Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. Zij doen dit geheel op hun eigen manier en durven alles te zeggen. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Wat vinden de mannen van het vertoonde spel? Wie waren de uitblinkers? En wat vinden de mannen van bestuurlijke keuzes die gemaakt worden? Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.

FC Utrecht is er niet in geslaagd om de halve finale van het bekertoernooi te behalen. In de eigen Galgenwaard werd op een pijnlijke manier met 1-4 van SV Spakenburg verloren. Pep en Frans zijn nog steeds doodziek van de nederlaag, hopen dat dood vogeltje Aleksandar Rankovic vertrekt en hebben een transferadvies voor technisch directeur Jordy Zuidam.

“Iedereen die FC Utrecht een warm hart toedraagt heeft nog nooit eerder zo’n rampweek meegemaakt”, zo begint Frans. “Na de overwinning op Sparta was iedereen in de hosannastemming en hadden we alles in eigen hand. Het kan helaas snel gaan in de voetbalwereld, want na twee schandalige en pijnlijke nederlagen is er nu weer een crisistijd aangebroken.” Pep reageert voor het eerst op zijn broer. “Als supporter zijn we na een nederlaag zelden zo ziek geweest. Aanvankelijk leek het erop dat de Spakenburgse visverkopers ons verrotte kibbeling hadden verkocht. Achteraf is toch de verliespartij de oorzaak geweest van mijn ziekteverschijnselen. Als je nu terugdenkt aan de wedstrijd word je namelijk weer ziek, zwak en misselijk als supporter.”

Honderd keer verloren

De uitschakeling in de beker komt in een illuster rijtje met pijnlijke verliespartijen. Pep gaat daarom dieper in op de nederlaag. “Dit is de grootste deceptie uit de geschiedenis van de club. In een uitverkochte Galgenwaard is de club op alle fronten afgetroefd door een amateurploeg. Enkele weken geleden knikkerde FC Utrecht nog op fraaie wijze AZ uit de beker. Dat is achteraf allemaal voor niks geweest.” Frans reageert. “Een eventuele overwinning heeft er ook geen moment ingezeten. Als je op deze manier honderd keer tegen Spakenburg had gespeeld, had FC Utrecht ook honderd keer verloren.”

Koffers pakken

Een opvallende afwezige tijdens de wedstrijd tegen Spakenburg was trainer Michael Silberbauer. Hij zat vanwege ziekte thuis. Pep denkt dat zijn afwezigheid de basis van het verlies was. “De twee assistenten, die de honneurs mochten waarnemen, zouden per direct moeten vertrekken. Zelden hebben er bij onze club zulke dode vogeltjes aan het roer gestaan. Aleksandar Rankovic en Twan Scheepers zaten toe te kijken als twee makke lammetjes die zich naar de slachtbank lieten leiden. Rankovic mag zelfs de veters van de trainer van Spakenburg nog niet strikken. Trainer Chris de Graaf heeft twee marathons langs de zijlijn gelopen. Hij heeft zijn team naar de overwinning geschreeuwd en gaf zichtbaar energie aan zijn ploeg. Dat wil iedereen zien.”

Houten Klaas en tante Sjaan

Pep is nog niet klaar met het spuien van kritiek. “Het aller pijnlijkste was dat Silberbauer een dag later in een emotieloos filmpje zijn excuses namens de club maakte. Die man lag ziek op bed en heeft twee keer zijn afstandsbediening door de televisie gegooid. Moet hij dan excuses maken? Waarom staan Mike van der Hoorn, Jens Toornstra, Sean Klaiber of Mark van der Maarel niet op? Deze club mist een absolute leider en dat kan Jordy Zuidam kwalijk worden genomen. Onze ‘houten Klaas’ Mike van der Hoorn en het oude wijf ‘tante Sjaan’ Klaiber zijn het levende bewijs dat Zuidam moet stoppen met het terughalen van oude uitgerangeerde bekenden. Ze verdienen allemaal een dik salaris, maar presteren niks en dragen geen enkele leidinggevende verantwoordelijkheid!”

Huilen en betalen

Het verlies tegen Spakenburg was niet de enige pijnlijke nederlaag van afgelopen week. Vrijdag werd in de slotminuten ook nog met 1-2 van Fortuna Sittard verloren. Een tweede deceptie volgens Frans. “De wedstrijd tegen Fortuna deed pijn aan de ogen. De spelers konden een kater wegspoelen en het publiek weer voor zich terugwinnen, maar er werd wederom hopeloos gefaald. Het seizoen is nog niet verloren, maar het vertrouwen van het publiek is de club voorlopig kwijt. Het is erg triest voor Frans van Seumeren. Jaar na jaar stopt hij vermogens in de club en telkens wordt hij teleurgesteld. Ook aan het einde van deze maand zal hij weer huilend het salaris van de spelers over moeten maken.”

Nadat er veel gezegd en geschreven is over FC Utrecht wil Pep nog kort voortuit kijken. “De club zal de rug moeten rechten. Toch moeten ook de supporters er weer achter gaan staan. Waar de spelers geen collectief vormen, doen de supporters dat wel. Het seizoen is nog niet verloren!”