Aan de voet van de Domtoren is in de Servetstraat een rijk versierde 17e-eeuwse poort te vinden. De poort geeft toegang tot een tuin met de naam Flora’s Hof.

Boven in de poort wordt het wapen van de provincie Utrecht vastgehouden door twee leeuwen, met daaronder het jaartal 1634. Binnen is rechtsachter in de hoek, op een tegeltableau, de afbeelding van het bisschoppelijk paleis te zien. Dat paleis stond op deze plek en werd gebouwd in de veertiende eeuw.

Het gebied om het paleis werd begrensd door de Servetstraat, het Domplein, het Wed, de Lichte en de Donkere Gaard. Hier resideerden de bisschoppen van Utrecht en de straatnamen Lichte Gaard en Donkere Gaard herinneren nog aan de tuinen (gaarden) rond het paleis van de bisschop.

Na de Reformatie en het overlijden van de laatste aartsbisschop Frederik Schenk van Toutenburg in 1580, verloor het paleis zijn functie. Het gebouw heeft daarna verschillende bewoners gehad, maar vanaf 1618 verbleef de militaire gouverneur van de provincie, graaf Ernst Casimir van Nassau, in het voormalige Bisschopshof. Voor hem werd het paleis ingrijpend verbouwd en werd de toegangspoort gebouwd in de Servetstraat; vandaar het wapen van de provincie Utrecht boven de poort.

Bloemkwekerij

Toen Jan de Beijer in 1744 de tekening maakte, overgebracht op het tegeltableau, werd het Bisschopshof particulier bewoond. In 1795 deed het dienst als kazerne voor de Franse soldaten en daarna ging het pand snel achteruit. In 1803 werd het afgebroken en werd het terrein verhuurd aan een bloemenkweker, die het de naam Flora’s Hof gaf. Tot 1934 heeft er een bloemkwekerij in de Flora’s Hof gezeten. De laatste eigenaar heette Th.J. van Gendt en zijn naam staat prominent in de poort op de foto tegen de zuidwand. Daarna gebruikte de afdeling Monumenten van de gemeente het terrein als opslagplaats. In de oost- en de westmuur werden reliëfs met afbeeldingen van het leven van Sint Maarten ingemetseld, die de architect Pierre Cuypers in 1893 had laten maken voor de pandhof van de Dom. Deze waren van een slechte steensoort en kwamen daarom vrij voor herplaatsing elders.

Achter het huis aan de Servetstraat 1, een conciërgewoning uit 1735, staat nog een laatmiddeleeuws dwarshuis dat op het informatiebord het voorraadhuis, de ‘Spinde’ van het Bisschopshof, genoemd wordt. In het smalle verbindingssteegje naar het Domplein zijn verder nog de resten van een traptoren zichtbaar die zijn opgegraven in 1927. Deze trap gaf toegang tot de Michaelskapel in de Domtoren en maakte vermoedelijk deel uit van de romaanse Dom van bisschop Adelbold (elfde eeuw), de voorganger van de gotische Dom.

In 1961 werd Flora’s Hof voor het publiek opengesteld en in 2008 is er op particulier initiatief een tuin aangelegd, die wordt onderhouden door vrijwilligers. In het midden van de vierkante tuin bevindt zich een palm en aan de zuidzijde staan enkele fraaie bomen: esdoorn, zuilvormige haagbeuk en valse christusdoorn. Aan deze kant van de hof kun je ook naar binnen gluren in het restauratieatelier van Museum Speelklok.

Door: Gilde Utrecht Bron: De Utrechtse Domtoren, René de Kam et al