Jolande Uringa zal niet een tweede termijn als raadslid werken voor de ChristenUnie in stadhuis van Utrecht. Ze wil zich concentreren op haar maatschappelijke carrière bij het Leger des Heils, maar kijkt positief terug op haar raadswerk.

“Volgens mij was ik een jaar of achttien toen ik betrokken raakte bij de ChristenUnie. Ik had het met de paplepel ingegoten gekregen; mijn ouders waren zeer maatschappelijk betrokken en hebben altijd op de (voorloper van de) ChristenUnie gestemd. Zo is het balletje gaan rollen.

Rond die tijd solliciteerde ik voor de functie van secretaresse bij het vrouwenplatform van de partij, Inclusief heette dat toen. Ongeveer drie jaar later, toen ik in Utrecht Taal en Cultuurstudies ging studeren, reageerde ik op een vacature voor stagiair voorlichting voor de fractie van de ChristenUnie in de Tweede Kamer. Het leek me reuze interessant om daar ervaring op te doen. Daar ben ik aan het werk gegaan en voor mijn masteronderzoek ben ik afgestudeerd bij de Tweede Kamer.

Die Tweede Kamer was nooit een doel op zich voor mij, maar na de nationale verkiezingen van 2006 verdubbelde de partij het aantal zetels van drie naar zes. Ik ben toen fulltime aan de slag gegaan als woordvoerder van drie Kamerleden, onder wie Arie Slob. Dat heb ik ruim vier jaar met veel plezier gedaan. Maar na zo’n tijd achter de coulissen – soms letterlijk, bijvoorbeeld bij Pauw en Witteman – vond ik het wel mooi geweest.”

Achter de coulissen vandaan

“Als woordvoerder bereidde ik me op alles voor. Op een gegeven moment dacht ik dan ook: ik zou dit ook zelf kunnen gaan doen. Toen ik een kans kreeg in de gemeentepolitiek, heb ik die dus met beide handen aangegrepen. Dat is me tot nu toe heel goed bevallen. Ik voelde me nooit geroepen om beroepspoliticus te worden, maar de gemeenteraad leek me leuk. Ik woon al lang in Zuilen, ben betrokken bij de buurt en heb dagelijks te maken met dingen waarvan ik denk dat ze beter kunnen.

Het meest memorabele moment van mijn tijd als raadslid was toen de Visie Religieus Erfgoed werd aangenomen. Dit college schafte bij aanvang van deze termijn de ‘Kerkenregeling’ af, waarmee kerken met een Gemeentelijke Monumentenstatus subsidie kregen van de gemeente voor onderhoud van hun gebouw. Het kostte ons twee jaar lobbyen, netwerken en bijeenkomsten organiseren om de niet-christelijke partijen aan boord te krijgen. Wij vonden dat er een Visie Religieus Erfgoed moest komen voor kerkenstad Utrecht, met het oog op de leegstand van deze gebouwen in de toekomst.

Dit najaar werd ons voorstel aangenomen. In de eerste instantie leek het onderwerp kansloos en we hebben op het punt gestaan om op te geven. Voor sommigen leek het alsof we iedereen weer elke zondag richting de kerk wilden hebben. Er werd mij gezegd dat we ons zullen moeten neerleggen bij een seculiere staat – dat soort onzinnige reacties – terwijl ik net zo seculier ben als ieder ander in de gemeenteraad. Mijn punt ging niet over de religieuze bijeenkomsten die in de kerk plaatsvinden, maar over de kerken zelf, die soms lastig te herbestemmen zijn. Nu ligt er toch een breed gedragen visie, die ons mooie religieuze erfgoed beschermt zodat we er nog lang van kunnen genieten.”

Een vrouw bij de ChristenUnie

“Binnen de ChristenUnie zijn de vrouwen over het algemeen minder actief dan de mannen. Van alle raadsleden is een kwart vrouw. Dat is te weinig, we doen het wat dat betreft niet zo best. Veel vrouwen bij de ChristenUnie werken wel, maar parttime. Terwijl de man fulltime werkt. Mijn man en ik werken beiden niet fulltime, allebei hebben we een dag per week vrij om bij onze dochter te zijn. Er is trouwens nog een op komst, maar ik denk dat een carrière en kinderen goed samen kunnen gaan.

Ik heb me vrijwel altijd veilig gevoeld tijdens mijn werk. Het dossier prostitutie heeft wel wat stof doen opwaaien; tijdens een discussie in een volle zaal werd me door een prostituee verweten dat ik sowieso tegen seks ben omdat ik bij de ChristenUnie zit. Dat je zo in een frame wordt gezet en op die manier bejegend wordt, is vervelend. Het had ook niets te maken met de 99 procent van de vrouwen die onvrijwillig in de prostitutie is beland. Als je niets inhoudelijks meer te zeggen hebt, is het natuurlijk makkelijk om maar iets te schreeuwen.

‘Je doet je best voor een beter leefklimaat, maar nog zijn er mensen die er met de pet naar gooien’

De rol van een politicus kan vrij marginaal voelen, dat vond ik gek om te merken. Na je een avond lang ingezet te hebben voor de verkeersveiligheid bijna van je sokken gereden worden, bijvoorbeeld, is een soort deceptie. Je besteedt je tijd aan het neerzetten van een beter leefklimaat, maar nog zijn er mensen die er met de pet naar gooien. Je hebt elkaar nodig om een fijne samenleving te zijn. Uiteindelijk moet het ook echt uit mensen zelf komen om er voor elkaar te zijn en de stad iedere dag een beetje mooier te maken.”

Verschillen en overeenkomsten

“Ik vind het belangrijk om betekenisvol werk te hebben en zou dan ook willen dat ik zowel mijn maatschappelijke als mijn politieke carrière kon blijven najagen. Helaas gaat dat niet. Ik ben naast raadslid manager Communicatie en Public Affairs bij het Leger des Heils. We zijn verantwoordelijk voor onder andere het onderdeel textielinzameling, waarbij een hele hoop werk komt kijken: lobby, strategie, contracten. We hebben nu tien eigen winkels maar dat aantal moet toenemen tot 25. Daar leg ik me de komende tijd op toe.

Ik vind het ergens jammer dat ik stop. Het was een ervaring voor het leven. Het is leerzaam om achter dingen te komen die je blij maken, maar ook om dingen te zien waar je misschien wel gedemotiveerd of verdrietig door raakt. Wat ik ook altijd heb gewaardeerd aan de Utrechtse raad, is dat er echt wordt samengewerkt. Een schril contrast met Den Haag en sommige gemeenteraden in andere steden, waar de verschillen breed worden uitgemeten – hier kijken we vooral naar de overeenkomsten. Die zijn er tussen alle partijen op verschillende punten wel, bijvoorbeeld op het gebied van duurzaamheid.

Voor de komende verkiezingen hoop ik dat de ChristenUnie het goed doet en dat lijsttrekker Maarten van Ooijen niet alleen in de raad komt te zitten. Het is lastig te voorspellen, omdat ook de PVV en Denk meedoen. Onze achterban is stabiel maar het politieke landschap kan wel veranderen. Ze zullen niet per se op die partijen gaan stemmen, maar misschien wel hun stem anders uitbrengen dan normaal om andere partijen uit de wind te houden.