In de rubriek Utrechts Verenigingsleven maken we kennis met een van de vele verenigingen uit de stad. Utrecht heeft verenigingen in allerlei soorten en maten, de hoogste tijd om die eens te leren kennen.

Badminton een campingsport? Dat is het allesbehalve, vinden de leden van badmintonvereniging DVS Koto-Misi in Hoograven en Kanaleneiland. Adriana Groening, Kimsang Ly en Sabine Nauta houden van de snelheid en techniek die er bij de sport komt kijken. Maar bovenal houden ze van de gezelligheid van hun vereniging, die dit jaar 60 jaar bestaat.

Dit jaar viert de club haar 60-jarige bestaan met allerlei toernooien en activiteiten. Zo organiseerden Sabine, Kimsang en Adriana al een feest in het café van de sporthal in Hoograven voor (oud-)leden, vrienden en supporters. Voor die gelegenheid trok Adriana een levensgroot shuttle-pak aan. Het pak mocht ze lenen van Badminton Nederland, de organisatie van het NK en het jaarlijkse Yonex Dutch Open. Daar is de shuttle altijd de mascotte.

“De vereniging begon ooit als een vriendenclubje”, zegt Kimsang. “En van het een kwam het ander.” Sabine: “Mensen zijn betrokken bij de club. Dat is heel leuk om te zien.” Adriana: “De vereniging kan alleen maar draaien door vrijwilligers.”

Wist je trouwens dat badminton de snelste racketsport ter wereld is? Een shuttle kan een snelheid van ruim 400 kilometer per uur halen. Ter vergelijking: een tennisbal ruim 250 kilometer per uur. En ja, dan hebben we het natuurlijk wel over de slagen van professionele spelers.

Van 4 jaar tot senior

In Hoograven is er op deze maandagavond zowel training voor recreanten als competitiespelers in de sporthal. Die eerste groep staat onder leiding van Wim en Paul, beide al tientallen jaren lid. “Ze hebben hart voor de club”, zegt Adriana. De competitiespelers aan de andere kant van de zaal worden getraind door een betaalde trainer. “Hij is een professional”, zegt Kimsang. Wie competitietraining volgt, betaalt daar dan ook wat meer voor.

Na de training zijn de velden vrij om wedstrijdjes op te spelen. Iedereen die wil, kan daarbij aansluiten. De vereniging heeft ruim 200 leden. De leeftijden variëren van 4 jaar tot senioren. Alle niveaus zijn welkom. Een hechte sportclub maak je met elkaar, vinden ze.

Geluksgevoel

Geïnteresseerden mogen twee keer gratis meetrainen. Zo begon het een paar jaar geleden ook voor Adriana en Kimsang. Beide voelden direct een klik met de sport. “Ik voelde me daarna echt gelukkig”, zegt Adriana. “Hiervoor gaf ik jarenlang duikles in Thailand. Ik had niet verwacht dat ik datzelfde geluksgevoel ooit weer zou voelen bij een sport.”

Kimsang: “Ik had van tevoren geen goed beeld van wat badminton precies inhoudt. Tijdens de eerste proefles was ik direct verliefd op de sport. Sindsdien ben ik verslaafd. Ik leer elke dag meer. Het is meer dan heen en weer slaan. Het is een tactisch en strategisch spel waar heel veel technieken in zitten.” Sabine: “Het is een fysieke en uitdagende sport. Veel mensen vinden het uiteindelijk vermoeiender dan ze van tevoren dachten.”

Sabine is sinds dat ze acht was op de badmintonvelden te vinden. Tijdens haar studie in een andere stad even niet meer, maar toen ze terug naar Utrecht verhuisde was de keuze snel gemaakt. “Ik liep drie jaar geleden de zaal in en kende driekwart van de mensen nog. Het was meteen weer gezellig en leuk.”