Het leven van een voetbalvader: Een oefening loslaten | De Utrechtse Internet Courant Het leven van een voetbalvader: Een oefening loslaten | De Utrechtse Internet Courant

Het leven van een voetbalvader: Een oefening loslaten

Het leven van een voetbalvader: Een oefening loslaten
Een zaterdag zonder voetbal bestaat voor veel jongetjes en meisjes niet. En daarmee ook niet voor hun ouders. Vincent Alkemade schrijft op DUIC over zijn zoon die in het komende seizoen bij FC Utrecht mag voetballen. Hoe gaat het hem en zijn vader af? Vandaag aflevering 9 – Een oefening loslaten.

Een zaterdag zonder voetbal bestaat voor veel jongetjes en meisjes niet. En daarmee ook niet voor hun ouders. Vincent Alkemade schrijft op DUIC over zijn zoon die in het komende seizoen bij FC Utrecht mag voetballen. Hoe gaat het hem en zijn vader af? Vandaag aflevering 9 – Een oefening loslaten.

De ouders zitten nog wat na te trillen. Een beetje overrompeld kijken we elkaar aan. De trainer geeft een toelichting. Het is de bedoeling dat de jongens half oktober naar een toernooi in Duitsland gaan. Leuk voor de jongens denkt iedereen eerst. Totdat ons duidelijk wordt, dat het hier gaat om een reis en verblijf zonder ouders. “We willen zo zelfstandigheid van de jongens vergroten”, horen we de trainer zeggen. Begeleid door de staf reizen de jongens op vrijdagavond met de trein naar het oosten en komen zondagavond weer aan op Utrecht CS.

Even moet ik bijkomen. De boodschap is maar voor één uitleg vatbaar: het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat de ouders in de buurt gaan verblijven of nog even op het toernooi hun gezicht laten zien. Hoezo zonder ouders, denk ik? De jongens zijn nog maar tien jaar en dan worden ze ver weg ondergebracht bij een Duits gastgezin! Wie van de staf spreekt er überhaupt de taal? Dit lijkt mij geen goed plan. Zelf kan ik mij aardig verstaanbaar maken in het Duits. Het is daarom logisch en handig dat ik erbij ben.

Tot mijn verrassing zit mijn vrouw er heel anders in. Ze draait de boel om: “Als je het nou eens probeert te zien als een weekendje vrij?” Dat helpt. Wel vindt ze net als ik dat hij niet in z’n eentje bij een gastgezin mag worden ondergebracht. Dat blijkt ook niet het plan te zijn. Gelukkig logeren alle spelertjes in tweetallen bij de gastgezinnen. Ook mogen ze kiezen met wie. Ik begin al wat te kalmeren. Als ik denk aan de toegestuurde planning met daarin alle wedstrijden en toernooien op zaterdag én op zondag dan kan ook ik het weekendje vrij wel waarderen.

Elke week ligt de familieagenda op een vast moment pontificaal opengeslagen op tafel. Mijn vrouw en ik zitten tegenover elkaar met onze laptop in aanslag. Afwisselend staren we naar het scherm en de familieagenda. Het lijkt wel werk.

Eigenlijk gingen we er vanuit dat de zondag altijd vrij zou zijn. Dat is een misvatting. Het aantal zondagen waarop een toernooi plaatsvindt, toont een almaar stijgende lijn. Inmiddels een beetje mopperend nemen we de varianten door van wie haalt en wie brengt. En deze week hebben we nog een paar extraatjes te verdelen. Zo moeten we afspreken wie naar het tien-minutengesprek gaat op de basisschool, wie onze zoon naar de fotoshoot brengt en wie de voorlichtingsavond bij FC Utrecht bijwoont. Oh ja, dat zouden we bijna vergeten: wie fietst er als begeleider mee naar het schoolkamp? Kortom, een weekendje vrij klinkt mij steeds meer als muziek in de oren. Dat daar voor mij ook een oefening loslaten aan vastzit, neem ik dan maar voor lief.

Vincent Alkemade

Vincent Alkemade

Een zaterdag zonder voetbal bestaat voor veel jongetjes en meisjes niet. En daarmee ook niet voor hun ouders. Vincent Alkemade maakt het allemaal mee als voetbalvader. Hij schrijft op DUIC over zijn zoon die in het komende seizoen bij FC Utrecht mag voetballen.

Profiel

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).