Wiljan de Jong is eigenaar van het Utrechtse Café Domkop aan deLoeff Berchmakerstraat in het centrum van Utrecht. Hij schreef een brief naar de Volkskrant als reactie op het interview met horecaondernemer Won Yip. De brief van kroegbaas De Jong werd geplaatst in de Volkskrant, en is nu ook hier te lezen.

“Een interview met een horeca ondernemer hoeft geen open doekje te zijn. Want je mag best een kritische vraag stellen, als Won Yip zegt: (Volkskrant, 24 juli) “Een horeca bedrijf van 80, 90 m2, zonder terras, dan weet je toch dat het game over is? Zombiebedrijven… Het schip is zinkende, de noodregeling van de regering is onverantwoord.” Je mag je ook afvragen of hij misschien wat concurrentie uit wil schakelen. Want wat hij daar zegt, betekent; de coronacrisis betekent het einde voor de bruine kroeg.

De bruine kroeg, een oer-Hollands fenomeen. Die tweede huiskamer, een extra familie, waar je terecht kunt voor een praatje, een luisterend oor, een iets te harde lach om een iets te grove grap. Waar iedereen naar de begrafenis van een stamgast gaat. Ik ben benieuwd hoeveel psychische zorg een bruine stamkroeg voorkomt. Maar dat doet er blijkbaar niet toe.

Yip kan gelijk krijgen. Mijn bruine kroeg in Utrecht ontvangt 6300 euro bedrijfshulp. In totaal nog geen 5 weken aan vaste lasten. Voor een periode van 6,5 maand, waarvan je 11 weken gedwongen gesloten bent en vervolgens op een kwart van je capaciteit moet draaien. Dit beleid maakt je per definitie onrendabel, en de ondersteuning is nog geen 1000 euro per maand. Een fooi. Als enige bedrijfstak zijn we verantwoordelijk voor het gedrag van onze gasten. Op straffe van een boete van 4350 euro. Het coronaprotocol is draconisch, onnatuurlijk, bijna onmenselijk. Een stamgast die bij binnenkomst een bekende ziet, een boks geeft en staand een praatje maakt binnen anderhalve meter. Dat zijn drie overtredingen. Met dergelijk beleid is de traditionele bruine kroeg inderdaad ten dode opgeschreven.

Ik neem dit virus serieus. Natuurlijk, ik heb twee ouders van in de 70. Ik wil zelf ook niet ziek worden en al helemaal niet verantwoordelijk zijn voor besmettingen. Dus ik probeer zo goed mogelijk te ventileren, en ik heb een luchtreiniger gekocht. Of die helpt? Geen idee. Zelfs twee afdelingshoofden van het RIVM konden me niet vertellen welke soort luchtreiniger ik het beste kon kopen. Net zoals er met geen woord gerept wordt over ventilatie in het coronaprotocol.

Het beleid is puur op die 1,5 meter gericht. Een gemiddelde, de afstand die speekseldeeltjes overbruggen bij een normaal gesprek. En ook als je dat strak handhaaft, zijn er geen garanties. Barst iemand met corona in lachen uit, bereiken die speekseldeeltjes elke hoek van de ruimte. Ik weet donders goed dat m’n kroeg een risicogebied is.

Maar waarom moeten de horeca, evenementenbranche en reissector alle klappen opvangen? Een klap waar niet iedereen van herstelt. Ondertussen lijden de financiële sector en vastgoed geen centje pijn. De KLM krijgt miljarden, vervolgens probeert de topman een bonus te incasseren en vraagt twee maanden later doodleuk een loonoffer van z’n personeel. Valt het nog onder ondernemersrisico, de klap die de horeca krijgt? Of zijn we als samenleving vergeten wat solidariteit is?

Mijn kroegje blijft. Ik ben behoudend, ik had en heb nog reserve. Niet veel meer, maar ik overleef. Ik moet wel. Als eenmanszaak ben je hoofdelijk aansprakelijk. Dus faillissement betekent 80.000 euro eigen geld weg. En geen recht op WW natuurlijk. Ik vind wel een manier om m’n zaak overeind te houden. Maar het steekt hoe de pijn van deze crisis verdeeld wordt. En dat ondernemers als Yip zonder weerwoord de bruine kroeg dood mogen verklaren.

Onrendabele bedrijven help je natuurlijk niet. Aldus Yip, en onze minister van Economische Zaken. Jammer dat ik geen multinational ben. Dan mag ik met de belastingdienst afspraken maken over mijn belastingpercentage. Want Nederland is een belastingparadijs. Maar niet voor het eigen MKB. U weet wel, het gedeelte van de economie waar innovatie en banengroei plaatsvindt.

Wilt u graag met een verontwaardigd vingertje naar een kroegbaas wijzen? Maak er eens een praatje mee. En prijs u gelukkig dat u niet in zijn of haar schoenen staat.

Draagt u een kroeg een warm hart toe? Ga dan ook eens op een dinsdag- of woensdagavond rond 19.00 uur een drankje doen. Nu het nog kan. Want met dit kabinetsbeleid heeft elke stad volgend jaar nog maar één bruine kroeg. Een museum.

Wiljan de Jong

Café Domkop, Utrecht

PS: Heb je in de zorg aan het bed van coronapatiënten gestaan? Dan staat er in café Domkop een gratis drankje voor je klaar.