‘Abusieveluk gesloten’; dat   is het opschrift dat alle boten in de voormalige Gummidreef siert. Wie heeft dit nu allemaal op al die boten gespoten? Het lijkt me niet dat ‘de dames van plezier’zelf deze uitdrukking regelmatig in de mond namen. ‘Sorry meneer, ik heb u  abusieveluk gepijpt ’, klinkt niet echt als een gebruikelijk nummertje van de gemiddelde prostituee. Al is het maar omdat de meeste dames aan de Vecht het Nederlands niet overdreven machtig waren. Nee, deze uitdrukking  komt vast van een omhooggevallen vertegenwoordiger van de dames die indruk wilde maken op de ambtenarij.  Een fenomeen dat je ook in de voetballerij regelmatig meemaakt. Zo hoorden we oud-Utrecht trainer Foeke Booy ooit in een tv-programma zeggen dat de FC ‘moest waken voor realisme’.

Ofschoon ik nooit binnen ben geweest, al weet ik dat een dergelijke uitspraak van witte man zoals ik wordt gewantrouwd, vind ik het jammer dat onze eigen ‘floating market ‘ moet verdwijnen. Het was in elk geval uniek in de wereld en een geheide trekpleister voor elke toerist. Mijn Engelse vriend Mark kon er in elk geval geen genoeg van krijgen.

Begrijpen doe ik het ook nog steeds niet. Dat het er in deze tak van sport wat ruiger aan toegaat dan in de postzegelbranche snap ik en dat we niet tolereren dat veel van de vrouwen er bepaald niet vrijwillig zaten is  meer dan begrijpelijk. Ik kan me zelfs nog  voorstellen dat we, in navolging van Zweden, willen proberen om  prostitutie helemaal uit de samenleving te bannen.  Maar dat je de boten sluit om even verderop voor veel geld nieuwe werkruimtes te bouwen dat begrijp ik weer niet. Dit is weer zo’n omzichtige constructie waar ons land in grossiert. Heb je last van hooligans dan kom je met de clubcard waar iedereen last van heeft en waar de hooligan wel weer iets op verzint. Heb je last van zwartrijders dan sluit je gewoon een heel gebied af. Ik noem dat abusievelijk beleid.

Ton van Rietbergen