De VVD vreest dat 2013 een jaar wordt van stagnatie. Grip krijgen op de financiële situatie en het slanker maken van de gemeentelijke organisatie is een belangrijke opdracht waarvoor het linkse Utrechtse college zichzelf had gesteld. Volgens de VVD meldt het college in de gisteren gepresenteerde begroting echter dat de omvang van de gemeentelijke organisatie in 2013 slechts beperkt zal afnemen. Daarmee staat een grote bezuinigingsopdracht op losse schroeven.

Bij de voorjaarsnota vlak voor de zomer had het college al investeringen voor auto en openbaar vervoer geschrapt om tekorten binnen het project Stationsgebied mee te dekken en noodzakelijke bezuinigingen ‘doorgekopt’ naar 2015 en verder. Nu dreigen volgens de VVD dus verdere, nieuwe tekorten omdat de gemeente er niet in slaagt om slanker te worden, terwijl de bezuinigingen daarvoor op papier wel zijn ingeboekt. Op subsidies wil het college pas met ingang van 2014 bezuinigen en het hanteert dan een kaasschaafje van nog geen 2 procent, stelt de partij. De VVD constateert dat echte keuzes ontbreken. Eerder toonde een raadsonderzoek aan dat er geen zicht is op wat subsidies opleveren voor de stad en de Utrechters, terwijl er zo ongeveer 150 miljoen per jaar aan wordt uitgeven. Fractievoorzitter Kees Geldof: ‘De VVD acht keuzes wel hard noodzakelijk, omdat anders 2013 niet alleen een verloren jaar dreigt te worden, maar ook een heel duur jaar, waarvan de rekening nog gedurende lange tijd betaald zal moeten worden.’

Een verschraling van de stad dreigt, volgens de VVD, waarbij noodzakelijke investeringen niet worden gedaan. De partij verwijst naar de herstructurering van het Westplein die al op de lange baan is geschoven en aan de Catharijnesingel die niet helemaal af wordt gemaakt. Geldof: ‘Ik zie nogal wat sleetsheid in de begroting en in het beleid. Het achterstallig onderhoud aan bijvoorbeeld wegen en bruggen loopt op. Investeringen voor auto en openbaar vervoer zijn geschrapt. Slanker maken van de organisatie lijkt te gaan stagneren, maar we zien geen koerswijziging of keuzes van het college om het tij te keren. Men lijkt het allemaal te accepteren. Juist nu is een hervormingsagenda nodig. Niet doorschuiven, maar aanpakken moet het devies zijn, maar daar vinden we in de begroting niet veel van terug.’