Wie in Utrecht leeft, leeft op een tijdbalk. We worden van moment naar moment gestuurd. Verdwijnt er een stip aan de horizon, dan maken we er zo weer eentje bij: Vrede van Utrecht 2013 – de start van de Tour de France – 2015 – stationsgebied gereed – 2030. En kende je deze al: 2 juni 2022, de viering van de 900^ste verjaardag van de stad. Mijlpaal na mijlpaal: Utrecht heeft haar blik op oneindig.

Met mijn blik op oneindig loop ik van mijn huis in Lombok naar de stad, de buggy voortduwend waar mijn zoon van twee in zit. We passeren de moskee (gereed in 2014) en de nieuwbouwappartementen op de Kop van Lombok (verkoop nu gestart). We steken het Westplein over en ik vraag me af wanneer dat eens aangepakt gaat worden. Kan mijn zoon dan al fietsen of heeft hij dan net zijn brommerrijbewijs?

Ik ben gelukkig niet de enige die dat denkt, want binnenkort komen er vrolijke groenbakken van stadsboeren uit Lombok en er staat een paviljoen voor bezinning op het plein. Een mooie tegenstrijdigheid: een plek om even stil te staan op dit drukke verkeersplein.

Ik loop door de donkere en onprettige tunnel – wanneer komt hier een eind aan? – en kom uit bij de fietsenstalling op het Smakkelaarsveld. Wat gaat hier gebeuren nu de bibliotheek hier niet komt? Moeten we nu weer jaren wachten voordat hiervoor de plannen zijn, of is dit het moment dat de gemeente Utrecht eens stil gaat staan bij het heden? Dat er ruimte wordt geboden voor de tussentijd, ingevuld door initiatiefnemers zoals De Makelaars van de Tussentijd of een van de andere Utrechtse Ruimtemakers, een netwerk van burgers en ondernemers die net als ik proberen het Utrecht van nù wat mooier te maken. Met kleurrijke, creatieve en sportieve initiatieven brengen zij weer leven op troosteloze plekken in de stad. CU in 2014!

Ergens op de tijdbalk van Utrecht staat ook nog de Catherijnesingel ingepland. We kunnen straks, net als in Amsterdam, uren varen over de grachten van Utrecht. Voorlopig lopen we over bouwplaten langs bonkende buizen. Nog even doorlopen en dan zijn we in de stad.

In 2030 dient alles klaar te zijn. Een prachtig nieuw stationsgebied met veel groen en water. Mijn zoon is dan 16 jaar oud. Hij zit dan nog op de middelbare school en is bijna toe aan zijn eindexamen. Gelukkig kan hij als student dan eindelijk van deze mooie stad genieten. Laten we er dan wel vanuit gaan dat we de omwegen, bouwputten en dreunende machines tegen die tijd niet zo zat zijn dat we de stad hebben verruild voor het stille platteland.

Bregje Deben

Nieuw Utrecht

In deze reeks columns over de stad nemen leden van de vereniging Nieuw Utrecht bij toerbeurt de pen ter hand.

Meer weten over Nieuw Utrecht? Ga naar de website volg ons op Facebook.