Allemaal Utrechters - Julieta Talamoni: ‘In Buenos Aires was het de norm om niet op te vallen’ | De Utrechtse Internet Courant Allemaal Utrechters - Julieta Talamoni: ‘In Buenos Aires was het de norm om niet op te vallen’ | De Utrechtse Internet Courant

Allemaal Utrechters – Julieta Talamoni: ‘In Buenos Aires was het de norm om niet op te vallen’

Allemaal Utrechters – Julieta Talamoni: ‘In Buenos Aires was het de norm om niet op te vallen’
Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht.  Deze keer: Julieta Talamoni (24) uit Argentinië.

Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht.  Deze keer: Julieta Talamoni (24) uit Argentinië.

Paspoort:
Naam: Julieta Talamoni
Geboortedatum: 02-03-1994
Land: Argentinië
Plaats: Buenos Aires
Levensmotto: ‘Glimlach elke dag naar iemand’
Aantal mensen met (uitsluitend) een Argentijns paspoort in Utrecht in 2017: 26 (bron: Basisregistratie Personen/BRP

 

Het gesprek van het jaar 2002 in Argentinië was zonder twijfel de bruiloft van Máxima Zorreguieta en prins Willem Alexander. De Argentijnse kon het niet droog houden bij een muzikale uitvoering van de Argentijnse tango – wat prachtig! Het Europese kikkerlandje dat nog maar weinigen kenden, stond nu pontificaal op de kaart. Julieta Talamoni (24) was toen zeven, maar herinnert zich het goed. Ook dat haar vader niet veel later een baan kreeg aangeboden in dat kikkerlandje.

“Mijn ouders dachten er al lang over om uit Buenos Aires weg te gaan, omdat er een gevoel van onveiligheid heerste. Iedereen ging daarom overal met de auto naartoe. Mijn broertje, zusje en ik werden dan ook altijd met de auto naar school gebracht. In je eentje naar de supermarkt gaan was geen optie en dure sieraden moest je verbergen als je tóch de straat op ging. Het was de norm om niet op te vallen.”

Julieta’s ouders gingen eerst samen op vakantie naar Nederland om een indruk te krijgen van het leven daar. “Ze waren meteen verliefd”, zegt Julieta. “Je kon lopen waar je wilden en op de fiets naar het werk. Ook bleken de werkdagen veel korter dan in Argentinië. We zagen mijn vader soms alleen op zondag – dat zou nu veranderen.”

De familie emigreerde in 2003, Julieta was toen negen. Ze hadden een huis gevonden in Nieuwegein, dat bij aankomst al volledig gemeubileerd bleek te zijn: een welkomstcadeau van de collega’s van haar vader. De buren waren ook direct hartelijk. Julieta weet niks meer van het eerste jaar. “Ik heb geloof ik delete gedaan, omdat het moeilijk was. De eerste weken heb ik blijkbaar gehuild en gekrijst tot mijn ouders zich afvroegen of ze wel de goede keuze hadden gemaakt. Het is allemaal goed gekomen, natuurlijk.”

Bevoorrecht
Julieta heeft Spaans gestudeerd en geeft sinds een jaar les op een Utrechts lyceum. Voor haar afstudeeronderzoek naar gespreksvaardigheid kreeg ze de Onderwijstalentprijs 2017. Ze woont in een studio in Nieuw Engeland en houdt van Utrecht. “In Spanje bezoek ik ook het liefst de kleine steden – liever Girona dan Barcelona.”

In 2015 was Julieta een paar maanden in Argentinië. Vanuit een nieuw perspectief zag ze hoe anders de leefstijl in Buenos Aires nog steeds is. Bijzonder: er kwam een reünie met haar oude klasgenootjes van de basisschool. “Tijdens hun studie hebben ze erg zware, lange dagen gemaakt – elke dag met de auto vroeg weg en laat thuis. Maar ondanks hun enorme cv’s, komen ze moeilijk aan een baan.” Julieta heeft haar oud-klasgenoten niet al te veel over haar leven in Nederland verteld. “Dankzij de emigratie ben ik nu een bevoorrecht mens… maar niet iedereen heeft de mogelijkheid om weg te gaan.”

In Argentinië voelde Julieta zich thuis en te gast tegelijk; ze was ‘die Nederlander’ en de gesprekken gingen altijd eerst over Máxima en voetbal. In Nederland is ze juist ‘de Argentijn’. Dat vindt ze wel leuk. “Ik ben trots op mijn afkomst. Maar ach, wat is identiteit? Je bouwt die zelf op, door verschillende dingen mee te nemen van de plekken waar je in je leven komt. Ik heb tijdens mijn studie drie maanden in Oxford en drie maanden in Alicante (Spanje) gewoond, ook dat maakt me tot wie ik ben.” In Utrecht kan Julieta zichzelf zijn. “Dat laat de stad toe. Dat zie je bijvoorbeeld goed in de Kanaalstraat, waar ik elke zondag boodschappen doe. De diversiteit die je daar ziet, is verrijkend voor de stad.”


Jezelf of iemand anders aanmelden voor Allemaal Utrechters? Dat kan! Bekijk welke nationaliteiten er al zijn geweest in het rijtje hieronder, en mail naar redactie@duic.nl.

Deze landen zijn de revue gepasseerd:
Afghanistan, Argentinië, Aruba, Australië, Bangladesh, België, Bolivia, Brazilië, Bulgarije, Canada, Chili, China, Colombia, Curaçao, Denemarken, Duitsland, Ecuador, Engeland, Estland, Ethiopië, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, India, Indonesië, Irak, Iran, Italië, IJsland, Japan, Jemen, Liberia, Litouwen, Macedonië, Marokko, Mexico, Nicaragua, Noord-Ierland, Oostenrijk, Peru, Polen, Portugal, Roemenië, Rusland, Senegal, Sierra-Leone, Spanje, Suriname, Syrië, Tadzjikistan, Taiwan, Thailand, Tsjechië, Tunesië, Turkije, Venezuela, Verenigde Staten, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zuid-Soedan en Zwitserland.

1 Reactie

Reageren
  1. Fred Nuwenhuis

    wat een leuk interview, ken de familie, hebben zich goed aangepast aan ons kikkerlandje.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).