Een zaterdag zonder voetbal bestaat voor veel jongetjes en meisjes niet. En daarmee ook niet voor hun ouders. Vincent Alkemade schrijft voor DUIC over zijn zoon die in het komende seizoen bij FC Utrecht mag voetballen. Hoe gaat het hem en zijn vader af? Vandaag: Meivakantie.

Met de laatste restjes energie sleepten we ons richting de meivakantie. Het wenkende perspectief was weer eens met z’n vieren een paar dagen op stap. Alleen het precieze programma van mijn zoon bij FC Utrecht ontbrak nog.

Inmiddels weten we dat we de gezinsactiviteiten moeten plannen rondom zijn voetbalschema en niet andersom. Om dat niet te vergeten, ontvangen we elke maand een gedetailleerd overzicht van de activiteiten. Benieuwd bekeek ik deze keer het blokje waar de meivakantie binnen viel. Het eerste weekend zat alvast volgepakt met een toernooi op zaterdag en een toernooi op zondag. Er resteerden ons dus nog veertien vakantiedagen. Verder trainden de jongens in de eerste week door tot en met donderdag. De teller zakte terug naar tien dagen vakantie. Het middelste weekend was vrij. Check. De laatste zaterdag van de vakantie stond een competitiewedstrijd tegen PSV op het programma. We weten: op zaterdag een competitiewedstrijd betekent op donderdag trainen. Er bleven dus welgeteld zes echte vakantiedagen over, constateerde ik enigszins teleurgesteld.

We waren gebrand om daarom elke minuut van deze zes dagen optimaal te benutten. Wat weer indruiste tegen ons gevoel om gewoon vrij te zijn. Een dilemma dus. Vlak voor de meivakantie kwam het verlossende nieuws van de trainer. Zowel PSV als FC Utrecht vonden het een goed idee om de competitiewedstrijd te verplaatsen. Het bericht dat onze meivakantie op de valreep was verlengd, werd thuis met gejuich ontvangen. We konden op pad zonder schema’s en tijdsdruk!

Inmiddels is ook de planning binnen voor het laatste deel van het seizoen. Zoals viel te verwachten, zit het blok tjokvol. In ruil voor het drukke programma krijgen de jongens één vrije zaterdag aangeboden. Voor de meeste jongens hoeft dat helemaal niet. Zij willen gewoon voetballen. Zelf zal ik het vrije moment beslist koesteren.