Een studententeam in de Topdivisie: Het volleybalsprookje van USV Protos | De Utrechtse Internet Courant Een studententeam in de Topdivisie: Het volleybalsprookje van USV Protos | De Utrechtse Internet Courant

Een studententeam in de Topdivisie: Het volleybalsprookje van USV Protos

Een studententeam in de Topdivisie: Het volleybalsprookje van USV Protos
Het hoogste herenteam van studentenvolleybalvereniging Protos komt volgend seizoen uit op het tweede niveau van Nederland. Foto's: Sven de Koe
Het losbandige studentenleven combineren met noemenswaardige sportieve prestaties, het lijkt schier onmogelijk. Dat het wél kan, bewijst het vlaggenschip van Utrechtse Studenten Volleybalvereniging Protos. Na twee promoties op rij komt Heren 1 volgend seizoen uit in de Topdivisie, het op één na hoogste landelijke volleybalniveau.

Het losbandige studentenleven combineren met noemenswaardige sportieve prestaties, het lijkt schier onmogelijk. Dat het wél kan, bewijst het vlaggenschip van Utrechtse Studenten Volleybalvereniging Protos. Na twee promoties op rij komt Heren 1 volgend seizoen uit in de Topdivisie, het op één na hoogste landelijke volleybalniveau.

Het is tegen achten op een regenachtige donderdagavond als de eerste spelers van Heren 1 binnendruppelen bij Sportcentrum Olympos aan de Uppsalalaan in Utrecht. Het seizoen is zo goed als afgelopen, maar over een half uur staat er nog een oefenwedstrijd op het programma. Gehuld in rood-blauwe trainingspakken schudden de teamleden elkaar bij binnenkomst lachend de hand. Hier en daar wordt een sigaretje gerookt. De sfeer is gemoedelijk.

‘Na trainingen en wedstrijden is er ruimte voor een overwinningsbiertje, en daar blijft het vaak niet bij’

Een echt studententeam, zo op het eerste gezicht. Jonge gasten die het goed met elkaar kunnen vinden. Een team dat wekelijks bij elkaar komt om een gedeelde passie te beoefenen: volleybal. Op bedenkelijk niveau, zou je zeggen. Maar schijn bedriegt. De volleyballers van Protos Heren 1 staan hun mannetje in de zaal en mogen zich vanaf september bewijzen op het tweede niveau van Nederland. Het hoogste niveau waarop een studentenvolleybalteam ooit gespeeld heeft.

Succesvolle campagne

Dat heeft de ploeg te danken aan twee uiterst succesvolle seizoenen achter elkaar. In 2018 werd het kampioenschap gepakt in de tweede divisie. Met slechts één verliespartij in een heel seizoen had de ploeg weinig te duchten van de tegenstanders. Drie wedstrijden voor het einde van de competitie was de buit al binnen. Promotie naar de eerste divisie volgde.

Afgelopen september trapte Heren 1 de campagne 2018/2019 af. “Eerlijk gezegd zonder verwachtingen”, vertelt aanvoerder en spelverdeler Lasse Jonker (22) aan een tafeltje in de entree van het sportcentrum. “Wij, de spelersgroep, wisten niet wat ons te wachten stond. Bernie had er meer vertrouwen in. Die riep tijdens de voorbereiding al dat we bij de eerste drie zouden eindigen.”

Bernie heet eigenlijk Bernard Schoonbeek, is 53 jaar oud en al vijf jaar trainer van het eerste team van Protos. Hij knikt genoegzaam als Lasse terugblikt op de voorbereiding van het topseizoen dat achter hen ligt. “Ik had er destijds inderdaad al veel vertrouwen in”, legt hij uit. “Ik had via via wat informatie over onze tegenstanders verzameld en een top 3-notering zat er in mijn ogen al vanaf het begin van het seizoen in.”

Kampioensperikelen

En Bernie kreeg gelijk. Na een stroeve start in de competitie sloot de ploeg de eerste seizoenshelft af als lijstaanvoerder. “Het team begon te draaien en we bleven maar winnen”, beschrijft Lasse. “Toen kwam het besef dat promotie, en zelfs het kampioenschap, binnen handbereik lag. Misschien waren het de zenuwen, maar door een dipje na de winterstop hebben we die eerste plek niet vast weten te houden. De tweede plek is desondanks een prestatie van formaat.”

