Geachte beheerders van Broese moet blijven,
De Facebookpagina heeft al 1754 likes en is daarmee een succes. En ja, ook ik vind dat er een boekhandel van het formaat Broese moet blijven bestaan in Utrecht (en voerde daarom samen met het Dichtersgilde actie op Gedichtendag, waar Jeroen Wielaert voor het Radio 1-journaal verslag van deed. De vraag die helaas ‘boven de markt’ hangt, is: Is er nog wel ruimte voor zo’n boekhandel, in wat traditioneel gezien niet echt een boekenstad blijkt te zijn?
Bastiaan Bommeljé van Bijleveld denkt dat het door de in Nederland schrikbarend snel om zich heen slaande ontlezing komt. Dat geloof ik niet; het is in elk geval niet alleen de reden waarom Broese niet meer bestaat. Er wordt wel degelijk gelezen, maar niet meer uit van die papieren dingen met een omslag. De boekenverkoop is ingestort omdat het grootste marktsegment, de middenklasse, zich niet meer intellectueel verbonden voelt met het boek (iets wat het gevolg is van een falend talenonderwijs).
En wees eens eerlijk: Broese heeft het er in de Selexyz- en Polare-jaren soms zelf naar gemaakt. De winkel, ooit een trots boekenpaleis vol… ja, vol boeken, werd meer en meer een Witte Prijzenhal, een witgoedhandel met hier en daar een stapel boeken. Daarvoor is die vaste boekenprijs nooit bedoeld geweest, die vaste boekenprijs was bedoeld om de voorraad op peil te houden, zonder een te groot risico te hoeven lopen. Niet om alleen stapels bestsellers (met recht van retour) neer te leggen. De gemiddelde boekenkoper kan die stapeldingen ook wel via internet laten thuisbezorgen.
Mocht Broese terugkeren… wat dan? Hebben jullie daar al aan gedacht? Wordt het pand bij de Stadhuisbrug dan opnieuw een boekhandel, of komen de leesbrillen, de potjes honing en de puzzels van de Dom gewoon terug? Blijft de ‘belevenis’ centraal staan? Ik mag hopen van niet. Voor een belevenis ga ik wel ergens anders heen. Maar het voeren van een groot assortiment is een dure aangelegenheid, dus de nieuwe eigenaar van een eventueel Broese zal een fikse reserve moeten inbrengen om de opstartfase te overleven. Is zo iemand te vinden?
De Facebookactie is deels gestoeld op melancholie, op weemoed over vervlogen tijden, toen we allemaal met een boekje in een hoekje zaten. Ik wil die tijd ook terug. Maar is dat realistisch? De tijd zal het leren; ondertussen blijf ik met jullie hopen. Maar het meest van alles hoop ik dat de boefjes van ProCures een weliswaar niet ernstige, maar wel vervelende pijn achter hun oogballen voelen, elke keer als ze de boekenwereld weer een streek willen leveren.
Met een hartelijke groet,
Chrétien Breukers
Chrétien Breukers (1965) is dichter en publicist. Sinds 2000 woont hij Utrecht, een stad waar hij een grote liefde voor heeft opgevat. Hij schrijft regelmatig een open brief voor DUIC.
7 Reacties
ReagerenIk heb niet het gevoel dat ProCures de oorzaak is van deze sluiting.
Wat een lulkoek! Geen papier meer willen lezen? En aan Broese mankeerde nogal wat? De zaken die in de angstwekkende verhalen naar voren kwamen heb ik niet kunnen constateren en ik kwam regelmatig bij Broese. Een witteprijzenhal? Belachelijk! Geef ons heden onze Broese terug.
In de schaduw van de essentie van een boekhandel (een distributiekanaal voor schrijvers en uitgevers van boeken) wisten veel boekwinkels een reputatie op te bouwen als “goede selectie”, “schatkamer” of “behulpzaam”.
Maar wat als je essentie op maar liefst twee cruciale aspecten structureel afbrokkelt ? Men leest tegenwoordig aanzienlijk minder vanaf papier en de distributie verdwijnt ten dele en de rest verschuift naar on-line. Dan heb je als “handel” helaas het nakijken.
Dat gold voor platen- en cd/dvd-winkels en ook voor videotheken, reisbureaus, bankfilialen, kortom: voor alles wat niet per se een noodzakelijk en letterlijk “aantastbaar” product verhandelt.
Dergelijke (groot)handelaars proberen dan nog snel hun essentie bij te sturen, door te stellen dat ze “geen boeken verkopen, maar verhalen verspreiden” of van de aanschaf “een totale beleving” maken. Goed bedoeld, maar meestal levert dit te weinig op om als groot geheel te overleven, of is het al te laat omdat een nieuwe lichting ondernemers dat idee al in geschikte kleinschalige vorm heeft toegepast.
Want nostalgie en curiosa blijven ons herinneren aan de voorbije en knusse hoogtijdagen van zo’n product. Sommige liefhebbende ondernemers slagen er in om zich daarmee staande te houden. Maar je kan er geen grootse economie meer op bouwen.
Uiteindelijk resteren slechts drie sectoren in een winkelcentrum. Welke ? Turf maar eens hoeveel zaken aan de Oudegracht van Wed tot Neude géén meubels, kleren of vreten verkopen…
Broese moet blijven, marktplaats moet weg ! H&S
Selexyz was een hal vol bestsellers, meer niet. Dat is geen lulkoek; daarnaast is het een lelijk woord, lulkoek.
De ware oorzaak is niet dat er niet meer gelezen zou worden (van papier) maar dat Broese/Selexyz/Polare langzaam maar zeker een soort grote Ako is geworden met tijdschriften, geschenken, spelletjes, brillen en kubieke meters Saskia Noort. Maar als je een speciaal boek zocht was het er niet, en -erger- kon je het ook niet de volgende dag thuis op de mat ontvangen maar moesten er altijd een paar dagen over heen gaan. Dan maar bestellen bij Bol.com. Of naar Bijleveld.
Lulkoek: Selexyz was een hal vol bestsellers, meer niet. Dat is geen lulkoek; daarnaast is het een lelijk woord, lulkoek.
De schappen staan vol literatuur. Om te schrijven, de hal vol bestsellers…, ook lulkoek.
Overdrijven is aandachttrekkerij. Lulboek schrijvers zijn media geilen mannen.
Een beetje minder gebakken lucht a.u.b.