In de rubriek Utrecht Volgens spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaardvragen over het leven in Utrecht.

De Ierse David Harte (36) staat deze zomer met zijn Ierse teamgenoten op de Olympische Spelen. Op 27 juli speelt Ierland de eerste wedstrijd tegen België. Hoewel David op de Spelen uitkomt voor Ierland, maakte hij in 2010 zijn debuut als international in het Nederlandse hockey. Hij verhuisde op zijn 22e naar Utrecht en begon bij de Biltse SCHC. Twee jaar later maakte hij de overstap naar SV Kampong Hockey. De doelman won met Kampong onder andere al de Euro Hockey League en werd meerdere keren landskampioen. Ook in mei dit jaar won Kampong voor de ogen van duizenden fans de landstitel. 

Hoe was het om opnieuw landskampioen te worden?
“Het was waanzinnig. En dan werden we ook nog eens kampioen voor een thuispubliek van ongeveer 6000 man, een blauwe zee van supporters. Het was bijzonder om dat moment met de hele club te kunnen delen. Je doet het voor de supporters, maar ook voor het hele team en de staff. We hebben samen een stukje geschiedenis geschreven.”

Hoe gaan de voorbereidingen op de Olympische Spelen?
“Het was een druk programma de afgelopen weken, maar het gaat goed. We zijn onder meer op trainingsstage geweest in Noord-Frankrijk: in Lille. Daar trainden we elke dag urenlang. Ook speelden we twee oefenwedstrijden tegen Frankrijk.”

Tekst loopt door onder de foto

Heb je zin in de Spelen?
“Parijs wordt heel gaaf. De laatste keer dat Ierland op de Olympische Spelen hockeyde, was in 2016. Daarvoor was het zelfs 1908. Van het team waar ik in 2016 in Rio de Janeiro speelde, zijn er nu weer twee jongens bij. Dit keer wil ik de tijd nemen om in de dagen voor de eerste wedstrijd ook te genieten van die Olympische droom. In 2016 was ik aanvoerder en heb ik toen niet alles kunnen doen wat ik wilde. Ik heb in Brazilië te weinig plezier gemaakt. Dat ga ik nu anders doen. Daar spelen mijn ervaring en mijn leeftijd nu ook een rol bij natuurlijk.”

Het zijn de eerste Spelen sinds je vader bent geworden. Hoe voelt dat?
“Dat is erg bijzonder. Mijn twee dochtertjes en mijn vrouw komen kijken. Verder zijn er veel vrienden en familie uit Ierland bij. Parijs is toch een stuk dichterbij dan Rio de Janeiro. In 2016 was ik nog een jonge, niet getrouwde man zonder kinderen. Ik heb nu een andere blik dan toen. Nu heb ik de mogelijkheid om het met mijn gezin te delen. Mijn oudste dochter is vier. Ik wil haar laten zien dat als je een droom hebt, je daar achteraan moet gaan. Het kan en het is mogelijk. Als vader speel je niet alleen voor jezelf, maar voor je hele gezin. Dat doe ik met trots.” 

Hoe kijk je naar de eerste wedstrijd tegen België?
“De loting is niet in ons voordeel geweest. In de eerste drie dagen spelen we tegen hele goede teams. Naast België, staan ook Australië en India op het programma. Het is een zware loting. Maar wij zijn fighting Irish: we gaan er alles aan doen en zullen alles geven. In eerste instantie spelen we in één week vijf topwedstrijden tegen de top van de wereld. Het is belangrijk dat we consistent blijven spelen.”

Tekst loopt door onder de foto

Wat staat er na de Olympische spelen op het programma?
“Een vakantie naar Rhodos met mijn gezin. Daarna begint de voorbereiding op het nieuwe seizoen met Kampong.” 

Heb je het nog naar je zin bij Kampong?
“Ik heb voor nog een seizoen bijgetekend. Na komend seizoen zien we het wel. Whatever will be, will be. Kampong hoort bij de top van Europa en is de grootste hockeyvereniging van Nederland. We hebben hier de beste velden en faciliteiten. Ik maak al lange tijd met veel plezier deel uit van dit team. Naar Utrecht komen om te hockeyen en te leven was een van de beste beslissingen ooit.”

En in Utrecht?
“Utrecht voelt als thuis. Mijn twee prachtige dochters zijn hier geboren en ik ben hier getrouwd met Lynn. Zij komt uit Noord-Ierland. Utrecht is ons home away from home. Het is af en toe wel zwaar zonder onze families en inner circle uit Ierland, maar Lynn en ik zijn een echt team. Samen hebben we ons door de coronaperiode heen geslagen. Het heeft ons sterker gemaakt als stel. Ik ben de Utrechters dankbaar voor deze mooie periode van mijn leven. Zonder hockey zaten we misschien wel in een ander land. Ik wil niet alleen in Utrecht blijven voor de hockey, maar ook als mens. Het is een prachtige stad met veel geschiedenis. We zijn trotse Utrechters geworden.”

Wanneer was je voor het eerst in Utrecht?
“Samen met mijn oude coach en broer ging ik in de zomer van 2010, in augustus, een drankje doen op de Neude. Het was avond en er waren veel mensen. Ik dacht dat de Neude al mooi was, maar de rest van de oude binnenstad was nog veel mooier. Wat een sfeer.”

Was is jouw favoriete plek in Utrecht?
“Dat is het Wilhelminapark. Die plek betekent veel voor mij, maar ook voor mijn vrouw. Tijdens corona woonden we 200 meter van het park vandaan. Het is de plek waar we elke dag met de baby kwamen. Het park doet me een beetje aan Ierland denken: een knusse plek met veel groen, dieren en water. Dat geeft je als Ierse mand in Nederland een fijn gevoel. In het Wilhelminapark heb ik in veel fases van mijn leven gezeten. Ik kwam er al als jongen van 22 om een biertje te drinken. Nu kom ik er met mijn kinderen. Je ziet er elke dag andere mensen en andere culturen.”

Utrecht is…
“…een klein dorp. Tegen mijn moeder zeg ik altijd dat het een hidden gem (verborgen juweel, red.) is.”