Steeds meer buitenlanders wonen en werken in de stad. Ze komen inmiddels uit de hele wereld. Sommigen blijven hier. Anderen behoren tot de internationale nomaden, die voor werk of studie op stap zijn.
Die nomaden leren heus snel fietsen, maar zij weten ook vrij zeker dat ze een keer zullen vertrekken. Zij willen dus dat hun kinderen niet teveel hinder hebben van al dat verhuizen. De jeugd moet hier en elders direct kunnen aanschuiven. Daarom kiezen die mensen voor een internationale school.
Schoolgebouw al te klein
Utrecht heeft dat inmiddels begrepen. Want, een internationale school in Utrecht? Het was even een lastige beslissing, omdat velen niet wilden geloven dat we zo’n school echt nodig hadden. Nu, een paar jaar later, is het oorspronkelijke gebouw aan de Notenbomenlaan echter alweer te klein. Er blijken namelijk veel meer gegadigden dan gedacht.
Volgend jaar gaat de school verhuizen naar een groter gebouw. In Transwijk, niet ideaal voor veel ouders. Transwijk ligt vaak buiten de route van huis naar werk, en ook nogal ver van sportvelden etcetera. Zelfs in de nieuwe behuizing zullen de leerlingen naar een ander gebouw moeten voor bepaalde lessen. Maar het gaat dan ook om een tijdelijke oplossing.
Top-onderzoekers krijgen kinderen
Naar een nieuwe plek wordt inmiddels hard gezocht. Zo’n school geldt dus ook als vestigingsvoorwaarde voor bedrijven die met name in het Science Park zitten, rond de Universiteit. De internationale onderzoekers die hier graag komen werken, krijgen immers ook gewoon kinderen. Daar sta je niet zo bij stil, als het gaat over baanbrekend internationaal onderzoek.
Schoolplein als dorpsplein
De ervaring met de school leert ons hoe we het onze internationale populatie naar de zin kunnen maken. De ouders wisselen op het schoolplein heel veel informatie uit. Niet alleen over hun kinderen maar ook over andere zaken. Voor een expat is het leven in Utrecht immers niet meteen gesneden koek. Het schoolplein fungeert dus tevens als dorpsplein.
En wordt bij het nieuwe gebouw daarom zelfs gedeeltelijk overdekt.
Er zijn wel algemene websites voor expats, maar er is nog weinig specifiek nieuws over Utrecht.
Veel mensen in onze stad spreken vlot Engels met de buitenlanders, die hen aanspreken. Maar de weg naar het museum staat nog gewoon in het Nederlands. Net als de tekstbordjes bij het tentoongestelde. En hoe kom je erachter welke film er draait? Of waarover die zwarte Piet discussie nu eigenlijk gaat?
Utrechts nieuws in andere talen
Kortom, we moeten harder nadenken hoe we die taalbarrière voor onze gasten slechten. Want Utrechts leren zal er echt niet voor iedereen in zitten.
Het goede nieuws is dat DUIC, de krant die u nu leest, al in een vergevorderd stadium is met plannen voor nieuwsvoorziening in andere talen. Er worden gesprekken gevoerd met relevante partijen om tot een gedegen businessplan te komen en er circuleert zelfs al een Engelstalige proefversie. Ik merk dat velen het belang van zo’n expatDUIC inzien. Een Franstalige versie tijdens Le Grand Départ zou een mooie start kunnen zijn, en ook daaraan werkt DUIC achter de schermen.
Gastvrij en goed geregeld
Komend jaar genieten we van een tijdelijke invasie van buitenlanders rondom De Tour. Misschien kunnen studenten journalistiek onder professionele leiding van DUIC zich eens het hoofd breken over de nieuwsverschaffing aan die mensen? Samen met studenten van het University College? Die weten immers alles van onwennig acclimatiseren, ze maken het zelf aan den lijve mee.
Een klein duwtje van de Economic Board Utrecht zou helpen. Die kan iets op de rit zetten. Internationaliseren moet immers van twee kanten komen. Gastvrij en goed geregeld lijkt me een mooie werktitel voor dat project.
4 Reacties
ReagerenDe kop van het artikel “Utrecht, die internationale stad” wordt helaas wat betreft het openbaar vervoer door vervoerder Q-buzz/U-OV absoluut niet waargemaakt.
In de stadsbussen komt het allereerst bij herhaling voor dat de stem voor de halte-aankondiging niet de juiste haltenaam weergeeft.
Vaak wordt al bij een halte-stop de haltenaam van de daarop volgende halte omgeroepen.
Is al verwarrend voor de autochtone Utrechter. Laat staan voor de internationale bewoners en toeristen.
Belangrijker aandachtspunt, binnen de kaders van de koptekst van het artikel van Trude Maas, is het volgende.
Aan Q-buzz/U-OV heb ik vrijwel meteen na hun start in Utrecht al de suggestie gedaan om de aankondigings/omroeptekst aan te passen aan de internationale samenstelling van de Utrechtse bewoners en gasten i.v.m. diverse evenementen.
Goede voorbeelden in dit verband zijn Amersfoort en Den Haag.
In Den Haag is de omroeptekst uitstekend en wat mij betreft 1 op 1 te gebruiken in de bussen en tram van Q-buzz/U-OV.
De tekst in Den Haag luidt:
“Volgende halte, next stop, (naam van de halte)”
Hopelijk ben ik niet de enige pleitbezorger hiervoor.
Een Engelstalige versie van deze Utrechtse krant zou geweldig zijn! De meeste internationals die in Utrecht wonen krijgen locale nieuws via via, of dat door Facebook groepen (Expats Utrecht, bijv.) of blogs of tijdens expat Meetups of dergelijke gebeurt.
Trouwens, als het kan, zou ik de Engelstalige versie van deze krant graag ontvangen zodat ik die kan delen met andere expats via de grootste Facebook groep voor expats in Utrecht (d.w.z. “Expats Utrecht” met 3600+ leden).
Voor internationale communicatie, Frans, maar eventueel ook andere talen, zou ik graag van dienst willen zijn.
Met vriendelijke groet,
Cora Bastiaansen
Vertaler met een groot netwerk
Geachte mevrouw Maas,
Mooi en nuttig pleidooi, maar de blik van de Utrecht Development Board is helaas veel te eenzijdig gericht op grote organisaties.
De Nederlandse vreemdelingen en arbeidswetgeving maken het voor MKB ondernemers vrijwel onmogelijk om talentvolle buitenlanders (buiten EU) makkelijk en tegen een redelijke prijs naar Utrecht te halen.
Wellicht heeft de universiteit voldoende politieke invloed om de problemen voor expats gemakkelijk op te lossen. U dient zich te realiseren dat een MKB ondernemer die een expat naar Utrecht laat komen aan dezelfde eisen moet voldoen als die grote universiteit.
Assher bereidt wetgeving voor om talentvolle ondernemers naar Nederland te halen. De inkomens eisen zijn dermate hoog dat al dat talent aan Nederland voorbij zal gaan. Of stel dat een van uw expats zelfstandig ondernemer wil worden, kan deze zich dan garantstellen voor een winst die groot genoeg is om hier te blijven? U zult van een koude kermis thuis komen.
Nederland heeft dermate strikte arbeidswetgeving dat Utrecht het kan vergeten om voldoende talent van buiten de EU aan te trekken om een centrum voor start ups gericht op nieuwe digitale formules en diensten of innovatieve producten te worden.
Dat baart mij zorgen.