan is zo’n open feest midden in de stad een hele ervaring. Regelmatig afreizen naar een andere stad omdat jouw woonplaats geen gaybar heeft is een hele drempel, maar een middagje Utrecht? Dat lukt nog wel.
En óók vanwege zichtbaarheid, ja, voor niet-LHBT’ers, en óók omdat het gewoon een fantastisch feestje is.
(Dat er meer aandacht moet komen voor consent, en respect voor personal space, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar naar mijn idee is dat een andere discussie dan waarom we wel of niet Pride organiseren)
Wat een conservatisme hier. Ik heb ooit een queer ontmoet in Amasra in het noorden van Turkije. Hij was uit Duitsland gevlucht omdat hij daar niet werd geaccepteerd wegens zijn kledingkeuze. Hij droeg namelijk niet meer dan een leren tarzan-outfit. Hij vertelde over hoe hij op straat werd bespuugd, in elkaar geslagen, dat hij zelfs gedwongen werd opgenomen omdat men hem voor gek verklaarde. De beste man was niet gek. Hij sprak 4 talen vloeiend en kon dichten als geen ander persoon die ik ooit heb ontmoet. Gaf je hem een woord, dan gaf hij direct een hele zin terug die speelde met de klank of betekenis ervan. We hebben uren in de nacht met hem zitten kletsen. Er waren inderdaad een paar voorbijgangers die hem achter zijn rug om uitlachten, maar de meeste mensen waren respectvol en lieten hem in zijn waarde. Er kwamen zelfs twee buschauffeurs uit de oostelijke stad Rize bij ons zitten (doorgaans een zeer conservatieve demografie). Hoewel Turkije ogenschijnlijk een stuk conservatiever is dan Duitsland of Nederland voelde deze man zich daar veiliger, omdat hij niet continue werd beperkt in zijn vrijheden. Ik snap niet waarom wij nog zulke restrictieve wetgeving hebben als het op kleding of gedrag in de publieke ruimte aankomt. Laat mensen lekker doen wat ze willen en houd je mening voor je. In die zin is de Gay Pride broodnodig in Nederland, zolang Nederlanders zich negatief blijven uitlaten over de kleding- of partnerkeuze van andere mensen.
De naam van het evenement zegt het toch al? Canal PRIDE! Pride, oftewel trots, oftewel laten zien je dat je trots bent op wie je bent. En dáár kan je als toeschouwer alleen maar respect voor hebben, of misschien creëert het zelf een beetje bewustwording. Daar dat is allemaal bijzaak of een side-goal.
Of zoals Vincent iets mooier schreef: “De overwinning is het feit dat de gemeenschap in-your-face en vol overtuiging zichzelf viert. De Pride an sich is het statement, ongeacht de diversiteit van de deelnemers.”
Toen ik (genderqueer & bi) naar huis fietste vanaf de pride werd ik er ook weer aan herinnerd hoe ‘de echte wereld’ over LGBT’s denkt. Ik zat onder de glitter en de schmink en ik had een bi-vlag om. Ik was me er maar al te bewust van dat ik een target op mijn hoofd had. Toen ik bijna thuis was kreeg ik nog even een sneer uit een auto bij het stoplicht. Ik voelde me erg onveilig.
De gay pride verder was inderdaad een afspiegeling van de utrechtse scene: bedoeld voor witte cis mannen.
Dit was de allereerste Utrechtse Canal Pride en ik vond het als (hetero) toeschouwer geweldig! Ik vind het jammer dat een deelnemer naderhand zo veel had om over te klagen. En bij mij rest de vraag: Over wie gaan deze klachten eigenlijk, en aan wie zijn ze gericht? De toeschouwers? De homoseksuele gemeenschap? De organisatie? Of eigenlijk aan iedereen voor wie het feest bedoeld was – want zo klinkt het wel. Ik vraag me ook af wat zijn contributie was aan de dag, behalve om op de boot stappen.
IMO, ‘ging’ het feest over alle dingen die genoemd werden in het brief – acceptatie, diversiteit, jezelf kunnen zijn. Ik – en zo veel mensen om me heen – voelde dat allemaal volop die dag. Maar de schrijver helaas niet. Hij was ‘ontevreden’ over o.a. de diversiteit op de boten. Ik zou hem willen aanwijzen dat de enthousiast, ondersteunende publiek niets kon doen aan het feit dat 80% witte mannen waren. Dit is een gesprek dat binnen de LGTB-community gevoerd moet worden. Wellicht kan de schrijver het aankaarten tussen het vastleggen van welke politieke partijen volgende jaar wel en niet mee mogen doen, en wat wel of niet toepasselijk is met het thema wat de kleur van T-shirts betreft.
Ik vraag me ook af of de schrijver bewust is van de logistieke regelingen die getroffen moeten worden om te zorgen dat het veilig in een boot is voor rolstoelgebruikers. En weet hij wel dat de COC speciale ruimte aan de werf had gereserveerd waar autistische homo’s in redelijke rust samen van het spektakel kon genieten? Je kan echt niet alles ‘perfect’ hebben bij de allereerste Utrecht Canal Parade. One step at a time, ja?
Om ongewenst aangeraakt of met seksuele getinte bedoelingen aangesproken te worden is een van de vervelendste dingen dat iemand ooit over kan komen. Maar dit is ECHT niet iets waar je de blaam kan leggen aan dit evenement. Nogmaals, het bron hiervan ligt in de samenleving – zowel in de heteroseksueel als de LGBT community – NIET in het evenement.
Last, but not least, wat de ‘niet seksueel’ aandacht betreft: ik heb een hobby (reenactment) waar ik me ook af en toe uitdos in niet alledaagse kleding en over straat loop. Ik vind het geweldig om dit te doen – net zoals (vermoed ik) veel deelnemers dat hebben ervaren bij de Canal Pride. En het is geweldig dat wij dat kunnen doen, nietwaar? Maar het is ook IMO super onrealistisch – en onredelijk – te verwachten dat het publiek om je heen moeten ophouden om op jou te reageren als JIJ opeens geen zin meer in hebt.
IK heb ook weleens verkeer laten stoppen en een half toer bus japanners met hun fototoestellen over me heen gekregen. Rondlopen als een dame uit 1800 is net-zo-min ‘normaal’ en trekt zo veel bekijks en aandacht als een flinke, stoere gozer met baard en knalrood pruik. Maar als jij jouw bijzonder outfit aangetrokken hebt om wat voor reden dan ook – accepteer dat je bijzondere reacties gaat krijgen en just DEAL with it, OK?