De kogel is door de kerk. Ron Jans is de nieuwe trainer van de ‘volksclub’ FC Utrecht. Het is te prijzen dat Jans er instapt. Ik ga ervanuit dat het overgrote deel van de supporters er mee kan leven. De carrière van Jans geeft daar alle reden toe. Menig trainer had bedankt voor de klus. Dit gezien het trainerskerkhof en de al langer durende desastreuze situatie waar de club in verkeert.

Jans zal hoogstwaarschijnlijk forse eisen hebben gesteld. Niet zozeer in zijn salaris maar wel in allerlei randvoorwaarden en de komende winter transferperiode. Het zal een helse klus worden om tegen de winterstop in het linke rijtje te belanden. Geluk bij een ongeluk is de interland break en de daarna te spelen wedstrijden tegen Heracles, NEC en de thuiswedstrijd tegen Almere City.

Ron Jans zal het team laten voetballen naar de mogelijkheden. Maar wel om zo snel mogelijk de eerste drie punten bij te schrijven. Ik vermoed een soort Dik Advocaat-plan. Achter dichtmetselen en loerend op de counter. Maar daar begint ook gelijk het probleem. De achterhoede. Zijn daar nog wel spelers die te handhaven zijn? Veel keus heeft Jans niet. Dat geldt ook voor de spitspositie. Die scoren al niet, en wat hun verdedigende capaciteiten zijn, dat is nog onzeker.

Mentaal zal er ook een ding te winnen zijn. Toornstra sprak zich uit over het uitfluiten van de eigen spelers. Dat snap ik best, maar neem het als een kerel en laat zien dat het anders moet! In mijn optiek ligt de bal bij de ballerina’s. Zij, en niemand anders kunnen het tij in het veld keren. Of ze daar in staat en bereid toe zijn, moet blijken onder de vleugels van Ron Jans. Het is voorlopig nodig om Jans de rust en de tijd te geven zijn werk te laten doen. In de winterstop maar eens zien wat de resultaten zijn. De puinhopen van Jordy Zuidam zijn niet in drie wedstrijden opgelost. Jans mag aan de bak. Ik heb daar alle vertrouwen in.