‘We hebben door het hele land laten zien hoe goed we kunnen volleyballen. Sneek, Hoogeveen, Ootmarsum: overal’

Tot op het laatste moment waren de heren van Protos in de race om het kampioenschap. “Het was een topseizoen”, vertelt Bernie trots. “We hebben door het hele land laten zien hoe goed we kunnen volleyballen. Sneek, Hoogeveen, Ootmarsum: overal. Het geheim van dit team? Een hele hechte groep. En hele simpele afspraken.” Daar is Lasse het mee eens. “We gaan voor elkaar door het vuur, houden ons aan gemaakte afspraken en zijn niet bang om elkaar aan te spreken op fouten.”

Veranderende samenstelling

Die simpele regels en afspraken zijn volgens beide heren erg belangrijk. Met name omdat het team elk jaar te maken heeft met veel wisselingen binnen de selectie. De regels van de club zijn streng wat betreft de samenstelling van de selectie. Minimaal 80 procent van de leden moet student zijn. Spelers die dat niet meer zijn, moeten binnen één jaar na hun afstuderen weg, dus is het team continu aan verandering onderhevig. Gemiddeld gaan er zo’n 4 spelers per seizoen weg.

En dat vraagt om een plan van aanpak, weet ook Bernie. “Met dit plan zijn we vijf jaar geleden begonnen, toen we nog derde divisie speelden”, vertelt hij. “Sindsdien hebben we met 34 verschillende spelers gespeeld in een team van 12 jongens. Hoe zorg je dan voor continuïteit in het team? Je zet een simpel spelletje neer, met simpele regels. Iedereen weet dan precies wat er moet gebeuren.”

Volgens aanvoerder Lasse Jonker(nummer 5 op de foto) vormt de hechtheid van het team de basis van het succes

En zo kon het gebeuren dat een studententeam de weg omhoog vond, ondanks alle verleidingen die het studentenleven met zich meebrengt. Lasse: “We spelen op zodanig hoog niveau dat je vrijdagavond wel rekening moet houden met de wedstrijd van zaterdag. Iedereen begrijpt dat je fit moet zijn om te winnen. Die verantwoordelijkheid heb je dus ook naar de rest van het team.”

Is er dan helemaal geen ruimte voor studentikoziteit? “Natuurlijk wel”, lacht Lasse. “Na trainingen en wedstrijden is er ruimte voor een overwinningsbiertje. En daar blijft het vaak niet bij. Dan zijn we evengoed een beetje een bierteam. We blijven toch een studentenvereniging. Gezelligheid na inspanning staat redelijk hoog in het vaandel.”

Uitdaging

Nu de promotie een feit is, staan de volleyballers van Heren 1 voor een flinke uitdaging. Niet verzuipen op het tweede niveau van Nederland. “De kunst is om niet al te bang te zijn voor het niveau van de tegenstanders”, vindt Bernie. “Er zullen wedstrijden zijn waarin we binnen een uur de hal uitgeslagen worden, figuurlijk dan. De grootste uitdaging is om na een paar verliespartijen lekker door te blijven spelen.”

Om te zorgen dat het seizoen geen lijdensweg gaat worden, zijn er de nodige voorbereidingen getroffen. De selectie is al rond, evenals de staf. Het team gaat drie keer per week trainen en gaat aan de slag met krachttrainingschema’s. Enkel een sponsor ontbreekt nog, maar daar wordt hard naar gezocht.

Aan een voorspelling voor komend seizoen durven beide heren zich wel te wagen. Achtste, denkt Lasse. Optimistisch als altijd meent Bernie dat een zevende plaats mogelijk moet zijn. Of een van hen beschikt over een goedwerkende glazen bol, weten we volgend seizoen pas. Het volleybalsprookje van Protos is in ieder geval nog niet ten einde.

1 Reactie

Reageren
  1. Tjark

    Zeker niet de eerste keer dat een studententeam op dit niveau speelt én niet het hoogstspelende studententeam ooit. Donitas uit Groningen speelde ooit eredivisie met enkel studenten…

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).