In het AD luidde Jan Dirk van der Zee, directeur amateurvoetbal bij de KNVB, de noodklok over de benarde positie waarin amateurclubs verkeren. Vooral hekelde de preses de toegenomen regeldruk die gemeentes en politiek de clubs opleggen.

Toen ik dit las moest ik wel even slikken. Gaat nu juist de KNVB, die er de afgelopen jaren alles aan heeft gedaan om de clubs te bedelven onder een rits van regels en kostenverslindende plannen, zich opwerpen als de redder van de amateurs? Dat noem ik waarlijk een vlucht naar voren, want verder merken clubs echt nooit iets van inschikkelijkheid bij de mannen uit Zeist. Veel vaker hoor je termen als ‘monopolie’ of ‘Noord-Korea’ om de organisatie te benoemen.

Nu heeft de amateursectie het binnen de KNVB niet bepaald gemakkelijk. Utrechter van het jaar 2013, Paul Verweel,  heeft – als ondervoorzitter- geprobeerd om de amateurs meer macht te geven binnen de KNVB, maar is teleurgesteld afgehaakt. De profs bepalen uiteindelijk toch wat er gebeurt.

Van der Zee is wellicht niet de meest logische luider van de noodklok, hij heeft wel gelijk. In Utrecht is het ruwweg zo dat ene helft van de voetbalclubs het moeilijk heeft omdat ze niet voldoende leden en kader hebben, terwijl de andere helft kampt met omvangrijke wachtlijsten, die ze maar niet kunnen wegwerken omdat de accommodatie onvoldoende is. De gemeente verschuilt zich achter statistieken dat er in totaal genoeg velden zijn. In de praktijk echter blijkt dat het in de eerste plaats om de  club gaat en daarna pas over de velden. Iemand wil lid worden van Hercules, Kampong, De Meern of Magreb omdat de club hem aanspreekt en niet omdat er een veld ligt.

Wat alle clubs gemeen hebben is dat ze een tekort aan vrijwilligers hebben. Met één type vrijwilliger ben ik speciaal begaan en dat zijn de bestuurders van de clubs. Net als de neushoorn is dit een bedreigde diersoort, want om de een of andere reden vergeet iedereen dat ook zij vrijwilliger zijn. In hun vrije tijd moeten zij trucs bedenken om de wankele financiële positie te lijf te gaan. En er komt altijd commentaar. Want of je nu lootjes laat verkopen door leden, de contributie verhoogt of de schulden laat oplopen, altijd staan de criticasters binnen en buiten de club klaar. En dan zijn er ook nog de spelers. Zo vertrekt aanvoerder Ricardo Bakker bij eerste klasser JSV ‘omdat het bestuur geen visie heeft’ en hij ‘een topsportklimaat mist’. Maar hij zal niet de eerste zijn die gewoon een mooi bod heeft van een andere club en er een reden bij verzint. De tijd van clubtrouw is voorbij en de amateur bestaat niet meer. Dat is jammer.