Ik beken: ik krijg niets mee van de Olympische Spelen. Vorig jaar was ik offline toen de Tour in Utrecht startte, dit jaar mis ik de fenomenale bovenbenen van onze Dafne en onze Tom. Maar goed, voor een mooie vakantie en linksboven in het scherm van m’n telefoon de mededeling ‘Geen service’ heb ik wat over. Zei ik tegen haar maar dat dacht ik dus niet. En dat begin ik nu te voelen. Geen flits, geen snapshot, he-le-maal níets heb ik nog gezien. Goed, onze Jeroen mag de driekleur dragen, onze Yuri houdt van een drankje of wat, en onze Tom moet nog één keer de eer laten aan het afzwaaiende achterwerk van het paard Cancellara, maar dat zijn allemaal dingen die ik gelézen heb, niet gezien.
Vakantie is leuk, maar het internet in de Franse Drôme lijkt uit het prehistorische Fanny Blankers-Koen-tijdperk te komen. En dan onze ‘camping aire naturelle’ (zo’n camping uit hetzelfde tijdperk, waar de voorzieningen bestaan uit een waterpomp, een poepkuil, een rafelige waslijn en geen stroom): het klinkt uitermate gezond voor een doorgedigitaliseerde Randstedeling als ik. Even eruit, even de boel de boel, even helemaal niks. ‘Helemaal niks’ is het geworden. U zegt ‘luxepaard’? Prima, deert me niet. Ik hunker inmiddels naar een te uitvoerige Studio Sport-uitzending over onze Dafne en wel of geen make-up, een meditatief kwartiertje in het kikkerbad met onze Kromo en een driedelige documentaire over wat onze volleybal-dames eten.
Terwijl ik een handwasje doe bij de waterpomp, mijmer ik verder. De dagen duren lang hier en nu ik er over nadenk… Ik weet geeneens meer welke dag het is. Erger: ik weet niet meer wanneer onze Dafne de finales 100 en 200 meter gaat winnen! In een loom tempo hang ik de was aan de lijn. Ik laat het zeer het zeer maar zijn, het gemis het gemis en ik haal m’n schouders op.
“Als je maar thuis bent voor dat standbeeld van haar op de Neude wordt onthuld joh,” fluistert ze in m’n oor.
2 Reacties
ReagerenGeheel offline tijdens de vakantie blijf ik toch het prettigst vinden. Geen nieuws en geen gedoe. Gewoon naar buiten kijken of het mooi weer wordt verdwalen met de auto zonder navigatie dat is echt het ultieme vakantie gevoel!
Jos, ik heb zelf ervaren dat het voor geheel “rural” Frankrijk geldt.