Artur is zes jaar geleden begonnen als wijkveger voor de gemeente Utrecht. Zijn werkzaamheden variëren van prullenbakken legen en stoepen schoonprikken tot straatwerk en groenwerk. Artur doet dit werk met veel trots en passie. “Dit werk ligt goed bij mijn karakter. Ik ben graag fysiek bezig en vind het fijn om buiten te zijn. Daarnaast kan ik bij deze baan lekker vroeg beginnen, wat ik heel prettig vind.” Zijn werkdagen beginnen om zeven uur ’s ochtends. “Dan is er nog niemand op straat en kan ik rustig mijn werk doen.”

Volgens Artur zijn er weinig mensen die dit soort werk nog willen doen. “Ze denken namelijk allemaal dat het vies is. Maar je bent hartstikke goed beschermd. Er is een wasserette, je krijgt beschermende kleding en je kan naar kantoor wanneer je iets wil bespreken of als iets je dwars zit. Je staat er niet alleen voor.” Daarnaast is het ook het stukje contact met de bewoners wat Artur voldoening geeft. “Je praat met de bewoners zodat je weet wat er leeft, waar de problemen zitten. Ik stel ook regelmatig vragen aan mensen. Zo kan ik ook weer dingen doorgeven op kantoor.” Het werk wat Artur doet, wordt dan ook gewaardeerd. “Ik krijg niet veel bedankjes, maar ik heb wel eens fanmail gekregen. Gewoon dat mensen zeiden van wat fijn dat de wijk nu zo schoon is.”

Toch is het werk soms een race tegen de klok. De hoeveelheid afval is fors toegenomen. Artur vertelt: “Vijf jaar geleden lag er niet zoveel zwerfafval naast de container en kon ik alles wat er wel naast lag tijdens mijn gewone werk doen. Nu kan ik dat niet meer combineren. Ik kwam elke dag zo moe thuis dat ik al om vijf uur in bed lag. Nadat ik heb aangegeven dat het teveel werd, is het werk beter gecentraliseerd waardoor iedereen zijn eigen taak heeft. Het aanbod van afval is momenteel gewoon veel te groot. En het blijft allemaal mensenwerk om het op te ruimen.”

Het valt Artur op dat als hij op straat bezig is mensen zich soms anders gedragen. “Een beetje hetzelfde gevoel als wanneer een politieauto naast je staat. Dan kom ik op het station en zie ik mensen driftig hun sigaret in de prullenbak weggooien, terwijl ik weet dat ze dat normaal ook niet doen.” Maar er zijn ook mensen die zich niks van hem aantrekken en afval alsnog op de grond gooien. Artur: “Het is nooit leuk als ik bezig ben dat mensen dan juist dingen gaan neergooien. Ik heb een keer op eigen initiatief een aantal ochtenden sigaretten op de grond met mijn handen weggehaald. Ik zie mensen dan wel kijken hoor. Dan hoop ik wel dat een roker daar iets mee doet als je een beetje een hart hebt. Zo probeer ik mensen na te laten denken over wat je achterlaat.”

Artur is ervan overtuigd dat de meeste mensen netjes zijn. Toch heeft het volgens hem te maken met een stukje aandacht en bewustzijn over vuil. Hij geeft een voorbeeld over de dozen van Ikea. Artur: “Dan zie ik mensen naar de container gaan met al die dozen nadat ze iets in elkaar hebben gezet, maar dan blijkt het niet in de container te passen. Dan krijg je hele taferelen, of ze laten de dozen gewoon liggen.” Artur geeft hierbij handige tips: “Pak gewoon een mesje en snijd de dozen even klein. Maak het jezelf makkelijk. Prop zakken niet te vol. Zorg gewoon dat alles in de container past. Het is bewustzijn van vuil. Als je weet dat het gaat stormen, waarom zou je dan je karton op straat zetten? Denk over dat soort dingen wat meer over na. Leef op straat zoals je thuis ook leeft.”

Utrecht ons schone stadsie!