Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. Zij doen dit geheel op hun eigen manier en durven alles te zeggen. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Wat vinden de mannen van het vertoonde spel? Wie waren de uitblinkers? En wat vinden de mannen van bestuurlijke keuzes die gemaakt worden? Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.

Het was een week met dubbele gevoelens voor veel FC Utrecht-supporters. Afgelopen zondag won FC Utrecht met 1-0 van directe concurrent NEC, maar vlak daarvoor kondigde clubheld Mark van der Maarel zijn voetbalpensioen aan. Pep en Frans zien hierdoor een clubicoon verdwijnen, maar beseffen dat het de juiste beslissing is.

“De Francesco Totti van Stadion Galgenwaard stopt ermee”, zo begint Pep. “De vergelijking tussen Van der Maarel en de Italiaanse spits gaat uiteraard niet om de voetbalkwaliteiten, maar om de mate van loyaliteit. In het hedendaagse voetbal is het niet meer gebruikelijk dat een speler zijn hele leven voor één club speelt. Zeker in het geval van Van der Maarel is het heel erg knap dat hij met beperkte kwaliteiten toch 388 wedstrijden voor FC Utrecht heeft gespeeld.’’

Altijd terug knokken

Ook Frans vindt de prestaties van Van der Maarel in de Domstad indrukwekkend. “Mark heeft hier vijftien jaar rondgelopen en iedere zomer haalde de desbetreffende technisch directeur een vervanger voor zijn positie. Toch knokte Van der Maarel zich altijd terug in het elftal. Mede door zijn unieke werklust en vechtersmentaliteit heeft hij bij de supporters een gunfactor ontwikkeld. Toch is het wel tijd om zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. De kwaliteiten waar hij het van moet hebben, namen de afgelopen jaren af. Daardoor kwam de beperkte voetballer steeds vaker in hem naar boven. Elk jaar vocht hij zich terug, maar nu is de koek echt op.”

Ook Pep denkt dat het afscheid voor alle partijen de juiste beslissing is. Toch ziet hij een stukje clubidentiteit afbrokkelen. “Gezien zijn professionaliteit gaat FC Utrecht hem missen. Van der Maarel heeft hier genoeg tegenslagen beleefd, maar nooit hardop geklaagd. In goede en slechte tijden is hij er voor de club geweest. Hij is altijd heel erg loyaal gebleven en nam onophoudelijk de tijd voor supporters. Dat maakt hem voor deze generatie voetballers een bijzondere jongen.”

Job Lijffijt

Het aanstaand afscheid van een clubicoon is binnen Utrecht echter niet het enige onderwerp van gesprek. Voorafgaand aan de wedstrijd tegen NEC was er een indrukwekkend eerbetoon georganiseerd. Pep kreeg hierbij kippenvel over zijn hele lichaam. “Zondagmiddag was het precies tien jaar geleden dat Job Lijffijt overleed. Lijffijt was jarenlang portier bij het supportershome van de club en een harde kern supporter van het eerste uur. De club wordt door ons geregeld vervloekt, maar dat zo’n man tien jaar na dato met spandoeken, vlaggen, leuzen en vuurwerk nog wordt herdacht, is om stil van te worden.”

Ondanks het aangekondigde afscheid van Van der Maarel en het unieke eerbetoon aan een overleden supporter werd er ook gewoon gevoetbald. FC Utrecht moest afrekenen met directe concurrent NEC. Pep heeft zich veel geërgerd. “De eerste helft was voor niemand leuk om naar te kijken. Er werd door beide ploegen veel balverlies geleden en geen enkele speler wist de juiste oplossing te vinden. Vooral Marouan Azarkan en Zidane Iqbal hebben geen knikker geraakt, maar Othmane Boussaid spande de irritatiekroon.”

Om het spel van de Belgische vleugelaanvaller samen te vatten grijpt Pep terug naar een voetbalmoment in de eerste helft. “Aan de rand van het veld leed Boussaid zeer dom balverlies. Hij probeerde deze actie te verbloemen door een super opvallende schwalbe te maken. De tegenstander en scheidsrechter gingen hier niet in mee en speelden rustig door. Na wat steunen, kreunen en hinkelen trok hij al snel een sprintje alsof er niks was gebeurd. Een jochie dat liever jankt dan meeverdedigt en zijn tegenstanders kaarten aan probeert te naaien, heeft in Utrecht niks te zoeken. Dit nare trekje moet er echt bij hem uit.”

Een prachtige, scherpe, snelle en strakke voorzet

Het toneelspel van Boussaid was voor de broers slechts het smetje van een prachtige middag. FC Utrecht won van NEC en Frans zag misschien wel de mooiste goal van het Utrechtse voetbalseizoen. “In de tweede helft werd er goed gevoetbald en de supporters werden zelfs getrakteerd op een heerlijke goal. Een prachtige, scherpe, snelle en strakke voorzet van Souffian El Karouani werd perfect afgemaakt door Sam Lammers. Door die goal zijn er goede zaken gedaan en mogen we blijven dromen van de vijfde plek.”