Aan het begin van de Voorstraat zit nu ruim dertig jaar beddenwinkel Nachtleven. De zaak zat onder meer op de Amsterdamsestraatweg en daarvoor ook een tijdje op de Oudegracht. Ergens begin 1900 begon Nachtleven onder de naam ‘Van Luijn Bedden’. Inmiddels is dat meer dan honderd jaar geleden en staat de vierde generatie in de winkel. DUIC sprak Jonathan van Luijn: binnen nu en een paar jaar is hij de nieuwe eigenaar van dit Utrechtse beddenbedrijf.

De letters ‘Nachtleven’ op de gevel van het imposante bakstenen pand met de grote gebogen etalages zijn niet te missen. Bij alleen het horen van de naam zou je even kunnen denken dat het iets te maken heeft met uitgaan en stappen, maar één blik in de etalages zegt al genoeg. De houten, opgemaakte bedden zien er uitnodigend uit. Eenmaal binnen staan er nog meer houten modellen, met over het algemeen wat strakkere ontwerpen. “Dat is wel een beetje ons unique selling point”, zegt Jonathan.

In de winkel staan vooral wat kleinere merken. “We hebben ook grote merken, zo zijn we ook een Auping Studio Store, maar het liefst hebben we een klein merk uit Griekenland, Duitsland, Bosnië, maar ook uit Nederland en België.”

Zijn vader is nu nog de eigenaar, maar Jonathan neemt het van hem over. “Ik zag van jongs af aan de winkel al als iets voor mij”, zegt hij. Zijn ouders zeiden dat hij vooral moest doen wat hij leuk vond. “En daar is dit uitgekomen. Daar ben ik heel blij mee.” Soms krijgt hij het er wel een beetje benauwd van. “Het is natuurlijk een grote winkel: met personeel, leaseauto’s, een huur. Dat is soms echt wel spannend.” Maar er zijn vooral heel veel leuke dingen, vindt hij. “We hebben hele leuke klanten met uiteenlopende beroepen.” Jonathan wijst naar een muurschildering, gemaakt door de Utrechtse kunstenaar Jeroen Hermkens. “Die heeft hij in ruil voor een matras gemaakt.”

‘Handelen zit in mij’
Jonathan heeft, hoe kan het ook anders, zijn hele leven al een goed bed. “Vroeger was dat altijd wel grappig”, zegt hij. “Als ik ging logeren met vriendjes of vriendinnetje, wilden ze vaak bij ons langskomen. De meeste kinderen hadden thuis namelijk een derderangs doorschuivertje; een oud matras van een broer, zus of hun ouders. Bij ons was dat dan een oud showroom-matras. Ze sliepen altijd lekker.” Zelf heeft hij nu een aluminium bed dat hij helemaal elektrisch kan verstellen. “Dat hadden mijn ouders vroeger ook en wilde ik nu ook.”

Voor hem is een bed iets anders dan voor de meeste mensen. “Aan de eettafel hadden we het vroeger over of er nog bedden verkocht waren. Of mijn ouders hadden het over een nieuw model. Ik vond het altijd al heel gaaf om naar m’n vader toe te gaan als hij in de winkel was. Het had gewoon wat. Verkopen en een beetje handelen zit ook in mij. Vroeger bouwde ik spelcomputers om en stond ik daarmee op markten. Ik verkocht alles wat los en vastzat.”

“En een bed is toch een product waar iedereen van houdt”, gaat hij verder. “Er zijn maar weinig mensen die niet van slapen houden. Sterker nog: bijna geen. En als dat wel zo is, dan is er meestal iets aan de hand. In je slaapkamer gebeurt meer dan alleen slapen. Een slaapkamer is best wel intiem. De meeste mensen laten hun nieuwe bed niet aan hun vrienden zien. Dat is echt iets voor jou en je partner, of voor jou alleen. Het is anders dan je nieuwe tv, bank of barbecue. In je bed kom je tot rust en denk je na.”

Lepeltje lepeltje
In tegenstelling tot sommige andere beddenwinkels, bezorgt Nachtleven zelf de bedden bij de klanten thuis. “We besteden dat niet uit: dat past niet bij ons. Dat doen we gewoon zelf, want dan heb je tijdens de aflevering nog tijd om de puntjes op de i te zetten.” Zelf bezorgt Jonathan ook regelmatig. “Dan ben ik de verkoper geweest en de bezorger. Mensen kunnen zo thuis ook nog wat vragen stellen, dat is ook wel belangrijk.” Zo kan hij ook bij de technische kant van het bed nog even helpen. “Ik zet de bedden vaak in elkaar en weet dus hoe ze in elkaar zitten. Dat heeft zijn voordelen.” En een bed bezorgen is nooit saai. “Je komt bij mensen thuis en gaat rechtstreeks door naar de slaapkamer. Een plek die best wel privé is.”

Een van de dingen die mensen in een beddenwinkel doen, is natuurlijk de matrassen even uitproberen. “Ze gaan op hun manier liggen. Dan stel je je wel kwetsbaar op en moet je het ijs zien te breken. Dat is bij iedereen weer anders.” Het contact met allerlei verschillende mensen vindt Jonathan een van de leuke dingen. “De een heeft er volledig maling aan: een stel ging waar ik bijstond lepeltje lepeltje liggen en maakte er grapjes over. Maar je hebt ook klanten die het een beetje spannend vinden. Die moet je rustig behandelen en een aantal keer weglopen.”

Veel van de klanten zijn jonger dan Jonathan had verwacht. “Een jaar of vijftien geleden had ik dat niet zo ingeschat.” Hij dacht toen dat de klanten van zijn ouders vooral mensen uit Bilthoven of met een huis bij Wilhelminapark waren, maar dat blijkt niet te kloppen. “Het zijn vooral veel jonge mensen die hun eerste echte mooie bed gaan kopen. Dat vind ik leuk om te zien en dat is bemoedigend.” Over de toekomst maakt hij zich geen zorgen. Hij denkt dat winkels zoals die van zijn familie gewaardeerd zullen blijven worden. “Een matras even zien, voelen en er advies over krijgen. Onze generatie is daar juist nog wel gevoelig voor. We houden van iets unieks en bijzonders, spullen en winkels met een verhaal. Daar geloof ik in.”