Utrecht, stad van tomeloos groot opleidingsaanbod. Maar hoe de afgestudeerde aan de slag komt is meestal zijn of haar privé probleem, en niet dat van de school. Veel opleidingen zwaaien hun studenten feestelijk uit zonder verder contact. Die weten echt niet waar het jong talent werkt na twee jaar. Of rondhangt. Laat staan na tien jaar of zo.

Ruimte voor verbetering. We kunnen inspiratie opdoen in San Francisco, waar de accreditatie echt menens is. Ooit bezocht ik daar een opleiding, opgezet door mijn toenmalige baas, de Utrechtse ondernemer Eckart Wintzen: Ex’pression.

Jongens met staartjes werden er geluidstechnicus of bereidden zich voor op een multimedia carrière.

Bewijs dat afgestudeerde werkt

De opleiding was nieuw in Californië indertijd, en moest voldoen aan vele criteria. Die overstegen de eisen aan de gevestigde instituties. Je moest bijvoorbeeld kunnen aantonen dat studenten twee jaar na afstuderen nog werkten in het vak dat zij bij Ex’pression leerden. Zo niet, dan betekende dat een minpunt voor het voortbestaan van de school. Dus de school had er heel veel belang bij dat afgestudeerden goed aan de slag kwamen.

School biedt sollicitatietraining

De extra ambitie leidde niet alleen tot doordachte en regelmatig aangepaste lesprogramma’s en voortdurende controle op de motivatie van de student. Maar ook was grondige sollicitatie-voorbereiding nodig, van cv maken tot coaching voor gesprekken. Daaraan werkte een hele afdeling. Sommige bedrijven hadden op de school ook een plek waar ze vroeg met studenten in contact konden komen. Dat werd allemaal niet gedaan door goedwillende docenten, maar door mensen die van werving en selectie hun vak hadden gemaakt. En die de branche in kwestie goed kenden.

Het gebeurt daar nog steeds op die manier, te zien op de site van SAE Ex’pression.

Talent Meets Top

In Utrecht zien we wel initiatieven die deze kant opgaan. Maar we hebben nog wel een hele weg te gaan. Wij kennen al een paar jaar Talent Meets Top, waar scholieren en studenten een (halve) dag meelopen in bedrijven die zij interessant vinden. Die bedrijven melden zich aan, omdat ze behoefte hebben aan nieuwe, jonge krachten.

Slim verbinden op Viltjesavond

Utrecht kent verder ‘Viltjesavond’, bedacht door een paar enthousiaste pas afgestudeerden. Het werkt zo: studenten van creatieve opleidingen pitchen bij een echt reclamebureau op een opdracht voor een echte klant. De student die wint, gaat aan die opdracht werken bij het bureau.

De Utrechtse bureaus leren zo jong talent kennen. De opleidingen profiteren van feedback op de competenties van hun afgestudeerden.

En de UDB ziet natuurlijk vooral een mooi voorbeeld van slim verbinden.

Aankomend juristen pleiten

De aanpak is vast ook toepasbaar op andere sectoren. Misschien in een iets andere vorm. Ik zie aankomend juristen pleiten. Technici meedenken met installateurs die zonnepanelen moeten installeren. Bestuurskundigen (en/of psychologen?) pitchen op de manier waarop de gemeente burgers kan betrekken bij het ontwikkelen van het centrum aan de Jaarbeurszijde.

We hoeven immers niet te wachten op die harde eis die Ex’pression heeft voor zijn voortbestaan. Je kunt het ook doen omdat het direct nuttig is, en leuk tegelijk.

Het bierviltje blijft

Is dit serious gaming? Of moet dat gamen vooral een digitaal hulpmiddel worden bij werving en selectie? Voordeel van de fysieke ‘viltjesavond’ is in ieder geval dat je dat viltje ook nog kunt gebruiken om er gewoon een glas bier op te zetten. Dat helpt vast ook om het ijs te breken tussen student en potentiële werkgever.

Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board